توانایی امریکا برای رشد تولید نفت زیر سوال رفته است

۱۳۹۸/۰۷/۲۸ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۵۵۳۹۴
توانایی امریکا برای رشد تولید نفت زیر سوال رفته است

گروه انرژی| فرداد احمدی|

موسسه «ریستاد انرژی» که موسسه تحقیق و مشاوره مستقل در حوزه انرژی است و مقر اصلی آن در نروژ بوده و دفاتری در سراسر جهان دارد، سناریوهایی را برای رشد کمّی در 4 حوزه اصلی میعانات نفتی ایالات متحده (پرمین، ایگل‌فورد، بکن و نیوبرارا) پیش‌بینی کرده است. بر اساس داده‌های «ریستاد انرژی» در سه‌ماهه سوم سال 2019، حوزه‌های چهارگانه نفتی مذکور، تقریبأ 8 میلیون بشکه در روز نفت به بازار تحویل دادند و در نتیجه بیش از یک میلیون بشکه در روز به نسبت سال مدت مشابه سال گذشته رشد داشته‌اند. با این حال کاهش مستمر دکل‌های نفتی در امریکا نشان می‌دهد که اگر چه نفت شیل همچنان روند رو به رشد خود را ادامه می‌دهد، اما از سرعت رشد آن کاسته شده و پیش‌بینی می‌شود که در سال‌ها 2020 تا 2022 میلادی نمی‌تواند دوران طلایی رشد تولید تجربه شده در سال‌ 2018 را دوباره تکرار کند.

کاهش مداوم تعداد دکل‌های حفاری نفت در خشکی ایالات متحده بطور فزاینده‌ای سوالات درباره رشد تولید نفت این کشور در سال 2020 را افزایش داده است. با این حال با توجه به گزارش «ریستاد انرژی»، حتی بر اساس سناریوی «امتداد مسیر فعالیت‌ها» تولید نفت نیز، همچنان حجم قابل توجهی از نفت نامتعارف امریکا به سطح کنونی افزوده خواهد شد.

آرتم آبرامف، رییس تحقیقات مربوط به نفت شل در «ریستاد انرژی» بیان کرد: «با وجود وجود اجماع درباره اینکه افزایش تولید متعادلی در این حوزه ادامه خواهد یافت، ما به وضوح شاهد کاهش چشمگیر سرعت این رشد هستیم.»

آبرامف ادامه داد: «افزایش حیرت‌انگیز تولید نفت امریکا با 2 میلیون بشکه در روز به نسبت سال قبل که در سال 2018 مشاهده شد، تکرار نخواهد شد؛ نه در سال 2019 و نه در سال 2020.»

«ریستاد انرژی» چهار سناریو برای سطح فعالیت‌های استخراج نفت ایالات متحده پیش‌بینی کرده است. نقطه مشترک این چهار سناریو در آنجاست که باید در نظر داشت احتمالأ کاهش اخیر شمار دکل‌های حفاری حاکی از آن است که بیش از 3 هزار چاه تکمیل و نگهداشت تولید که در هر فصل برای حفظ سطح فعالیت حفر می‌شوند، در اوایل سال 2020 حفر نخواهند شد.در سناریوی «محافظه‌کارانه»، «ریستاد انرژی» حالتی را در نظر گرفت که به موجب آن، فعالیت‌های حفاری به 2 هزار و 700 چهار در هر فصل کاهش می‌یابد، در حالی که برآورد سناریوی «امتداد مسیر فعالیت‌ها (Flat) »، بر اساس تثبیت 3 هزار حلقه چاهی در هر فصل سال 2020 است که انتظار می‌رود در سه ماهه چهارم سال 2019 مورد استفاده قرار بگیرد. سناریوی «جاه‌طلبانه» نیز مبتنی بر در نظر گرفتن فعالیت 3 هزار حلقه چاه در هر فصل چیده شده است.

با توجه به ارتباطات اخیری که ریستاد انرژی با شرکت‌های منتخب E&P درباره برنامه‌های سال 2020 آنها برقرار کرده است، انتظار می‌رود که فعالیت‌های نفتی در سال آینده تا حد زیادی بین سناریوهای «محافظه‌کارانه» و «امتداد مسیر فعالیت‌ها (Flat) » محدود باشد، مگر اینکه قیمت نفت به شکل قابل توجهی افزایش یابد.

آبرامف در این باره گفت: «به نظر می‌رسد که تجزیه و تحلیل‌ها حاکی از آن است که آخرین کاهش تعداد دکل‌های نفتی، همراه با تمرکز بیشتر بر نظم و انضباط سرمایه می‌تواند توانایی حفظ رشد تولید نفت در خشکی ایالات متحده را شدیدا‍‍ تضعیف کند. با این حال باید در نظر داشته باشیم که حتی در صورت پذیرش سناریوی «امتداد مسیر(Flat) »، سطح تولید نفت می‌تواند از طریق بهبود در فعالیت‌ها بهره‌وری عملی رشد کند. سود حاصل از افزایش بهره‌وری فقط 2.5 درصد در هر فصل است. برای مثال، بر اساس سناریوی «امتداد مسیر فعالیت‌ها (Flat) »، از طریق حفر چاه‌های جانبی طولانی‌تر می‌توان به میزان یک میلیون و 600 هزار بشکه در روز نفت بیشتر برای سه‌ماهه چهارم سال 2022 از ذخایر واقع در خشکی ایالات متحده برداشت کرد.»

در واقع، با سناریوی «امتداد مسیر فعالیت‌ها (Flat) »، سطح تولید بالاتری از سناریوی «جاه‌طلبانه» که بدون تغییر بهره‌وری چاه طراحی شده است، می‌تواند حاصل شود. با پایان دوره در نظر گرفته شده در تخمین سناریوها، بعید است که صنعت بتواند 2.5 درصد بهبود بهره‌وری در تولید برای هر فصل را حفظ کند، اما روند تولید بالاتر از متوسط رشد در کوتاه‌مدت، هنوز هم می‌تواند عملکرد متوسط چاه را بالا ببرد.از این رو، برخی از افزایش تولیدهای نفت احتمالا بین سال‌های 2020 و 2022 پایدار خواهند بود و حجم بیشتری از هر سطح فعالیت را از آنچه در نمودار نشان داده شده است، به نمایش خواهند گذاشت.

به گزارش تسنیم، در حالی که تعداد چاه‌های نفت در سال جاری میلادی 164 حلقه کاهش یافته، تولید نفت در امریکا از 11.7 میلیون بشکه در روز در ابتدای سال به 12.6 میلیون بشکه در روز تا هفته منتهی به 11 اکتبر افزایش یافته است یعنی رشد حدود یک میلیون بشکه‌ای طی کمتر از یک سال.

با این حال، ایسنا گزارش داد که اداره اطلاعات انرژی امریکا در آخرین گزارش دورنمای کوتاه‌مدت انرژی که هفته پیش منتشر کرد، پیش‌بینی خود از میزان تولید نفت تا پایان سال ۲۰۲۰ را برای چهارمین ماه متوالی کاهش داد. این آژانس اکنون انتظار دارد تولید امریکا در سال میلادی آینده تنها ۳۷۰ هزار بشکه در روز رشد کند که پایین‌ترین نرخ رشد در چهار سال گذشته خواهد بود و نشانه دیگری از ضعیف شدن دوره اخیر رشد سریع نفت شیل است.

شمار دکلهای حفاری نفت امریکا طی ۱۰ ماه گذشته هر ماه کاهش داشته و از نوامبر در کل ۲۰ درصد کاهش پیدا کرده است. رشد بهره وری نیز ضعیف شده و حفاری در منطقه نفت شیل پرمین که بزرگ‌ترین منطقه نفت شیل امریکا است، در مدت ۹ ماه منتهی به اوت به میزان ۱۱ درصد کاهش پیدا کرد.

به گزارش اویل پرایس، تعداد چاه‌های نفت و گاز امریکا در هفته جاری پنج حلقه کاهش یافت. طی 9 هفته گذشته، این هشتمین بار بود که تعداد چاه‌ها کاهش پیدا می‌کرد.

تعداد چاه‌های نفت و گاز در حال حاضر 851 حلقه هست که 216حلقه نسبت به همین زمان در سال گذشته کمتر است. تعداد کل چاه‌های نفت فعال در امریکا یک حلقه چاه افزایش یافته و به 713 رسیده است. تعداد چاه‌های فعال گاز در این کشور با 6 حلقه کاهش به 137 رسیده است.

توسعه صنعت نفت شیل اندکی شبیه یک کودک بوده است. در طول چهار سال نخست رشد تا سال ۲۰۱۴ این صنعت در دوره کودکی بود و همه‌چیز جدید و هیجان‌انگیز بود و تقریبا روی هر نقطه‌ای انگشت می‌گذاشت تا ببیند چه اتفاقی روی می‌دهد و مرزها را در هر جهتی گسترش داد. این کودک به سرعت رشد کرد اما دنیای خارج با ریزش شدید قیمت نفت در سال ۲۰۱۴ درس سختی به آن داد.

دوره دوم از سال ۲۰۱۶ بیشتر شبیه مرحله نوجوانی بود. پس از اینکه این صنعت خود را جمع و جور کرد و یاد گرفت در دنیای متفاوتی زندگی کند، به تقویت خود پرداخت که نتیجه آن رشد بیشتر تولید نسبت به نخستین دوران رونقش بود. انتظار می‌رود در مدت سه سال بین دسامبر سال ۲۰۱۶ تا دسامبر سال ۲۰۱۹ تولید نفت شیل به میزان ۴.۲ میلیون بشکه در روز در مقایسه با ۳.۹ میلیون بشکه در روز در فاصله دسامبر سال ۲۰۱۰ تا دسامبر سال ۲۰۱۴ رشد کند.

بزرگ‌ترین چالش دومین دوره رونق، شناسایی و بهره‌برداری از نقاط پرسود، تحکیم زمین برای استفاده از چاه‌های عمیقتر و ساخت زیرساخت برای انتقال گاز و مایعات نفتی به بازارها بوده است.

اما به دلیل سطح قیمت حدود ۵۰ دلار در هر بشکه وست تگزاس اینترمدیت، برخی در صنعت شیل تحت فشار قرار گرفته‌اند و شرکت‌های شیل ناچار شده‌اند نفت بیشتری تولید کنند تا از عهده پرداخت بدهی‌های خود بربیایند اما هیچ سود مازادی نداشته‌اند تا استقراض خود را کاهش داده و به سهامدارانشان پول دهند. اکنون این سرمایه‌گذاران سود بیشتری را خواستار هستند. به گزارش ایسنا، با توجه به پایین ماندن قیمت نفت با وجود تنشهای ژئوپلیتیکی تولیدکنندگان بزرگ، دور بعدی مذاکرات میان تولیدکنندگان نفت شیل و وام‌دهندگان آنها ممکن است دشوار باشد و به ادغام برخی از این شرکت‌ها منجر شود.

نفت وست تگزاس اینترمدیت امریکا در آخرین معاملات هفته گذشته در روز جمعه 18 سنت معادل 0.33 درصد کاهش یافت و به 53 دلار و 85 سنت در هر بشکه رسید. نفت خام برنت هم 61 سنت، معادل 1.02 درصد پایین آمد و به 59 دلار و 30 سنت در هر بشکه رسید. با این حال پایان دومین دوره رونق نفت شیل ممکن است سومین دوره رونق را به دنبال داشته باشد که با مهارتهای جدید همراه خواهد بود اما تولید با روند حساب شده‌ای رشد می‌کند.

بر اساس گزارش بلومبرگ، سومین دوره رونق شیل توسط غول‌های نفتی بین‌المللی هدایت خواهد شد و تمرکز آن روی استخراج بهتر به جای رشد سریع تولید خواهد بود. کاربرد تکنیک‌های استخراج بهتر نفت، تحکیم مالکیت، اتوماسیون حفاری و منطقی کردن زنجیره تامین، حجم نفت استخراج شده طی طول عمر یک چاه را بالا برده و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد. اما مشابه روند رشدی که اخیرا مشاهده شد وجود نخواهد داشت.

Taadol-07