معلولیت در ایران هم محدودیت است هم محرومیت
تعادل| معلولیت شاید در بسیاری از کشورها محدودیت نباشد اما در کشور ما علاوه بر محدودیت، محرومیت هم هست. نگاهی به معماری شهری مان بیندازیم، چقدر به حضور معلولان و کم توانان در این معماری فکر کرده‌ایم. نه در شهر و نه حتی در خانه‌هایی که ساخته می‌شود هیچ کس به این فکر نمی‌کند که شاید روزی قرار باشد یک معلول یا کم توان جسمی و حرکتی در این خانه زندگی کند. انگار این افراد اصلا وجود خارجی ندارند. وسایل نقلیه عمومی که هیچ جای بحث و جدل ندارد، سال‌هاست مسوولان وعده می‌دهند که قرار است اتوبوس‌ها برای استفاده معلولان تجهیز شوند، اما این وعده‌ها هیچ‌وقت جامه عمل نپوشیده‌اند. مترو که اصلا جایی برای معلولان ندارد، انگار این افراد در کره دیگری زندگی می‌کنند و نیازی به تجهیز خاص ندارند اما حالا نه تنها این وعده‌ها عملی نشده‌اند و بسیاری از کم توانان جسمی و حرکتی در شهرهای بزرگ و کوچکی که در آن ساکن هستند با مشکلات عدیده دست و پنچه نرم می‌کنند که حتی از خرید لوازم مورد نیاز خود هم به دلیل تورم افسارگسیخته این روزها محروم شده‌اند. معلولیت در ایران یک جنگ تمام عیار است، این افراد برای به دست آوردن شغل باید بجنگند، برای اینکه بتوانند از خانه بیرون بروند و مثل بقیه افراد از امکانات شهری استفاده کنند، باید بجنگند و حالا هم برای به دست آوردن لوازمی که ادامه حرکتشان به وجود آنها بستگی دارد، باید بجنگند، انگار که زندگی برای آنها به میدان جنگی تبدیل شده که هیچ‌وقت پرچم سفید صلح در آن بالا نمی‌رود.
جانبازی در راه عشق
یادمان نرود که بسیاری از معلولان همان کسانی هستند که در سال‌های دفاع مقدس برای دفاع از این آب و خاک جان شیرینشان را به دست گرفتند و رفتند و بعد ناگهان بدون دست و پا برگشتند، شدند موجی جنگ، شدند جانبازی که حالا برای خرید یک پای مصنوعی باید هزار بار برود و بیاید و در نهایت هم کسی پاسخگوی او نباشد. آنها در راه عشقی که داشتند جانبازی کردند، اما این باعث نمی‌شود که مسوولان خود را به خواب خرگوشی بزنند و به فکر این افراد نباشند.
شاید بعدی شما باشید
چرا ما فکر می‌کنیم که از همه‌چیز مصون هستیم. اینکه هیچ بلایی سرمان نمی‌آید، این حس بیشتر در افرادی که در مسندی هستند، دیده می‌شود اما آقای مسوول، خانم مسوول شاید نفر بعدی شما باشید، کسی که سلامت جسمش را از دست می‌دهد، شاید شما هم ناگهان در سانحه‌ای معلول شوید، نیاز به ویلچر داشته باشید، دست و پای مصنوعی بخواهید، دلتان بخواهد مثل بقیه آدم‌ها در شهر خود رفت و آمد کنید، حتما باید چنین اتفاقی بیفتد که بتوانید افراد معلول را درک کنید و برایشان آستین بالا بزنید.
افزایش قیمت وسایل توانبخشی
مدیرعامل انجمن دفاع از حقوق معلولان گفت: قیمت وسایل توانبخشی معلولان به حدی افزایش یافته که حتی بهزیستی از خریدن ویلچر سر باز می‌زند و فقط هزینه خرید ۸۰۰ هزار تومانی می‌دهد. متأسفانه عدم افزایش بودجه قانون حمایت از حقوق معلولان متناسب با تورم و گرانی‌های موجود جامعه و شیوع ویروس کرونا که بسیاری از آحاد جامعه را تحت شعاع قرار داده، زندگی معلولان و خانواده‌های آنان را با مشکل مواجه کرده است.
علی همت محمودنژاد در گفت‌وگو با مهر با اشاره به اینکه اعتبار اجرای قانون جامع حمایت از معلولان در سال جاری ۱,۳۰۰ میلیارد تومان است، گفت: با توجه به اینکه حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار معلول در کشور زندگی می‌کنند، سرانه سالانه معلولان از بودجه دولتی تنها ۹۲۸ هزار تومان و سرانه ماهیانه معلولان تحت پوشش بهزیستی کمتر از ۸۰ هزار تومان یعنی حدود ۴ دلار است.
او با انتقاد از سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی اظهار داشت: سازمان مدیریت با چه حقی از اجرای ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان مبنی بر دریافت مستمری معادل حداقل حقوق با دستمزد کارگری سرباز می‌زند. این در حالی است که مستمری معلولان معادل یک بیست و چهارم تعریف شده در قانون است که به آنها اختصاص پیدا می‌کند. در حالی که هزینه یک بسته ایزی لایف از ۱۵ هزار تومان به ۸۵ هزار تومان افزایش یافته است مستمری معلولان در سال ۹۹ فقط با ۱۵ درصد افزایش مواجه شده است و این اقدام هیچ گونه سنخیتی با عدالت، مبارزه با فساد و رفع تبعیض ندارد.
محمودنژاد افزود: ما انتظار داشتیم با آغاز به کار مجلس شورای اسلامی بودجه قانون حمایت از معلولان در سال ۹۹ مجدداً ترمیم شود اما متأسفانه تاکنون شاهد هیچ گونه واکنشی از طرف مجلس برای ترمیم بودجه نبوده‌ایم. او همچنین بخشی از تقصیرات را به گردن کمیسیون اصل ۹۰ مجلس انداخت و گفت: این کمیسیون به چه حقی به دولت اجازه می‌دهد تا بودجه لازم لایحه حمایت از حقوق معلولان را برای معلولین اختصاص ندهد. محمود نژاد همچنین به حذف باتری سمعک برای ناشنوایان اشاره کرد و افزود: حذف باتری سمعک ناشنوایان با توجه به گرانی آن و عدم دسترسی این افراد موجب انزوای ناشنوایان در جامعه شده است.
