دورنمای گوشیهای هوشمند در سال 2030
گروه دانش و فن|
سال 2020 و درواقع آخرین سال از دهه 20میلادی آغاز شده و در این مدت، نگاهها نسبت به گوشیها بسیار تغییر کرده است؛ درحال حاضر گوشیهای هوشمند، بخش اعظمی از تکنولوژیهای مورد نیاز مردم را تشکیل میدهند. اما همانطور که همواره درباره آینده نیز پیشبینیهایی انجام میشود، درباره پیشرفتهای فنی که در دهه آینده پیش روی حوزه فناوری وجود دارد هم پیشبینیهایی صورت گرفته است. به همین دلیل وبسایت تکریدر به بررسی تغییراتی که گوشیهای هوشمند در 10 سال آینده با آن مواجه هستند پرداخته است. این وبسایت با بررسی تغییرات تکنولوژیک از سال 2010 و بهویژه 2019، تخمین زده که این روند تا سال 2030 به کجا میرسد و مواردی از جمله تلفنهای تاشدنی گرفته تا درگاههای USB و فناوری 6G را مورد بررسی قرار داده است. البته تغییراتی که در آینده گوشیها رخ میدهد، بهطور قطع طیف وسیعی را دربرمیگیرد و این تجزیه و تحلیل میتواند بهشدت گسترده باشد و با توجه به روندی که در سالهای اخیر گوشیهای هوشمند پیش گرفتند، امکان این موضوع هم وجود دارد که سرتاسر گوشیها از دوربینهای پیشرفته پوشیده شود. اما در نهایت تلفنهای هوشمند بهطور طبیعی تکامل مییابند و این مسیری است که تولیدکنندگان گوشیهای هوشمند برای جلبتوجه مصرفکنندگان در پیش میگیرند.
تلفنهای تاشدنی در آینده
تلفنهای تاشدنی البته از سال 2019 با توجه به راهاندازی دستگاههایی مانند گلکسی فولد سامسونگ و موتورولا ریزر، پا به عرصه جدی بازار گوشیهای هوشمند تاشدنی گذاشتند و در مواردی هم واقعا مورد توجه مردم قرار گرفتند و به نظر میرسد هرچه گوشیهای تاشدنی بیشتری عرضه میشوند، بیشتر هم به عنوان نمونههایی محبوب ظاهر میشوند. اما اگر بخواهیم به این پرسش پاسخ دهیم که آیا تا سال 2029، همه ما میتوانیم گوشیهای تاشدنی داشته باشیم؟ این موضوع به نحوه تولید و عرضه و موفقیت شرکتها در چند سال آینده بستگی دارد. در حال حاضر، تلفنهای قابل تاشدنی عمدتا دستگاههایی شیک و جالب محسوب میشوند، با وجود این به این گوشیها به عنوان دستگاههایی نگاه میشود که بیشتر مصرفکنندگان، البته جز افرادی که از طرفداران پروپاقرص فناوری محسوب میشوند، به فکر خرید آنها برای تلفن بعدی خود نمیافتند. یکی از دلایل این موضوع میتواند قیمت بسیار بالای این گوشیها باشد و یکی دیگر از موارد این است که این گوشیها عمدتا آن اندازه که به شکل و فرم آنها توجه شده، از لحاظ نرمافزاری، توسعه نیافتند. بنابراین اگر در سالهای آینده تلفنهای تاشدنی به بازار بیایند که هم مقرونبهصرفه باشند و هم از ویژگیهای قابل قبول نرمافزاری برخوردار شوند، بعید نیست که افراد به استفاده از آنها تشویق شوند. 10 سال همزمان زیادی است که میتواند این گوشیها را مقرونبهصرفه و توسعهیافته کند. هرچند درنهایت استفاده از گوشیهای تاشدنی به این بستگی دارد که افراد تا چه اندازه مایل به استفاده از این مدل گوشیها باشند و گوشیهای معمول خود که همین حالا هم از آنها استفاده میکنند و مورد اعتمادشان هستند را کنار بگذارند.
احتمال محبوبیت 5G و 6G
شبکه5G در حال حاضر در بسیاری از کشورها خارج از بازار است و البته همین حالا هم هنوز اطمینانی نیست از این بابت که چقدر طول خواهد کشید تا این فناوری در اختیار افراد قرار گیرد. از طرفی برخی تصور میکنند سرعت اینترنتی بالاتر از چیزی که همین حالا هم وجود دارد، در مناطق پیشرفته و با سرعت بالا، معنای خاصی ندارد، خصوصا اینکه گاهی اوقات استفاده از اینترنت 4G هم بهخودی خود بالاتر از سرعت مورد نیاز افراد است و از طرفی هیچ برنامه کاربردی راهاندازی نشده که از این اتصال با این میزان سرعت بهره ببرد و بیشترین استفاده را از اینترنت پرسرعت داشته باشد. با وجود این، در سالهای آینده، شرکتها گوشیهای 5G بیشتر و گوشیهای 4G کمتری را تولید میکنند و کار هم البته با هدف همراستایی با الگوی هر نسل جدید از اتصال صورت میگیرد، تا جایی که خرید گوشیهای 5G موضوعی عادی قلمداد میشود، همانطور که در حال حاضر خرید گوشیهای 4G موضوعی عادی است. البته چنین روندی کمتر به این دلیل است که افراد به گوشیهایی با سرعت بالا نیاز دارند، بلکه بیشتر به این خاطر است که اغلب گوشیهایی که در قفسههای فروش وجود دارد، از تکنولوژی 5G بهره میگیرد و به مرور گوشیهای محدودی هستند که 4G باشند. در پایان دهه، حتی اشارههایی هم به اینترنت 6G شد؛ هرچند درنهایت باید دید افراد تا چه اندازه به 5G روی میآورند و از اینکه واقعا به اینترنتی با سرعتی بالاتر نیاز است، آگاهی پیدا کرد.
آینده دوربینهای جلوی گوشیها
یکی از بزرگترین ویژگیهای تمایز بین تلفنهای هوشمند امروزی دوربین جلوی آنهاست. آیفونهای جدید برای دوربین جلوی خود، ناچار به استفاده از یک ناچ بزرگ (بریدگی نمایشگر گوشی) هستند، برخی از گوشیها از بریدگیهای نقطهای روی صفحه نمایشگر استفاده میکنند، بسیاری از گوشیهای سامسونگ بریدگی سوراخمانندی دارند و خلاصه هر یک از گوشیهای هوشمند راهی برای تعبیه دوربین جلوی خود در نظر گرفتهاند که البته چندان هم مورد علاقه کاربران نیست. به همین دلیل است که این امکان وجود دارد که گوشیها در آینده هیچ یک از این موارد را نداشته باشند و این کار میتواند با استفاده از دوربینهای جلویی که در زیر نمایشگر تعبیه شدهاند، صورت گیرد.
شرکت اوپو همین حالا هم از چنین فناوری استفاده میکند و احتمالاً شرکتهای دیگری نیز در آینده روی این فناوری کار خواهند کرد. با استفاده از این قابلیت، بریدگیهایی که در جلوی گوشیها وجود دارد را حذف میکند و بدینترتیب فضایی از نمایشگر به دوربین جلو اختصاص نمییابد و البته این فناوری، فضای داخلی زیادی را هم اشغال نخواهد کرد. اما درباره خود دوربین چطور؟ در اواخر سال 2019، شاهد بودیم که چند گوشی هوشمند از دو دوربین جلو استفاده کردند، یکی برای گرفتن عکس و یک اسنپر دیگر برای ایجاد عمق و تاری دقیقتر تصویر پسزمینه.
در چند سال آینده و به ویژه در سال 2030، انتظار داریم این روند تثبیت شود، زیرا تصاویر سلفی یکی از اصلیترین انواع تصویر است که افراد با استفاده از گوشیهای خود میگیرند.
خداحافظی با پورتهای گوشی
بسیاری از گوشیها جک هدفون 3.5 میلیمتری را همین حالا هم حذف کردهاند و به نظر میرسد جک هدفون تا سال 2030، بسیار نادر شود و حتی اگر بسیاری از گوشیها تا پایان سال 2020 هم جک هدفون را نگه دارند، جای تعجب است. از آنجا که تعداد بیشتری از کاربران به سمت هدفونهای بیسیم نسبت به سیمی روی میآورند، تعداد کاربرانی که باید گوشی خود را بهصورت فیزیکی به هدفون وصل کنند، در حال کاهش است و احتمالا تا 10 سال آینده و پس از سالها پیشرفت در فناوری بلوتوث، استفاده از هدفون سیمی توسط بسیاری از افراد، مایه تعجب خواهد بود. البته احتمالاتی هم درباره حذف درگاه USB برای وصل کردن گوشی به رایانه یا شارژر وجود دارد. همین حالا هم گوشیهایی وجود دارند که میتوان آنها را به صورت بیسیم شارژ کرد یا برای انتقال اطلاعات و دادههای گوشی میتوان از گزینههایی مانند وایفای، دیتای گوشی یا NFC استفاده کرد. بنابراین این احتمال وجود دارد که شارژرهای بیسیم از محبوبیت بیشتری برخوردار شوند و مهمتر از همه، برای شارژ سریع دستگاه، مردم به سیمهای فیزیکی اعتماد کمتری اعتماد خواهند کرد که این باعث میشود پورت گوشی هرچه بیشتر به حاشیه رود. بدینترتیب استفاده از هدفونهای بیسیم روندی معمول میشود و در سال 2030 تلفنهای هوشمند بدون پورت و جک، یک چیز عادی قلمداد خواهند شد.
افزایش تعداد دوربینهای پشت
یا وضوح تصویر؟
در حالی که ممکن است تصور کنید در آینده گوشیهای هوشمندی به بازار میآیند که از چندین دوربین پشت برخوردارند، احتمال این موضوع کم است. علت این است که تنها لنزهای معدودی وجود دارد و به نظر میرسد به زودی زمانی خواهد رسید که اضافه کردن لنزهای بیشتری که در گوشی قابل استفاده باشد، چیز جدیدی را به گوشی اضافه نمیکند. با وجود این، تغییرات عظیمی که در دوربین گوشیهای هوشمند رخ میدهد، اضافه شدن تعداد مگاپیکسل خواهد بود - در پایان سال 2019 بالاترین رزولوشن در تلفنهای هوشمند، 108 مگاپیکسل بود اما به نظر میرسد تعدادی از تلفنها در سال 2020 میلادی، بتوانند به چنین قابلیتی دست یابند و بدینترتیب در طول 10 سال، این اعداد میتواند بسیار فراتر از این باشد. دانشمندان تخمین زدهاند که چشم انسان تقریبا 576 مگاپیکسل را میبیند، اما این فرض در شرایطی است که دید کاملی با تصویری درست درمقابل صورت وجود داشته باشد و به همین دلیل است که گوشیهایی با مگاپیکسل کنونی هنوز نمیتوانند آنچه چشم به تصویر میکشد را به اجرا بگذارند بنابراین تا سال 2030، تلاش برای توسعه رزولوشن گوشیها درمقایسه با افزایش تعداد دوربینهای پشت گوشی، محتملتر است.