رقابت قدرتهای قرن21 در قلب آبهای اقیانوس
گروه جهان| امروزه قدرتهای بزرگ جهان در صحنه قاره آسیا با یکدیگر رقابت میکنند و در آینده نیز چنین خواهد بود. توازن اقتصادی و استراتژیک تا حد زیادی بههم خورده و پیامدهای آن مدتها دوام خواهد داشت. نشریه چپگرای لوبس نوشته، بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد (داوس)، کشورهای آسیایی در سال ۲۰۲۰ میلادی از لحاظ قدرت اقتصادی بر دیگر کشورها پیشی خواهند گرفت. علاوه بر چین و هند دو غول اقتصادی قاره آسیا که تا 30 الی 40 سال پیش فاقد قدرت اقتصادی چشمگیری بودند، کرهجنوبی نیز توانسته است از زیر بار مصائب جنگ ویرانگری که داشت، کمر راست کند و چنان پیشرفتی در زمینه صنعتی داشته باشد که دولت آن اینک از سازمان تجارت جهانی بخواهد، دیگر کشوری در حال توسعه خوانده نشود. لوبس نوشته: پیشرفت اقتصادی این نقطه از جهان ما را دیگر غافلگیر نخواهد کرد. ما به اندازه کافی وقت داشتیم که با آن بسازیم حتی اگر قادر به پیشبینی آن نبودیم. اما جدای از آن اکنون در قرن بیستویکم، رقابتهای استراتژیک و زورآزمایی قدرتهای بزرگ است که در این منطقه از جهان یعنی در قلب آبهای اقیانوس هند و آبهای غرب و مرکز اقیانوس آرام شکل میگیرد. همه کشورها در این نقطه در حال ایفای نقشی هستند. فرانسه نیز همچون امریکا در آنجا قدرتمند شده است اما به موازات و مستقل از آن، استراتژی خود را پیاده میکند. از نشانههای این امر، افزایش تخصیص بودجه نظامی به منطقه «هند-آرام» است، بودجهای بیش از بودجه تخصیصی به خاورمیانه. بر اساس دادههای موسسه تحقیقات صلح بینالملل در استکهلم هزینههای دفاعی چین در سه دهه گذشته حدود ۲درصد تولید ناخالص داخلی محدود بوده است. اگر این سطح حفظ شود با فرض تولید ناخالص ۳۰هزار میلیارد دلاری در ۲۰۴۰ بودجه دفاعی چینیها میتواند تا ۶۰۰میلیارد دلار افزایش یابد. در صورتی که میزان بود جه نظامی تا ۴درصد زیاد شود این عدد هم دو برابر خواهد شد. به همین دلیل است که ولادیمیر پوتین رییسجمهوری روسیه، به تازگی افشا کرده که این کشور با چین همکاری خواهد کرد تا بتواند سیستم هشدار پیشرفتهای برای پیشبینی حملات موشکهای قارهپیما و حملات موشکی زیردریاییها بسازد. امریکا نیز قصد دارد که موشکهایی در آسیا بهکار ببرد که پیمان منع موشکهای هستهای میانبرد استفاده از آنها را ممنوع کرده بود. واشنگتن دوم اوت ۲۰۱۹ از پایبندی به این پیمان انصراف داد.