موج سوم کرونا سهمگین است

حمید سهراب پور

متاسفانه مساله اپیدمی کرونا در کشور ما فقط در همان ماه‌های نخستین از سوی مردم و دولتمردان جدی گرفته شد و بعد از آن دیگر کسی این بیماری را جدی نگرفت. هر چند که هر روز بر آمار تعداد مبتلایان و افرادی که جان خود را از دست می‌دادند، افزوده می‌شد اما انگار مردم نمی‌خواستند و نمی‌خواهند باور کنند که این بیماری با کسی شوخی ندارد. ما الان درگیر موج سوم شدیم، چرا که هم ماه گذشته ایام عزاداری بود و هم تعطیلات که مردم متاسفانه هیچ کدام از هشدارها را جدی نگرفتند. بسیاری از افراد در هیات‌های عزاداری بدون رعایت پروتکل‌ها شرکت کردند و بسیاری دیگر بار سفر بستند. ضربه نهایی را هم که تصمیم غلط دولت در بازگشایی مدارس زد. اینکه مسوولان از طریق ارتباط تصویری آغاز سال تحصیلی را اعلام می‌کنند و از آن طرف از دانش‌آموزان و معلمان می‌خواهند که سر کلاس‌های درس حاضر شوند، سیاست یک بام و دو هوا در برابر این بیماری است. 

 ما اگر می‌خواهیم از این همه‌گیری جلوگیری کنیم باید تا آنجا که در توان داریم مردم را از حضور در اجتماعات منع کنیم. هنوز دو هفته هم از آغاز سال تحصیلی نگذشته که تعداد زیادی از دانش‌آموزان و معلمان درگیر این بیماری شده‌اند.  قدرت سرایت ویروس کرونا روز به روز بیشتر می‌شود، در حال حاضر هر فرد ناقل می‌تواند تعداد قابل توجهی را به این بیماری مبتلا کند. اگر همین رویه ادامه پیدا کند، دولت مجبور است محدودیت‌هایی را که در هفته‌های اول به کار بسته بود دوباره اجرایی کند که البته با توجه به شرایط اقتصادی کنونی کار بسیار دشواری به نظر می‌رسد. به هر حال ما در حال حاضر وارد موج سوم کرونا شده‌ایم. هر چه تعداد مبتلایان بیشتر شود تعداد مرگ و میر هم بیشتر می‌شود، از تمام افرادی که در بیمارستان بستری می‌شوند، 10 درصد آنها جان خود را از دست می‌دهند و از تعداد افرادی هم که در بخش‌های مراقبت ویژه بستری می‌شوند، 50 درصد جان خود را از دست می‌دهند. این رقم کمی نیست. نمی‌توانیم به راحتی از کنار آن بگذریم و کاری نکنیم. ما اگر می‌خواهیم زنجیره ابتلا را بشکنیم باید تعداد افراد مبتلا را کم کنیم و کم کردن آنها تنها از طریق برقراری محدودیت‌های رفت و آمد در مراکز عمومی، دانشگاه‌ها و همچنین وسایل حمل و نقل  شهری مثل مترو  و اتوبوس است. پس باید ادارات را تعطیل کنیم، باید تمام مراکزی را که موجب تجمع مردم می‌شود، تعطیل کنیم، باید هر طور شده مردم را راضی کنیم که برای حفظ جان خودشان هم که شده از تردد بی‌مورد در شهرها خودداری کنند. کرونا با کسی شوخی ندارد. از سوی دیگر افزایش آمار مبتلایان به این بیماری کادر درمان را هم با مشکلات زیادی مواجه می‌کند، ما در شرایط عادی هم از کمبود تعداد پرستار در بیمارستان‌ها رنج می‌بردیم، حالا با این شرایط چطور می‌خواهیم که این تعداد پرستار جوابگوی نیاز تعداد بی‌شمار بیماران باشند. مردم هم باید به این مسائل فکر کنند و برای سلامتی خود و افراد خانواده شان ارزش قائل باشند، اگر هم مجبور هستند که بیرون از خانه باشند  باید حتما تمام پروتکل‌ها را به‌طور کامل اجرا کنند. ماسک بزنند، فاصله فیزیکی را رعایت کنند، دست‌هایشان را ضد عفونی کنند. به این امید نداشته باشیم که تا ماه آینده واکسن این بیماری کشف می‌شود، به این امید نداشته باشیم که ما دچار این بیماری نمی‌شویم. هر کسی در هر جایی می‌تواند در معرض ابتلا به ویروس کرونا قرار بگیرد، پس بهتراست برای حفظ جان خودتان هم که شده پروتکل‌ها را رعایت کنید.