مردم، قدرت و منافع (148)

۱۳۹۸/۱۰/۲۳ - ۰۰:۲۸:۲۷
کد خبر: ۱۶۱۳۳۷
مردم، قدرت و منافع (148)

نوشته:  جوزف  استیگلیتز|

ترجمه:  منصور  بیطرف|

  فصل 10

  یک زندگی نجیبانه برای همه

ترکیبی از بازارها، جامعه مدنی و مقررات و برنامه‌های دولتی مانند آموزش عمومی، زندگی طبقه متوسط را به شغل طبقه متوسط در اواخر قرن گذشته آمیخته کرد که همین امر سبب شد که زندگی کارگران بهتر از وضعیت تحقیرآمیزی که آنها در قرن پیش از آن داشتند، بشود. اما به نظر می‌آید طی 40 سال گذشته، ما زندگی طبقه متوسط خودمان را بدیهی انگاشته‌ایم و اینکه عشرت طلب شده‌اند.

نتیجه این است که بخش‌های بزرگی از شهروندان به دنبال آن هستند که آن سبک زندگی را نگه دارند و به‌دلایل عمده‌ای، این قابل دست یافتنی نیست. زمانی که دستمزدها برای بخش‌های زیادی از کشور، راکد مانده یا در طی نیم قرن گذشته در اکثر کشورهای مرفه دنیا رو به کاهش نهاده است، واضح است که یک جای کار می‌لنگد. اصلاحاتی که در فصل قبل بحث آن شد راه طولانی را در پیش گرفت که اطمینان دهد که خالص پرداختی‌های هر کارگر، حداقل دستمزد قابل زندگی در امریکای قرن بیست و یکم است. همچنین آنها دورنمای ترمیم رشد پایدار را نشان می‌دهند. اما آنها برای اینکه بسیاری از امریکایی‌ها بتوانند یک زندگی نجیبانه و طبقه متوسط را داشته باشند کفایت نمی‌کند.

طی دهه‌های اخیر، بازارها نتوانسته‌اند وظیفه خود را برای تضمین نیازهای اساسی یک زندگی نجیبانه برای همه انجام دهند. برخی از این قصورها، به تازگی خوب درک شده است: بازارها ترجیح می‌دهند که فقط درمان را بیمه کنند و به همین خاطر منابع بی‌شماری را میان بهداشت و دیگر بخش‌ها تقسیم می‌کنند. اما در یک جامعه‌ای که فقط درمان را می‌تواند بیمه کند یک حامعه سالم یا بهره‌ور نخواهد بود.

به همین ترتیب، بازارها می‌توانند در تامین آموزش مناسب برای کودکان ثروتمند کارهای خوبی انجام دهند اما یک جامعه‌ای که فقط در آن کودکان ثروتمند می‌توانند آموزش خوب بگیرند، نه عادلانه است و نه کارآمد.

گاهی اوقات محافظه‌کاران می‌گویند که این آرزوها برای تصحیح قصورات بازار و غلبه بر محدودیت‌های آنها خوب و مناسب هستند اما برای این کار نیازمند پول است. این چیزی است که ما الان نمی‌توانیم درباره آن پیشنهاداتی بدهیم به ویژه آنکه بدهی عمومی انباشته‌ای هم داریم. این یک حرف بی‌ربطی است. کشورهای بسیار فقیرتر از ایالات متحده بهتر از ما که در برآورده کردن آرزوهای شهروندان خود را برای مراقیت‌های درمانی و آموزش برای همه و دیگر پیش نیازهای یک زندگی نجیبانه، کار کرده‌اند.