سهم دولت‌ها در رشد نامطلوب بهره‌وری انرژی

۱۳۹۸/۰۹/۱۲ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۵۸۳۷۱
سهم دولت‌ها در رشد نامطلوب بهره‌وری انرژی

گروه انرژی|

افزایش بهره‌وری انرژی یکی از مولفه‌های مهم جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و دستیابی به اهداف اقلیمی جلوگیری از افزایش دو درجه‌ای دمای کره زمین است که به‌رغم ترسیم نقشه راه برای بهبود آن، در سال‌های اخیر مسیر خوبی را طی نکرده و حتی در سال 2018 به پایین‌ترین حد در یک دهه گذشته رسید. آژانس بین‌المللی انرژی در آستانه برگزاری نخستین اجلاس کمیسیون جهانی اقدام فوری برای بهره‌وری انرژی، یک نظرسنجی عمومی از ذی‌نفعان این حوزه انجام داد که نشان داد بیشتر افراد معتقدند که دولت‌ها باید درباره بهره‌وری انرژی اقدامات جدی‌تری انجام دهند. این نظرسنجی از آن جهت اهمیت دارد که به تصمیم‌گیران اجلاس بینشی درباره نگرانی‌ها و دلایل عدم نیل به اهداف اقلیمی مربوط به بخش انرژی می‌دهد و پیشنهاداتی را نیز مطرح می‌کند. همچنین به ذی‌مدخلانی مانند دولت‌ها که انتظار می‌رود برای حل موانع پیش روی این حوزه کاری انجام دهند، نشان می‌دهد که قضاوت مردم درباره عملکرد آنها در حوزه بهره‌وری انرژی چیست و باعث می‌شود که نسبت به این موضوع اهمیت بیشتری به خرج دهند.

بر اساس یک نظرسنجی عمومی انجام شده توسط آژانس بین‌المللی انرژی، دولت‌ها باید سیاست‌های جدی‌تری را برای کند شدن نگران‌کننده سرعت رشد بهره‌وری انرژی در جهان اتخاذ کنند. این نظرسنجی جهت اطلاع‌رسانی در نخستین اجلاس کمیسیون جهانی اقدام فوری برای بهره‌وری انرژی انجام شده است که روز چهارشنبه این هفته برگزار خواهد شد. اجلاس مذکور قرار است توصیه‌هایی را برای بهبود بهره‌وری انرژی در تابستان سال آینده ارایه دهد. بهره‌وری انرژی در جهان، سال گذشته به کمترین سطح سرعت رشد در دهه جاری داشته رسیده بود.

آژانس بین‌المللی انرژی از نظر تحلیلی، کمیسیون جهانی اقدام فوری برای بهره‌وری انرژی را پشتیبانی می‌کند و به عنوان بخشی از این وظیفه، یک نظرسنجی عمومی جهانی در مورد بهره‌وری انرژی انجام داده است که حدود 800 نفر از 80 کشور جهان در آن شرکت کردند. نظرسنجی مذکور حاوی سوالاتی درباره سیاست‌های مربوط به بهره‌وری، فرصت‌های کلیدی و حوزه‌های مورد تمرکز بود. در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چرا پتانسیل‌های بهبود بهره‌وری انرژی به شکل قابل توجهی رشد نمی‌کنند، بیشترین پاسخ این بود که دولت‌ها بحث راندمان بالا را به حد کفایت مورد توجه قرار نمی‌دهند. تنها 3 درصد از پاسخ‌دهندگان به فقدان فناوری‌های در دسترس به عنوان یک عامل موثر اشاره کردند.

به گفته اکثر پاسخ‌دهندگان نظرسنجی، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای قانع‌کننده‌ترین دلیل برای حرکت به سمت سطح بالاتری از بهره‌وری انرژی است. بیشتر پاسخ‌دهندگان بخش ساختمان‌ها را دارای بیشترین پتانسیل برای دستیابی به اهداف فوری بهبود بهره‌وری عنوان کردند. بیش از 80 درصد از پاسخ‌دهندگان درباره اینکه افزایش بهره‌وری انرژی بدون داشتن اهداف قاطعانه‌ای که با استراتژی‌ها و سیاست‌های واضح پشتیبانی شود امکان‌پذیر نیست، موافق یا کاملا موافق بودند.

زمانی که پرسیده شد کمیسیون جهانی باید چه مباحثی را در اولویت قرار دهد، دو تا از پاسخ‌های پر تعداد مصاحبه‌شوندگان عبارت بود از: شناسایی راه‌های افزایش اطلاعات از جنبه‌های مختلف راندمان انرژی و در اولویت قرار دادن آن در برنامه‌های دولت و همچنین، تعیین عوامل اصلی موفقت در طرح‌ها و اقدامات سیاستی.

این مضامین انعکاس‌دهنده انتظارات گسترده جامعه بهره‌وری انرژی است که کمیسیون جهانی نشان خواهد داد چگونه باید پشتیبانی بیشتر از حوزه بهره‌وری انرژی در بین تصمیم‌گیران را به دست آورد و بهترین راه‌ها برای طراحی و اجرای سیاست‌های بهره‌وری و بسیج منابع مالی و سرمایه‌گذاری‌ها را جذب کرد. نظرات جمع‌آوری شده توسط نظرسنجی عمومی، به اعضای کمیسیون بهره‌وری انرژی بینش مهمی را برای بحث و بررسی پیشنهادات ارایه می‌دهد.

بهره‌وری انرژی یک هدف است که مقدار انرژی مورد نیاز برای تولید محصولات و سرویس‌ها را کاهش دهد. برای مثال، عایق‌کاری یک خانه به ساختمان اجازه می‌دهد تا انرژی سرما و گرمای کمتری برای به دست آوردن دمای مطلوب و حفظ آن استفاده کند.

انگیزه‌های زیادی برای بهبود بهره‌وری انرژی وجود دارد. کاهش استفاده از انرژی، هزینه استفاده از آن را کاهش می‌دهد و ممکن است به صرفه‌جویی هزینه تامین مالی باری مشتری‌ها منجر شود. کاهش مصرف انرژی به عنوان یک راه‌حل برای مشکل انتشار گازهای گلخانه‌ای مطرح است.

به گزارش پایگاه خبری زیست‌آنلاین، بهبود بهره‌وری انرژی در ساختمان‌ها، فرآیندهای صنعتی و حمل‌ونقل می‌تواند نیازهای انرژی جهان را تا سال 2050 به یک‌سوم کاهش دهد و به کنترل انتشارات جهانی گازهای گلخانه‌ای کمک کند. یکی دیگر از راه‌حل‌های مهم حذف یارانه‌های انرژی تحت کنترل دولت است که مصرف انرژی بالا و استفاده ناکارآمد از انرژی را در بیشتر از پنجاه درصد کشورهای جهان افزایش می‌دهد.