توجه به سناریوسازیهای ترور
محسن جلیلوند
بلافاصله پس از انتشار خبر ترور و شهادت محسن فخریزاده، سه گفتمان اساسی در خصوص مواجهه با این موضوع در فضای عمومی جامعه و در اظهارنظرهای طیفها و گروههای مختلف سیاسی شکل گرفت که در هرکدام از مسیری برای رویارویی با این حرکت ظالمانه سخن گفته میشود. دستهای افراد و جریانات سیاسی با استفاده از رویکردهای هیجانی و احساسی خواستار واکنش فوری و سخت ایران در خصوص این موضوع شدند و به نوعی ناقوسهای تقابل را نواختند. در برابر این دسته گروه دیگری نیز با اشاره به اهمیت مقوله دیپلماسی عمومی و روشهای نرم و رسانهای در جهان امروز تلاش کردند، افکار عمومی و ذهنیت مدیران تصمیم ساز کشور را متوجه اهمیت مقوله برخورد دیپلماتیک و حقوقی با این جنایت ظالمانه کنند. رویکردی که به صورت تدریجی دنبال میشود و البته در صورت اجرای درست میتواند دستاوردهای فراوانی به دنبال داشته باشد. اما در این میان دسته سومی هم وجود دارند که معتقدند تا زمان مشخص شدن ابعاد دقیق ماجرا و اگاهی از لایههای سخت موضوع باید صبر کرد تا بعد از ارزیابی دقیق بتوان بهترین واکنش ممکن را در راستای منافع ملی و عزت کشور ارایه کرد. مبتنی بر این دیدگاه ایران نمیبایست در زمینی که دشمنان و بدخواهان ترسیم کردهاند بازی کند. بلکه این ایران است که مشخص میکند در چه فضایی و مبتنی بر چه ظرفیتهایی، باید پاسخ مناسب داده شود. بدون تردید، این پرونده حتی به نسبت پرونده شهادت سردار سلیمانی از پیچیدگیهای خاصی برخوردار است. در زمان ترور سردار سلیمانی، ترامپ بلافاصله در رسانهها حاضر شد و اعلام کرد که این تصمیم را بنا به این دلایل (حتی دلایل دروغ) اتخاذ کرده است.موضوع پنهانی در خصوص ابعاد اصلی ماجرا وجود نداشت. به قول ایرانی دزد حاضر بود و بز هم حاضر بود. اما ترور کور شهید فخریزاده را هنوز هیچ کشوری به گردن نگرفته است. هرچند اسناد و مدارک مبرهن حاکی از دخالت محوری رژیم صهیونیستی در این ماجرا دارد، اما هنوز رسما اعلام نظری در این زمینه از سوی مسوولان رژیم صهیونیستی نشده است. برخی دادههای اطلاعاتی در بطن ماجرا وجود دارد که ضروری است مسوولان ایرانی به آنها توجه کنند. من به صحبتهای گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد اشاره میکنم. گوترش اکیدا درخواست کرده که ایران در خصوص این ماجرا با خویشتنداری عمل کند. معتقدم این اظهارنظرها در شرایطی که هنوز 24 ساعت از ماجرا نگذشته است، بدون دلیل نیست. چهبسا دبیرکل سازمان ملل اطلاعاتی دارد که مبتنی بر آنها از ایران میخواهد که خویشتنداری کند. خوشبختانه هم مقام معظم رهبری و هم رییسجمهوری از برخورد تخصصی و با استفاده از همه ظرفیتها صحبت کردند. بازیهای امنیتی بینالمللی در این سطح بسیار پیچیده است و باید با مورد نظر قرار دادن تمام جوانب ماجرا در خصوص آنها تصمیمسازی شود. دیدار اخیر بن سلمان، نتانیاهو و پمپئو که اخبار فراوانی در خصوص آن منتشر شد، نشان میدهد که دشمنان کشور، بازیهای امنیتی پیچیدهای را در خصوص ایران اغاز کردهاند که ممکن است، موضوع ترور شهید فخریزاده، یک سکانس از این سناریو باشد. البته دادههای اطلاعاتی نشان میدهد مخالفان ایران بعد از شکستهای متعدد در صحنههای راهبردی به دنبال حاشیهسازی و سناریوسازی هستند. البته آخرین تیرهای در ترکش دشمنان، بعد از برخوردهای معقولی که مقامات رسمی کشور در خصوص این ماجرا داشتند و دیپلماسی فعالی که توسط دستگاه سیاست خارجی و مجموعه سفارتخانههای کشور در سراسر جهان به کار گرفته شد به سنگ خواهد خورد. معتقدم ایران باید تلاش کند زمینه مقابله با این تحرکات غیرانسانی را به افکار عمومی بینالمللی بکشاند تا مردم جهان از ماهیت روشهای تروریستی رژیم صهیونیستی در منطقه و جهان آگاه شوند. این دستاورد باعث میشود تا از این پس یک هزینه یک چنین ترورهایی برای رژیم صهیونیستی بالا برود و همین هزینهتراشی بدون تردید باعث عقبنشینی این رژیم خواهد شد.