خوشنویسی ایران از ترکیه نمی‌ترسد!

وزارت فرهنگ ترکیه پیشنهاد ثبت هنر خوشنویسی به عنوان میراث ناملموس کشور ترکیه به یونسکو داده است. علی شیرازی، هنرمند خوشنویس، درباره پیشنهاد ثبت هنر خوشنویسی به نام کشور ترکیه و در پاسخ به این پرسش که آیا تصویب احتمالی چنین پیشنهادی بر خوشنویسی ایران تاثیرگذار است، با تاکید بر اینکه هیچ تأثیری نخواهد داشت، اظهار کرد: خوشنویسی ایران بسیار قوی‌تر از این است که اگر این هنر به نام کشور دیگری ثبت شود تحت تاثیر قرار بگیرد. این هنرمند پیشکسوت با بیان اینکه «خاستگاه خط‌های نستعلیق و شکسته ایران است» به پیشینه تاریخی هنر خوشنویسی در ایران اشاره و خاطرنشان کرد: هزاران هزار کتاب و هزاران قطعه خوشنویسی با امضای هنرمندان آن، حکایت از تاریخ کهن این هنر در ایران دارد. واضح است که این تاریخ و قابلیت را کسی نمی‌تواند به نام خودش بزند و اگر هم چنین اتفاقی بیفتد تاثیری بر هنر خوشنویسی در ایران ندارد. خوشنویسی شکل دیگری از شعر و ادبیات و غزل ما است و همان طور که غزل ما را نمی‌توانند ببرند، خط ما را هم نمی‌توانند. این هنرمند خوشنویس با اشاره به پیشینه تاریخی خوشنویسی در کشور ترکیه، گفت: در جشنواره‌های بین‌المللی زیادی در ترکیه حضور داشتم و حتی متولی برگزاری چند جشنواره خوشنویسی نیز در این کشور بودم. کاملا مشخص است که این کشور به هنر خوشنویسی بسیار بها می‌دهد. به عنوان مثال در یکی از جشنواره‌هایی که خودم برگزارکننده بودم، شخص آقای اردوغان (رییس‌جمهوری ترکیه) نیز شرکت و سخنرانی کرد؛ این درحالی است که ما برای برگزاری نمایشگاه‌هایمان برای حضور یک مدیر کل هم باید دعوتنامه بفرستیم که البته بعد هم حضور پیدا نمی‌کند. شیرازی ادامه داد: با وجود اینکه خوشنویسی در ترکیه فقط محدود به شهر استانبول است، اما بسیاری در این حوزه فعال هستند، در همه کشورها حضور پیدا می‌کنند و مورد حمایت دولتشان هستند. باید این نکته را در نظر داشت که کشور ترکیه در عرصه خوشنویسی مقام بسیار مهمی دارد. در واقع اگر ایران را رتبه اول بدانیم، ترکیه حتما با فاصله کمی مقام دوم را به دست می‌آورد. او در ادامه سخنان خود همچنین درباره وضعیت هنر خوشنویسی در ایران نیز به ایسنا گفت: متاسفانه مسوولان فرهنگی وظیفه خودشان را درست انجام نمی‌دهند. به عنوان مثال ما نمایشگاه‌های بسیار مهمی در خارج از کشور برگزار کردیم و یا در جشنواره‌های بین‌المللی متعددی شرکت کردیم. جشنواره‌هایی که با حضور هنرمندان خوشنویس از همه کشورهای اسلامی برگزار می‌شد و تنها کشوری که هیچ‌وقت سفیر آن در این نمایشگاه‌ها شرکت نکرد، ایران بود. ما همیشه تنها در این مراسم‌ها شرکت می‌کردیم. حتی در نمایشگاه‌هایی که به صورت انفرادی در خارج از کشور برگزار می‌کنیم، اغلب برای احترام از مسوولان ایرانی در آن کشور نیز دعوت می‌کنیم که معمولا حضور پیدا نمی‌کنند.