در جستوجوی منشأ بوی نامطبوع در پایتخت
حوالی ساعت ۴ صبح روز ۲۷ آبان ماه انتشار بوی نامطبوع در منطقه ۷ و ۱۹ تهران در سال ۹۹ گزارش شد. نخستینبار 12 دی ماه سال 1397 بوی نامطبوعی شبیه بوی فاضلاب در سطح شهر تهران استشمام شد و در زمستان 97 تکرار شد. این بوی نامطبوع در روزهای 22تا 26 آذر سال گذشته نیز بطور پی در پی به مشام شهروندان خورد و در طی زمستان 98 نیز تکرار شد. در طی دو سال گذشته، مراجع مختلف این مساله را بررسی کردند و گزارشهای متعددی در این باره منتشر کردند. اما به نظر میرسد که فصل مشترک این گزارشها، استفاده نیروگاهها و پالایشگاهها از سوخت مازوت به جای گاز در فصول سرد سال است. سوختی که افزون بر آلودگی هوا، آلودگی بویایی نیز در پی دارد. شینا انصاری، مدیرکل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران اما درتازهترین اظهارنظر خود درباره منشایابی بوی نامطبوع در تهران با بیان اینکه این اقدام به عنوان یک پروژه تعریف شده است، اظهار کرد: بر مبنای دادهها و اطلاعات به دست آمده از سال گذشته این موضوع در حال بررسی است. در مناطق ۲۲ گانه گروههایی تشکیل و فرمهایی در اختیار کارشناسان مناطق قرار گرفته است که بلافاصله پس از انتشار بو نسبت به پر کردن این فرم و ارزیابیهای بعدی اقدام میشود. همچنین با همکاری یک گروه دانشگاهی این موضوع در حال بررسی کارشناسی و علمی است. به گزارش ایلنا، اوادامه داد: به نظر میرسد در برخی از مناطق به صورت موضعی این اتفاق رخ میدهد و با توجه به انباشت زباله یا فاضلاب، پس از بارندگی شاهد انتشار بو هستیم که در این مساله نقش اینورژن را پررنگ میدانیم. یکی از سناریوهایی مطرح در گذشته منشأ بوی نامطبوع را جنوب شهر شناسایی شده بود که به داخل شهر تهران وارد و در بین مناطق پخش میشود؛ اما اکنون به دنبال کانونهای موضعی در سطح مناطق تهران هستیم.
او در پاسخ به اینکه انتشار این بو در فصل مشخصی از سال امکان رسیدن به یک نظر قطعیتر را بیشتر نمیکند، گفت: در پاییز به دلیل سرما پدیده وارونگی دما را داریم و شهر با یک لایه از هوای سرد حبس میشود که این مساله منجر به انباشت آلایندهها در شهر میشود. در نتیجه بویی که تولید میشود راه فرار از شهر را ندارد و بیشتر به مشام میرسد، در حالی که در بهار این مساله را نداریم و راه تبادل و جریان هوا وجود دارد. در نتیجه حتما وارونگی دما در این پدیده اثرگذار بوده و یکی از عوامل حتمی است.