ماجرای عجیب مومیایی زن یزدی
جسد سالم زن ۶۵ سالهای در موزه تاریخ پزشکی تهران ثبت ملی شد اما این زن کیست که به حالت طبیعی مومیایی شده و از ۲۰ سال پیش در محفظه شیشهای نگهداری میشود؟ ۲۸ آبان ماه خبر رسید که شورای ملی ثبت آثار منقول تاریخی، با حضور معاون میراث فرهنگی و اعضای این شورا برگزار و تعدادی از آثار به ثبت ملی رسیدند یکی از این آثار جسد مومیایی به دست آمده از شهر یزد بود جسدی مرموز که نشانههای به دست آمده از آن به قرار زیر است. احمدی که پرونده ثبتی این مومیایی را تهیه کرده و مسوول و راهنمای موزه تاریخ پزشکی نیز هست به خبرنگار مهر توضیح میدهد: «طبق گزارشهایی که به ما رسیده این مومیایی اواخر دهه ۷۰ به دست میراث فرهنگی رسیده است. اینکه دقیقاً در چه نقطهای و چطور به دست میراث فرهنگی رسیده را نمیدانیم اما همزمان با تأسیس موزه تاریخ پزشکی در سالهای ۷۸ یا ۷۹ این مومیایی به موزه منتقل شد.» «این مومیایی متعلق به زنی تقریباً ۶۵ ساله است که بین ۷۰۰ تا ۹۰۰ سال پیش در اطراف شهر یزد دفن شده و به دلیل شرایط خاص، یعنی آب و هوای خشک و نمک زیاد منطقه به همان حالت باقی مانده در اصطلاح به صورت طبیعی مومیایی شده است.» «این جسد در بخش دیرین انسانشناسی موزه قرار گرفته از این جهت که آناتومی و متریال یک مومیایی را به خوبی نشان میدهد. در این بخش مجموعه کاملی را از بقایای انسانی داریم مثل ۳۰ جمجمه ۵ هزار ساله از شهر سوخته زابل به همراه چند جمجمه، استخوان و بقایای انسانی از مسجد کبود تبریز و یک اسکلت کامل بدن از شهر سوخته. این مومیایی در این میان چنین مجموعهای قرار گرفته تا تاکیدکننده آن باشد که ما در هیچیک از ادیان مان اعتقادی به نگهداشت بدن انسان نداشتهایم و این جسد اگر باقی مانده به صورت طبیعی مومیایی شده است.» در تمام طول ۲۰ سالی که این مومیایی با چنین اهمیتی در موزه تاریخ پزشکی ایران خوابیده، هیچوقت هیچ کسی نه از دانشگاه تهران و نه از سوی متولیان میراث فرهنگی در کشور درباره این مومیایی آزمایشی، تحقیق و پژوهشی انجام نداده تا با آزمایشهای مخصوص باستانشناسی به چرایی فوت، سن دقیقتر، نوع غذا، پوشش و … پاسخ دهند. از آنجا که گفته شده بود این مومیایی در یکی از شهرهای یزد پیدا شده، محسن فاطمی مدیرکل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان یزد باید در این باره اطلاعاتی میداشت. او هم به خبرنگار مهر میگوید: «مجموعه شهدای فهرج طبق روایات تاریخی، محل دفن تعدادی از سرداران سپاه اسلام به خصوص در قرن اول و دوم بوده است. قبل از انقلاب به رییس وقت آثار باستانی آن زمان در یزد که آقای محمود مشروطه بود اعلام کردند سارقان قبری را در این مجموعه کندهاند او به محل رفته و میبیند جسد درون قبر به طرز عجیبی سالم مانده حتی ابرو و جزییات صورتش مشخص است. جسد را دفن کردند ولی همان شب دزدان دوباره قبر را کندند و جسد را بردند ولی بعداً حین حمل جسد دستگیر شدند و آن را به موزهای در تهران منتقل کردند.»