اخبار
نپیوستن به «اف‌ای‌تی‌اف» تاثیر چندانی بر تجارت خارجی ندارد
مهر| رییس اتاق ایران و چین قرار گرفتن ایران در لیست سیاه «اف‌ای‌تی‌اف» را با توجه به شرایط تحریمی، بر تجارت خارجی کشور بی‌تاثیر دانست و گفت: اثر «اف‌ای‌تی‌اف» بیش از اینکه واقعیت اقتصادی باشد، شوک روانی و سیاسی است. مجیدرضا حریری با اشاره به نپیوستن ایران به «اف‌ای‌تی‌اف» اظهار داشت: هرنوع بیرون گذاشتن ایران از هر سازمان یا مناسبات جهانی تأثیرات منفی هم از طرف کشورهای دیگر و هم در بازار داخل دارد، اما اثرات پیوستن یا نپیوستن به «اف‌ای‌تی‌اف» بیشتر از اینکه واقعیت اقتصادی باشد حاصل شوک‌های روانی یا مباحث سیاسی است. حریری درباره آثار منفی نپیوستن به «اف‌ای‌تی‌اف» توضیح داد: در این شرایط کسانی که در گذشته با ما کار می‌کردند و روزنه‌های ارتباطی که وجود داشت متأثر از جو روانی این موضوع ارتباط خود را با ما قطع یا بسیار محدود خواهند کرد، حتی مساله غذا و دارو نیز به رغم اینکه تحریم آنها قانونی نیست ممکن است متأثر از همین جو روانی قرار گیرد. او درباره تأثیر این موضوع بر بازار ارز نیز بیان کرد: با توجه به روزهای پایانی سال و افزایش تقاضا برای ارز، انتظارات تورمی، ویروس کرونا و پیش بینی یک دوره یکی دو ماهه رکود اقتصادی و در نهایت همزمانی این موضوع با «اف‌ای‌تی‌اف» باعث شده که تقاضا برای بازار ارز افزایش و کنترل آن از دست سیاست‌گذار پولی کشور تا حدی خارج شود، به همین خاطر طی چند روز گذشته شاهد افزایش نرخ ارز بودیم ضمن اینکه اتفاقات اقتصادی و سیاسی اخیر نیز بر این افزایش دخیل بوده‌اند؛ در واقع اتفاقات و پارامترهای تأثیرگذار مختلف و پی‌در پی اقتصادی و سیاسی مانع از کنترل قیمت ارز در روزهای پایانی سال شد.
رییس اتاق مشترک ایران و چین خاطرنشان کرد: در این بین نپیوستن به «اف‌ای‌تی‌اف» به ایرانی‌های خارج از کشور مثل دانشجوها و کسانی که تجارت می‌کنند بیشترین زیان را وارد می‌کند و درواقع این دسته از افراد در صف اول آثار ناشی از نپیوستن به «اف‌ای‌تی‌اف» هستند. حریری به عدم تأثیر «اف‌ای‌تی‌اف» در شرایط تحریمی بر تجارت بین‌المللی تاکید کرد و گفت: سال‌ها است که ارتباط ما با سایر کشوها تابع قوانین بانکداری نیست و ما راه‌هایی با عنوان دور زدن تحریم تعریف کرده‌ایم؛ بنابراین در این قسمت شاهد تأثیر واقعی نپیوستن به «اف‌ای‌تی‌اف» نخواهیم بود، اما به فرض اینکه ما هیچ مشکلی از جمله تحریم یا اتفاقات و جو روانی موجود نداشتیم، پیوستن به «اف‌ای‌تی‌اف» ضروری بود. او ادامه داد: حتی زمانی که ما از لیست سیاه “اف‌ای‌تی‌اف “ به لیست خاکستری منتقل شده بودیم، باز هم جزو کشورهای پرخطر برای ارتباطات بانکی بودیم، بنابراین معتقدم در زمان تحریم با نپیوستن به «اف‌ای‌تی‌اف» اتفاقی برای ما نمی‌افتد اما در زمان خروج از تحریم رسیدگی به این مساله در اولویت است. حریری به سیاسی شدن این مساله اقتصادی نیز اشاره کرد و گفت: تمام کسانی که با «اف‌ای‌تی‌اف» مخالفت کردند دلایل سیاسی داشتند درحالی که این موضوع کاملاً اقتصادی است؛ به همین خاطر از آنجا که نپیوستن ما به این قانون دلایل سیاسی داشته، سیاسیون باید مسوولیت هر فشاری که به مردم وارد می‌شود را به عهده بگیرند. رییس اتاق ایران و چین گفت: البته از نظر من اگر هم به «اف‌ای‌تی‌اف» می‌پیوستیم به خاطر عدم رعایت برخی قوانین آن در نهایت وارد لیست سیاه می‌شدیم با این تفاوت که مثل پاکستان می‌توانستیم زمان خریده و ورود ایران به لیست سیاه را به تعویق بیندازیم.
جان هموطنان با‌ارزش‌تر از دلارهای صادراتی است
ایلنا|رییس کنفدراسیون صادرات گفت: ما باید شرایطی به وجود آوریم که آنها به این نتیجه برسند که اوضاع تحت کنترل است و از گستردگی شیوع آن کاسته شده است این تنها راه‌حلی است که می‌توانیم مرزها را باز کنیم. محمد لاهوتی در خصوص آخرین وضعیت صادرات با وجود بسته شدن اکثر مرزهای زمینی گفت: بسته شدن مرزها امری خارج از اختیار ما است و طرف مقابل به این نتیجه رسیده که برای سلامت شهروندانش باید ارتباطات خود را با ایران قطع کند. حالا ما باید شرایطی به وجود آوریم که آنها به این نتیجه برسند که اوضاع تحت کنترل است و از گستردگی شیوع آن کاسته شده است این تنها راه‌حلی است که می‌توانیم مرزها را باز کنیم. او ادامه داد: البته روز گذشته مرز افغانستان باز شد اما همچنان سایر مبادی مرزی ما بسته است ضمن آنکه مرزهای هوایی نیز فقط به امارات و قطر محدود شده که تعداد پروازهای آنها نیز انگشت شما است. لاهوتی ادامه داد: به هر حال باید زودتر واکنشی نشان داد در صورت ادامه وضع موجود رقبای ما بازار را خواهند گرفت. اما الان هیچکدام از اینها مهم نیست بلکه سلامت مردم در اولویت قرار دارد و ارزش جان هموطنان ما بیشتر از بازارها و دلارهای صادراتی است. او افزود: بنابراین باید هرچه زودتر با همکاری سازمان بهداشت جهانی جلوی گسترش این ویروس را گرفت که موضوع جهانی است و حتی کشوری مانند ایتالیا با آن بعد مسافتی از چین آلوده شده است. پس این یک معضل جهانی است و باید از سایر کشورها و سازمان‌های جهانی کمک گرفت.
