پاییز با نوای او بهار شد

در مراسم تشییع پیکر تورج شعبانخانی ـ هنرمند موسیقی کشورمان ـ بارها تاکید شد که این هنرمند برخلاف برخی تنها یک شخصیت داشت. او با یک ساز و آواز کار یک ارکستر را می‌کرد و تنها با چند کار توانست در موسیقی ایران جادوانه شود. پیکر تورج شعبانخانی ـ هنرمند پیشکسوت موسیقی پاپ ایرانی و خالق ترانه «بهار بهار» ـ چهارشنبه (۲۰ آذرماه) از مقابل ساختمان تالار وحدت تشییع شد. در ابتدای این مراسم محمدعلی بهمنی ـ شاعر ـ ضمن عرض تسلیت برای فقدان تورج شعبانخانی، گفت: او بسیار مهربان و خوب بود. حالم زیاد خوب نیست ولی می‌دانم درون همه شما نیز این خوب نبودن از نظر روحی و جسمی وجود دارد. وظیفه بود که بیایم و ادای احترام کنم. خودتان می‌دانید تورج شعبانخانی چه ظرفیت‌هایی در موسیقی از لحاظ صدا داشت. او کسی است که خوبی‌ها، مهربانی‌ها، صدا، موسیقی و خانواده او را می‌شناسید. او چقدر به دیدارها و نشستن‌ها شیفتگی داشت. در بندر بودم که خبر فوتش را شنیدم و بالاخره توانستم خودم را برسانم. شرمنده خانواده او شدم؛ چون صمیمیت‌ها بیشتر از این بود که بخواهد تاخیری در تسلیت باشد. محمدعلی بهمنی در ادامه بخشی از یکی از اشعارش را چنین خواند: بهار بهار پرنده گفت یا گُل گفت؟ خواب بودیم و هیچکی صدایی نشنفت! ویگن داوودی، آهنگ‌ساز و صدابردار ارمنی‌تبار ایرانی و از دوستان آن مرحوم، اظهار کرد: من به عنوان یک صدابردار که تقریبا از دهه ۴۰ یا ۵۰ با هنرمندان فعالیت داشته‌ام، باید بگویم هنرمندان دارای دو چهره در داخل استودیو و خارج استودیو بودند. تورج شعبانخانی فردی بود که در داخل و خارج یکی بود. آنقدر انسان خوب و پاکی بود که سال‌ها بدون هیچ مشکلی در کنار هم بودیم. چند سال پیش با او صحبت کردم که تغییراتی در کارش ایجاد کنیم، این اتفاق افتاد و پخش شد که فکر می‌کنم کار خوب و آخرین کار او است. خواهش می‌کنم این دوستان را تا زمانی که زنده هستند بیشتر دریابید.