تهدید بازی‌های سیاسی2020 برای اروپا

۱۳۹۸/۱۰/۱۲ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۶۰۶۱۰
تهدید بازی‌های سیاسی2020 برای اروپا

گروه جهان|

 اتحادیه اروپا با ورود به سال جدیدی میلادی با دو چالش تغییرات آب‌وهوایی و توافق‌های تجاری پسابرگزیت روبه‌رو است. به اعتقاد ناظران، نحوه مقابله با تغییرات آب‌‌وهوایی در سایه اختلافات داخلی اروپا و آینده مراودات تجاری بروکسل و لندن پسابرگزیت مهم‌ترین دغدغه رهبران قاره سبز در سال پیشرو خواهد بود.

آسوشیتدپرس نوشته: دسامبر ۲۰۱۹ هشداری درباره چالش‌های گسترده‌ای بود که اتحادیه اروپا در پیش دارد. توفان‌های مهیب بخش‌هایی از جنوب اروپا را ویران کرد و نشان داد تغییرات شدید آب و هوایی بر طرز تفکر اتحادیه و سیاست تغییرات آب‌وهوایی این اتحادیه در سال‌های آتی تاثیر خواهد داشت. اتحادیه اروپا تاکنون اعلام کرده قصد دارد نقش پیشتازی را در مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی ـ با تلاش‌ها و هزینه بیشتر در این بخش ـ ایفا کند.

ایالات متحده امریکا شرکت‌هایی را که در زمینه خط‌لوله گاز روسیه به آلمان فعال هستند تهدید به تحریم کرده است و این امر نشان می‌دهد که ائتلاف فراآتلانتیک بین کشورهای اتحادیه اروپا و امریکا در عصر اعمال سیاست با توسل به زور تا چه اندازه تضعیف شده است. این در حالی است که در انتخابات دسامبر بریتانیا، بوریس جانسون نخست‌وزیر محافظه‌کار بریتانیا، اکثریت قوی را برای حمایت از تلاش‌هایی برای اجرای برگزیت کسب کرد. حالا بریتانیا قرار است ۳۱ژانویه به اولین کشوری تبدیل شود که از اتحادیه اروپا خارج می‌شود. تمام این چالش‌ها به واکنش هماهنگ و قوی اتحادیه اروپا که به‌زودی ۲۷ عضوی می‌شود نیاز دارد؛ به‌ویژه اگر این اتحادیه به‌دنبال تحقق اهداف خود برای بیشترین اثرگذاری در جهان است.

به‌گزارش ایسنا به نقل از آسوشیتدپرس، مقر اتحادیه اروپا در بروکسل اکنون با چالش اختلافات بی‌وقفه بر سر اختصاص یک درصد از درآمد ناخالص ملی کشورها مواجه است که قرار است در بودجه ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۷ اتحادیه اروپا هزینه شود. با توجه به ظهور پوپولیسم در اروپا رهبران ملی نگران آن هستند که رای‌دهندگان سیاست‌های آنها را در قبال بروکسل بسیار سخاوتمندانه قلمداد کنند.

دیوید ساسولی رییس پارلمان اروپا، بر ضرورت دستیابی هر چه سریع‌تر به توافقی بر سر بودجه اتحادیه اروپا تاکید کرده تا از تاخیر در اجرای برنامه‌ها و سیاست‌های اتحادیه اروپا جلوگیری شود. بسیاری اما نگران آن هستند که با توجه به اختلافات بر سر بودجه، این اتحادیه در سال 2020 نتواند به اهداف خود دست یابد. این امر می‌تواند اتحادیه اروپا را در برخورد با مسائل جهانی تضعیف کند. کارل بیلت وزیر خارجه سابق سوئد و مارک لئونارد از اندیشکده شورای روابط خارجی امریکا، می‌گویند: «اروپایی‌ها با خطر بازی‌های سیاسی بی‌وقفه به‌دلیل نزاع بر سر اعمال نفوذ و کسب برتری بین چین، روسیه و امریکا مواجه هستند. »

اتحادیه اروپا در مقابل خروج یونان از ارز مشترک یورو مقاومت کرد و به برخی دیگر از کشورهای اتحادیه که با بحران بدهی‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کردند، کمک کرد. این اتحادیه در توافق آب‌وهوایی پاریس ۲۰۱۵ و توافق هسته‌ای ایران نقش مهمی را ایفا کرد.

 همچنین اتحاد خود را در مدت سه سال ناآرامی سیاسی بر سر خروج قریب‌الوقوع بریتانیا از اتحادیه اروپا حفظ کرد. اما ۲۰۲۰ می‌تواند آغاز جدیدی برای اتحادیه اروپا باشد. ساز وکار جدیدی با روی کار آمدن «اورزلا فن‌درلاین» ِآلمانی به عنوان رییس کمیسیون اروپا و «چارلز میشل» بلژیکی به عنوان رییس شورای اروپا اعمال شده است. با توجه به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا ممکن است تنش‌هایی بین کشورهای عضو این اتحادیه بروز کند؛ به‌ویژه

با توجه به اینکه هر یک از آنها منافع اقتصادی متفاوتی در تجارت با بریتانیا دارند.

در عین حال اختلافاتی ممکن است در مقر اتحادیه اروپا و لهستان و مجارستان بروز کند. بسیاری احساس می‌کنند که این دو کشور چالشی برای اعتبار دموکراتیک هستند که این اتحادیه روی آن بنا شده است. سیاست‌های اتحادیه اروپا درباره تغییرات آب‌وهوایی موضوعی است که اتحادیه اروپا قصد دارد نقش پیشتازی را در آن کند اما این سیاست‌ها با چالش‌هایی در داخل این کشورها مواجه شده است. لهستان که از سوخت زغال‌سنگ استفاده می‌کند در برابر تقاضا برای اقدام سریع برای مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی مقاومت کرده و کشاورزان و کارگران در هلند و فرانسه با قوانین جدید با هدف آلودگی محیط‌زیستی مخالفت کرده‌اند. در خارج از مرزهای اتحادیه اروپا، امریکا از یک متحد معتمد در دولت باراک اوباما به شریکی غیرقابل پیش‌بینی در دولت ترامپ تبدیل شده که کشورش را از توافق آب‌وهوایی پاریس که اتحادیه اروپا نقش سازنده‌ای در دستیابی به آن داشت، خارج کرد. اختلافات بر سر سیاست ایران و ناتو نشان می‌دهد که اختلافات فرا آتلانتیک گسترده‌تر شده است. اتحادیه اروپا همچنین مدافع پروپاقرص چندجانبه‌گرایی و به‌دنبال یک توافق و مصالحه جهانی است. این رویکرد به‌ویژه با توجه به تلاش چین و امریکا برای کسب برتری اقتصادی و نظامی و تلاش ولادیمیر پوتین رییس‌جمهور روسیه، برای اعمال نفوذ خود، هر روز به چالش کشیده می‌شود.