لزوم حمایت از کسب‌وکارهای نوپا، بدون هیاهو
یک کارشناس فناوری اطلاعات معتقد است که دولت برای حمایت از کسب‌وکارهای نوپا باید الگوی مناسب تامین مالی داشته باشد و هیاهوی تبلیغاتی برای اعطای وام، فرار رو به‌جلو برای کم‌کاری است. محمد صابری در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، نداشتن الگوی مناسب و دکترین تامین مالی و سرمایه‌گذاری روی طرح‌های کارآفرینی در حوزه فناوری اطلاعات را مهم‌ترین عامل به سرانجام نرسیدن ایده‌های نوآورانه عنوان کرد و گفت: «در حال حاضر هر وزارتخانه، سازمان و ارگانی به شکلی از فعالیت‌های کسب‌وکارهای آنلاین حمایت می‌کنند که البته به دلیل نداشتن پروتکل و مدل منسجم سرمایه‌گذاری، این طرح‌های کارآفرینی اغلب یا به سرانجام نمی‌رسند یا به‌دلیل شیوه‌های نادرست حمایتی به سرعت ورشکسته می‌شوند.»
این کارشناس فناوری اطلاعات تصریح کرد: «اعطای وام‌های خوداشتغالی، ارایه بسته‌های حمایتی و اجرای شو و برنامه‌های تلویزیونی کسب‌وکار، اگرچه در ظاهر نشان از حمایت دارند ولی واقعیت این است که این نامناسب‌ترین مدل حمایتی از مشاغل نوظهور است. اعطای وام خوداشتغالی برای یک کسب‌وکار مجازی که اغلب مدل درآمدزایی و بازاری درستی ندارد تنها باعث مقروض و بدهکار شدن این افراد به بانک‌ها می‌شود. چرا که کسب‌وکار تنها راه‌اندازی یک خط تولید نیست بلکه وقتی صحبت از یک شغل می‌شود ما در مورد فرآیندی سخن می‌گوییم که از پیش تولید، تولید، بازاریابی، پخش و فروش را دربر می‌گیرد.» این استاد دانشگاه اضافه کرد: «واقعیت این است که برخی از دستگاه‌ها و سازمان‌ها با ارایه وام و بسته‌های حمایتی تنها ژست کمک به کارآفرینان را به خود می‌گیرند و این نوعی از سر خود بازکردن» است.» وی با بیان اینکه الگوی حمایتی از طرح‌های کارآفرینی به جای اعطای وام باید به سرمایه‌گذاری‌های مشارکتی تغییر کند، افزود: «اگر سازمان‌ها به جای وام، به سرمایه‌گذاری و گرفتن بخشی از امتیاز کسب‌وکار اقدام کنند، برای موفقیت آن تلاش می‌کنند و البته این به معنای بنگاه‌داری سازمان‌ها و موسسات نیست.»
صابری گفت: یکی از الگوهای مناسب و دکترین تامین مالی و سرمایه‌گذاری روی طرح‌های کارآفرینی می‌تواند به این ترتیب باشد که دستگاه‌های مختلف وارد مشارکت با کارآفرینان در پروژه شده و این همراهی تا مرحله توانمندسازی کارآفرین و اشتغال‌‌زایی پایدار ادامه داشته باشد و بعد از چند سال از پروژه‌ها خارج شده و کل آن را به کارآفرین بومی واگذار کنند. در این مدل حمایتی دستگاه‌ها و موسسات و حتی بانک‌ها باید کمتر از ۴۹ درصد مشارکت را برعهده داشته باشند تا مدیریت اداره کسب‌وکار برعهده صاحب ایده باشد و پس از اینکه شغل مورد نظر به سودهی کامل رسید و هزینه‌های سرمایه‌گذاری به‌طور کامل بازگشت، دستگاه مورد نظر با کاهش مشارکت خود به شکل پلکانی سهم را به خود صاحب ایده واگذار و از پروژه خارج شود.»
صابری خاطرنشان کرد: «دولت و مسوولان برای حمایت از کسب‌وکارها باید الگوی مناسب و دکترین تامین مالی و سرمایه‌گذاری داشته باشند وگرنه سخنرانی در همایش‌ها و هیاهوی تبلیغاتی برای اعطای وام خوداشتغالی و امثالهم، یک فرار رو به جلو برای کم‌کاری است.»
