اعتبار۲۰۰ میلیارد تومانی برای پژوهش های شهرداری

۱۳۹۸/۰۹/۲۴ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۵۹۲۳۴
اعتبار۲۰۰ میلیارد تومانی برای پژوهش های شهرداری

گروه راه و شهرسازی|

 محسن هاشمی، رییس شورای اسلامی شهر تهران در یازدهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری با اشاره به این مطلب که در شهرداری تهران  ۲۰۰ میلیارد تومان صرف انجام پژوهش ها می‌شود، گفت: شهردار تهران باید فکری برای متمرکز کردن پژوهش‌ها کند تا نتایج بهتری بگیرد.

هاشمی با بیان این که تحقیقات دو نوع است،‌تصریح کرد: یکی بنیادی (تجربی و مبانی) که بیشتر برای کشف

پدیده‌ها و افزودن مرز توسعه و دانش است و با این نوع از پژوهش و تحقیق قوانین اولیه کشف می‌شود. در شهرداری تهران و در مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران عمدتا این نوع تحقیقات را مد نظر قرار نمی‌دهیم، زیرا این نوع تحقیق توسط دانشگاه ها انجام می شود.

او تصریح کرد: نوع دوم، تحقیقات کاربردی است که برای رفع مشکل، رفع نیازهای انسانی و برای بهبود اوضاع و حتی بهبود ابزارها انجام می شود. این نوع تحقیق منجر به بهبود کیفیت زندگی بشری می شود و ما در شهرداری تهران از این نوع تحقیقات بیشتر داریم که هم درآمدزا بوده و هم زودتر به نتیجه می رسد. این نوع تحقیقات در بین پژوهشگران هم طرفداران بیشتری دارد.او افزود: در کل شهرداری تهران حدود ۲۰۰ میلیارد تومان بودجه برای تحقیقات صرف می شود، اما تنها 10 درصد آن در مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران مصرف شده است. یکی از مشکلات ما این است که ۹۰ درصد بودجه مربوط به پژوهش به صورت پراکنده در سایر بخش ها و معاونت های شهرداری تهران مصرف می شود. بهتر است که شهردارتهران فکری کنند و به جای انجام تحقیقات و پژوهش به صورت پراکنده همه این

پژوهش‌ها را در مرکز مطالعات متمرکز کنند.

وی ادامه داد: در طول برگزاری این 11 دوره جشنواره ۴۰ هزار پژوهش به مرکز مطالعات رسیده است اما باید دید که چرا این تعداد پژوهش تا به حال منجر به افزایش و بهبود کیفیت عملکردمان در شهرداری تهران نشده است. ما نباید تحقیق کنیم برای تحقیق. نباید پژوهش کنیم برای پژوهش. بلکه باید پژوهش کنیم برای آنکه از نتیجه آن پژوهش در بهبود عملکرد و وظیفه مان استفاده کنیم.رییس شورای  شهر تهران ادامه داد: در شهرداری ۶۷ هزار نفر نیرو داریم که حدود ۹ هزار نفر آنها تحصیلات کارشناسی ارشد و بیش از ۴۰۰ نفر هم مدرک دکترا دارند، در حالی که اثر بخشی خاصی از این نیروی انسانی دانشمند نمی بینیم. اگر پژوهش ها درست انجام نشود و تحقیقات ما اثر بخش نباشد کشور پیشرفتی نخواهد داشت و راه پیشرفت ما یا کند می شود یا به طور کلی بسته می شود. وقتی به تعداد تحقیقات انجام شده نگاه می کنیم، متوجه می شویم در یک موضوع خاص تعداد تحقیقات زیاد است اما خروجی درستی از آن نگرفته ایم در نتیجه باید یک تصمیم جدی در این حوزه بگیریم. باید از پژوهش ها و نتایج آن قبل از تصمیم گیری ها استفاده کنیم و اینگونه نباشد که تازه پژوهش ها بعد از انجام کارها انجام شود.

    برنامه‌ریزی بدون تحقیق  

محکوم به شکست است

مرتضی الویری، رییس شورای عالی استان‌ها نیز در این مراسم با بیان این که بر اساس آمار یونسکو هزینه تحقیق و توسعه در ایران حدود ۰.۳۲ درصد از تولید ناخالص داخلی‌ است، تصریح کرد: در حالی که این میزان در ژاپن ۱۰ برابر است و این بیانگر لزوم توجه جدی به پژوهش و تحقیق در کشور است.پژوهش و نوآوری به عنوان یک حلقه اتصال بین حکمروایی شهری و کارآفرینی عمل می‌کند و این مهم از طریق سیاستگذاری مدیریت شهری با هدف حل مسائل پیچیده شهری و بهبود خدمات شهری صورت می‌گیرد.او با بیان اینکه شهرها به عنوان پیچیده‌ترین ساخته‌های بشر نیاز به پژوهش و بهره گیری از علوم و دانش دارند بر ضرورت و اهمیت تحقیق و پژوهش تاکید کرد و گفت: هرگونه برنامه‌ریزی بدون پژوهش و تحقیق محکوم به شکست است. نباید این موضوع مهم را فراموش کنیم که استفاده از خدمات دانشگاهی به هم‌افزایی و کاهش معضلات شهری منجر می‌شود.

   لزوم بومی‌سازی دانش در کشور

مهدی جمالی‌نژاد، معاون عمرانی وزیر کشور نیز  در یازدهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت گفت: در حال حاضر24  دانشگاه ایران در میان 500 دانشگاه برتر جهان قرار گرفته است به شکلی که ما 2600 مرکز دانشگاهی داریم که همه اینها می‌توانند در مسیر پیشرفت و توسعه کشور کمک بسزایی داشته باشند، اما چرا با وجود این ظرفیت‌های بی‌بدیل هنوز آسیب‌های اجتماعی در شهرها و روستاهای ما حل نشده و گسل میان مدیران شهری و شهروندان وجود دارد.او تاکید کرد: تنها جایی که محدودیت زمانی و مکانی نداریم در حوزه دانش است نباید واردکننده صرف باشیم و در این زمینه کاملا وابسته باشیم. همانند آنچه که در حوزه بودجه و وابستگی به نفت اتفاق افتاده است. باید دانش بومی و محلی خود را ارتقاء دهیم.زمانی در دنیا ما به عنوان مرجع و صادرکننده در حوزه دانش محسوب می‌شدیم، لذا باید با نگاهی به گذشته در مسیر بومی سازی و محلی سازی دانش گام برداریم.