خطر برخوردهای سلبی با سرمایه‌های انسانی
حسن مرادی
هجمه‌هایی که این روزها توسط برخی نمایندگان و برخی جریانات علیه وزیر نفت صورت می‌گیرد موضوع زیبا و جالبی نیست و بازتاب‌های خوبی در حافظه جمعی ایرانیان ندارد. آن هم تخریب وزیری که دهه‌هاست در حساس‌ترین مناصب اقتصادی و مدیریتی کشور در حال خدمت رسانی به کشور است.ای کاش رسانه‌ها تصاویری از روزهای جوانی آقای زنگنه و زمانی که در ارشاد کار می‌کرد و بعد از آن برای جهادگری به جهاد سازندگی آمد را منتشر می‌کردند تا منتقدان و تخریب گران ببینند که معنای یک عمر تلاش و کوشش برای کشور یعنی چه و زنگنه چه مسیری پرسنگلاخی را پیموده است. البته ایراد و اشتباه ممکن است در هر ساختار مدیریتی بروز کند و کسی منکر آن نیست، اما اینکه درست در لحظاتی که حساس‌ترین دوران تاریخی را از نظر روابط بین‌الملل و تحریم‌ها و...طی می‌کنیم و هر زمان احتمال تله‌های تازه ایالات متحده بر علیه کشورمان وجود دارد، به جای توجه به دشمن خارجی در داخل برای خودمان مشکل تراشی می‌کنیم و ظرفیت‌هایمان را به دست خود تخریب می‌کنیم؛ قابل قبول نیست. مطالبی در این میان مطرح می‌شود که اغلب واهی است و از پندارهای جناحی و سیاسی نشات می‌گیرد و از واقعیت به دور است. بنابراین زمانی که وزیری اعلام می‌کند که آماده دفاع از دستاوردهای خود در درون مجلس و بیرون مجلس است، دور از عقل و خرد است که در یک محیط شفاف به این دفاعیات از یک طرف و انتقادات از سوی دیگر پرداخته نشود. شایسته‌تر این است که نمایندگان محترم قبل از صحبت کردن از تحقیق و تفحص و استیضاح و... وزیر را دعوت می‌کردند و در یک محیط تخصصی به بحث و تبادل نظر با هم می‌پرداختند و چنانچه از این مباحث قانع نمی‌شدند در آن زمان به ابزارهای قانونی دیگر دست می‌زدند. البته این نوع برخورد با موضوعات شاید ناشی از جوانی نمایندگان باشد؛ مجلس به هر حال جوان‌تر شده است؛ خاصیت جوانی هم همین نوع برخوردهاست. به هر حال جوان شاید ارزش و اعتبار کمتری برای تجربه قایل باشد و ترجیح می‌دهد که با رویکردهای تازه و جدید و با نوآوری رویاروی افکار عمومی قرار بگیرد و چه حرف جدیدی از حمله و تحت فشار قراردادن یک مدیری که به نوعی اسوه مجاهدت و تلاش است، جذاب تر؟ در این میان بسیاری از کارشناسان از این نوع برخورد با موضوعات در این برهه حساس از تاریخ سیاسی و اقتصادی گلایه‌مند هستند. این گروه از مدیران و کارشناسان معتقدند که مناسب‌تر آن است که نمایندگان از طریق بالابردن مشارکت‌های عمومی و استفاده از همه ظرفیت‌ها و عدم پرداخت به موضوعات حاشیه‌ای و غیرضروری در جهت افزایش دامنه‌های ثبات در جامعه قدم بردارند و تلاش کنند که به دولت برای حل مشکلات اقتصادی و معیشتی کمک کنند، نه اینکه سنگ پیش پای تصمیم‌سازی‌های اجرایی کشور بیندازند. وقع آن است که این نوع برخوردها، باعث یأس و ناامیدی و دلسردی مدیران کشور می‌شود. آقای زنگنه یک فرد نیست؛ یک جریان مدیریتی است که بخشی از قدیمی‌ترین و کهنه‌کارترین مدیران کشور را شامل می‌شود. من نمی‌گویم که این مدیران هیچ ایرادی ندارند و تمام تصمیمات و عملکردهایشان مثبت بوده و نقدی به آنها وارد نیست، اما واقعا این جماعت ظرفیت‌های مدیریتی کشور هستند و به نوعی در زمره ثر وت‌های جامعه در حوزه نیروی انسانی قرار می‌گیرند. در شرایطی که اقتصاد ایران درگیر و‌دار اجرای طرح‌های فروش نفتی در بازار سرمایه و سایر طرح‌های اقتصادی مرتبط با بازار انرژی است؛ این نوع برخوردهای سلبی بدون تردید، برنامه‌ریزی‌های اجرایی و اقتصادی را با تنش و مشکل مواجه می‌کند. بنابراین به عنوان یک فرد از مجموعه اساتید و تحلیلگران اقتصادی کشورمان از متنقدان و مخالفان می‌خواهم که به گونه‌ای منطقی این موضوع را تدبیر کنند که جریان مدیریت تخصصی کشور دچار یأس و ناامیدی نشوند و احساس نکنند که در این کشور مخالف مدیران متخصص است.
