اما و اگرهای ایجاد محدودیت در ثبت طلاق

معاون توسعه پیشگیری سازمان بهزیستی کشور اقداماتی مانند ایجاد محدودیت در ثبت طلاق را به تنهایی برای کاهش میزان طلاق در کشور کافی ندانست. مجید رضازاده در واکنش به محدودیت ثبت طلاق در دفاتر رسمی متصدی این امر که از سوی رییس کانون سردفتران ازدواج و طلاق مطرح شد، گفت: به این موضوع می‌توان از دو جنبه نگاه کرد. نخست اینکه هرقدر مساله‌ای مانند طلاق سهل و در دسترس نباشد بهتر است. به‌این ترتیب می‌توان این نگاه را درخصوص هر کدام از مسائل و آسیب‌های اینچنینی که آنها را خوشایند نمی‌دانیم دنبال کرد. او افزود: برای مثال در خصوص آسیب اجتماعی مانند مصرف مواد مخدر نیز گفته می‌شود هرقدر مواد مخدر در دسترس نباشد مصرف مواد نیز کمتر می‌شود، به این ترتیب دور از دسترس بودن، روی کاهش میزان آسیب‌های اجتماعی موثر است. معاون توسعه پیشگیری سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه مسلما اولویت ما برای خانواده‌ها داشتن زندگی خانوادگی سالم و بدون طلاق است، به ایسنا گفت: اگر طلاق را هم موضوعی بدانیم که نمی‌خواهیم میزان آن افزایش یابد، هر قدر دسترسی به آن کمتر شود این موضوع هم کمتر می‌شود، بنابراین در این نگاه اگر محدودیتی ایجاد شود کمک‌کننده است، اما باید همزمان و به شکل موازی کارهای دیگری نیز انجام دهیم.  رضازاده با بیان اینکه اگر اقدامی مانند ایجاد محدودیت در ثبت طلاق به تنهایی اعمال شود، عوارض آن از فوایدش بیشتر خواهد شد، تصریح کرد: برخی از اقدامات موازی اما در عین حال ضروری شامل ارایه مشاوره‌های تخصصی و آموزش‌های اساسی در مورد زندگی خانوادگی به زوجین هستند. همچنین کمک کردن به افراد در انتخاب فرد مناسب و آموزش‌هایی نظیر اقتصاد خانواده، فرزند پروری و... از دیگر موضوعاتی است که زوج‌ها باید در خصوص آن آموزش ببینند. وی با بیان اینکه در چنین خانواده‌ای فرزندان نیز در آینده ازدواج‌های موفقی خواهند داشت، اظهار کرد: این آموزش‌ها باید همزمان با طرح‌هایی مانند دسترسی سخت به طلاق دنبال شود. در خصوص کسی که تصمیم خود را گرفته، تمام پل‌های پشت سرش را خراب کرده و دیگر راهی برای برگشت ندارد، اگر فقط روی محدودیت طلاق تمرکز کنیم و او را به زور در این زندگی نگه داریم عوارضی مانند تمایل به خودکشی، خشونت، فرزندآزاری و... بر فرد عارض می‌شود.