حسین فاطمی دستگیر شد
بیست و دوم اسفند 1332، سیدحسین فاطمی وزیر امور خارجه کابینه محمد مصدق، به وسیله سرگرد علیاکبر مولوی دستگیر شد. برخی معتقدند آنچه حسین فاطمی را به کشتن داد، نه مبارزاتش در کنار مصدق بلکه کینهای بود که سلطنت بابت نوشتههایش از او به دل گرفته بود. فاطمی بعد از کودتای ۲۸ مرداد مخفی شد. چندباری خانه عوض کرد. مخفیبودن او نزدیک هفتماهی به درازا کشید تا اینکه صبح روز ۲۲ اسفند باز هم شایعه دستگیری او دهانبهدهان چرخید. همه در کنجکاوی درستی و نادرستی خبر بودند که فرمانداری نظامی اطلاعیهای منتشر کرد که حکایت از تأیید دستگیری داشت: «بدینوسیله به اطلاع عموم میرسد که دکتر حسین فاطمی ساعت ۹ صبح امروز بهوسیله سرکار سروان حبیبالله جلیلوند، افسر اداره انتظامی شهربانی و مامورین فرمانداری نظامی پس از تجسسات طولانی در یکی از کوچهباغهای تجریش دستگیر و تحویل فرماندار نظامی گردید.» «تیمور بختیار»، فرماندار نظامی و رییس شهربانی سپهبد «علی مقدم» با یک توافق، نقشه ازبینبردن او را به دست اوباش کشیدند، «شعبان جعفری» و عدهای از اوباش حرفهای به جلوی شهربانی فراخوانده میشوند. خواهرش، «سلطنت فاطمی»، خود را جلوی شهربانی میرساند، برادرش را دستبندزده جلوی پلکان شهربانی، ایستاده میبیند که شعبان جعفری به نوچههایش میگوید: «بکشیدش! بکشیدش!» به ضرب چاقو و چماق او را مضروب میکنند که جان سالم به در نبرد. خواهرش هم خود را روی برادرش میاندازد و ۱۰ ضربه به خواهر و 6 ضربه به دکتر فاطمی وارد میشود. خود شعبان سالها بعد در جواب سوالی که از او درباره آن ماجرا شد، ضربوشتم فاطمی را تأیید اما چاقوزدن را انکار کرد: «دم شهربانی زدمش، چاقو نزدم. بیخود میگن چاقو زده... .» حال سیدحسین فاطمی در اثر آن حمله وخیم شد و کارش به بیمارستان کشید. روزنامههای وقت تا چند روز از حال و روز نزار او خبرهای متعددی منتشر کردند. سرانجام دکتر فاطمی تحت بازجوییهای پیدرپی قرار میگیرد؛ بهطوری که او را برای دادگاه هم با برانکارد، داخل سالن میآورند. دکتر فاطمی در زندان در دستنوشتهای روی پاکت سیگار به آیتالله «سیدرضا زنجانی» که او هم در زندان بود، نوشت: «... آرزو دارم که نفسهای آخر زندگیام نیز در راه نهضت و سعادت هموطنانم صرف شود. به هر حال داغ باطله بر کنسرسیوم و حامیان او بزنیم، بر فرض که نگذارند به اطلاع هممیهنان برسد و صدای ما را خفه کنند، در تاریخ و در پروندهها باقی خواهد ماند تا نسل آینده برای زیستی شرافتمندانه و نیل به آزادی، ادامهدهنده این راه باشند.» بامداد چهارشنبه نوزدهم آبان ۱۳۳۳ حکم تیرباران حسین فاطمی اجرا شد.