مانور خبری روز پرستار

به نام پرستاران و  به کام دیگران

گلی ماندگار| لابد خبر خوبی است. حداقل برای آنها که در طی این ماه‌ها از جانشان مایه گذاشتند تا به بیماران کرونایی رسیدگی کنند. آنها که در تمام این مدت از کم بودن حقوق و پرداخت نشدن معوقاتشان ناراحت بودند، اما هیچ اعتراضی نکردند، به گفته خودشان حالا وقت اعتراض نیست، الان جان بیماران از هر چیزی برای ما مهم‌تر است، اما آیا واقعا همین قدر که پرستاران و کادر درمان به فکر بیماران هستند، مسوولان هم به فکر کادر درمان هستند؟ چه کسی می‌خواهد آنها را در برابر این بیماری که بر اساس آمار رسمی حداقل بیش از 6 هزار پرستار به آن مبتلا شده و بیش از 100 نفر جان خود را از دست داده‌اند، مراقبت کند. ساعت‌های کار طولانی خودش باعث می‌شود تا توانایی بدن پایین بیاید و سیستم ایمنی مختل شود. اما پرستارها اصلا به این چیزها فکر نکردند، یک سال است که شبانه روز زحمت می‌کشند و حالا مسوولان گفته‌اند که آستانه هفته گرامیداشت مقام پرستار از اول دی ماه 1399 حقوق پرستاران 50 درصد افزایش پیدا می‌کند. کسی چه می‌داند، شاید این وعده این‌بار به حقیقت بپیوندد. برای قضاوت کردن زود است. حداقل یک ماه باید صبر کنیم تا حقوق دی ماه پرستاران واریز شود و ببینیم در این بین آنچه گفته شده اجرایی می‌شود یا نه؟ اما مساله مهم‌تر این است که این افزایش حقوق آنگونه که در خبرها به ثبت رسیده تنها متعلق به نیروهای پرستاری نیست و قرار است این افزایش حقوق برای تمام پرسنل حوزه بهداشت و درمان و دانشگاه‌های علوم پزشکی باشد.از سویی همیشه از زمان تصویب یک قانون یا وعده‌ای که از سوی مسوولان داده می‌شود، تا زمان اجرایی شدن آن زمان زیادی باید منتظر بود. اما این‌بار از وزارت بهداشت گرفته تا دولت و ... همه و همه اذعان دارند که افزایش حقوق پرستاران کمترین کاری است که در این شرایط می‌توان برای آنها که تمام این مدت جان بر کف به مراقبت از بیماران پرداخته‌اند، انجام داد.  از سوی دیگر معاون توسعه منابع و مدیریت وزارت بهداشت و درمان اعلام کرده است که از سال گذشته تاکنون مجوز استخدام 52 هزار نفر صادر شده است که از این تعداد 10 هزار نفر استخدام شده‌اند. اما سوال اصلی این است که از این میزان استخدام چند نفر آنها پرستار بوده‌اند و به کادر بهداشت و درمان اضافه شده اند؟

    تبلیغات خبری روی پرستاران

رییس خانه پرستار در پاسخ پرسش بالا به «تعادل »

می‌گوید: اینکه اعلام می‌شود 50 درصد حقوق پرستاران افزایش یافته یا اینکه مجوز استخدام برای 52 هزار نفر صادر شده و 10 هزار نفر هم استخدام شده‌اند، بیشتر به مانور خبری شبیه است. افزایش حقوق 50 درصدی تنها در مورد پرستاران صورت نگرفته و در مورد کل کارمندان وزارت بهداشت و درمان و دانشکده‌های علوم پزشکی است. این افزایش حقوق در تمام نهادها و ارگان‌ها و وزارت خانه‌ها انجام می‌شود. افزایش 50 درصدی که در سال 98 اعمال شد در واقع طلبی بود که وزارت بهداشت و درمان از دولت داشت و در سال‌های پیش باید صورت می‌گرفت. محمد شریفی مقدم در بخش دیگری از سخنانش در مورد افزایش 50 درصدی حقوق پرستاران که قرار است از دی ماه امسال اعمال شود نیز می‌گوید: این افزایش هم تنها در مورد پرستاران نیست و به این صورت است که در مورد کل پرسنل وزارت بهداشت و درمان که از دولت حقوق می‌گیرند صورت می‌پذیرد. اما به این دلیل که در حال حاضر پرستاران بیش از بقیه پرسنل در دوران کرونا از جان گذشتگی داشته‌اند باز هم مانور خبری بر روی آنها انجام می‌شود. به هر حال همه اینها بستگی به تامین بودجه از سوی دولت دارد.

    10 هزار مجوز استخدامی 3 هزار و 500 پرستار

او درباره استخدام 10 هزار نیرو در وزارت بهداشت و درمان نیز می‌گوید: به گفته معاون توسعه منابع و مدیریت وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، از سال گذشته تاکنون مجوز استخدام 52 هزار نیرو صادر شده است که از این میزان 10 هزار نفر استخدام شده‌اند، اما تمام این 10 هزار نفر نیروی پرستار نبوده‌اند و تنها 3 هزار و 500 استخدام نیروی پرستار صورت گرفته است. از میزان باقی مانده هم تنها 40 درصد به استخدام پرستاران اختصاص خواهد یافت. به این ترتیب نباید این شائبه پیش بیاید که تمام این افزایش حقوق و استخدام‌ها در مورد نیروی پرستاری انجام می‌شود.

  کارانه‌های 200 هزار تومانی برای پرستاران

شریفی مقدم در مورد کاهش زمان باز پرداخت کارانه‌های پرستاری از 18 ماه به 6 می‌گوید: اینکه بازپرداخت معوقات کارانه‌ای پرستاران به 6 ماه رسیده و وزارت بهداشت و درمان در نظر دارد این زمان را به یک ماه کاهش دهد، کاملا درست است اما مبلغی که برای پرداخت این کارانه‌ها در نظر گرفته شده بسیار ناچیز است. در بسیاری از موارد کارانه هر ماه پرستاران مبلغی نزدیک به 200 هزار تومان در نظر گرفته شده که با توجه به فشار کاری که حداقل طی یکسال گذشته بر دوش آنها بوده مبلغ بسیار ناچیزی است.

     به نام پرستاران و به کام دیگران

سال‌هاست که بحث کارانه پرستاران در حوزه بهداشت و درمان و فاصله میلیونی آن با کارانه‌ای که پزشکان دریافت می‌کنند، یکی از مسائل این حوزه بوده و همچنان هم این پرستاران هستند که از حقوق خود ناراضی‌اند و توقع دارند دولت کاری برای بهبود شرایط آنها انجام بدهد. اینکه حالا بعد از سال‌ها و آن هم به واسطه کرونا بالاخره قرار شده حقوق یک پرستار کارشناس ارشد با بیش از 20 سال سابقه کار به 10 میلیون تومان برسد، مساله‌ای است که البته در شرایط اقتصادی امروز هم چندان اتفاق خاصی به حساب نمی‌آید. اما تمام این هیاهو به نام پرستاران تمام می‌شود و شیرینی‌اش به کام دیگرانی است که از قبل هم حقوق‌های چند ده میلیونی دریافت می‌کردند و حالا هم قرار است افزایش حقوق داشته باشند.

   از حرف تا عمل چقدر راه است

نمی شود از پرستاران گفت و از خواسته و نظر آنها حرفی به میان نیاورد، حالا که امروز همه خبر افزایش حقوق 50 درصدی پرستاران را در بوق و کرنا کرده‌اند، باید ببینیم خود این پرستاران چقدر به این مساله امیدوارند. علی بهرامی، پرستار یکی از بیمارستان‌های دولتی در این باره به «تعادل» می‌گوید: از حرف تا عمل فاصله زیادی است، این موضوع حداقل طی این سال‌ها برای ما به اثبات رسیده، اینکه می‌گویند از اول دی ماه حقوق پرستاران را اضافه می‌کنند، اولا تا زمانی که حکمی به دانشگاه‌های علوم پزشکی در این زمینه نرسد، هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد، البته که ما امیدواریم این‌بار وعده‌ها به بار بنشیند و حداقل پرستاران هم بتوانند در مورد معیشت خود نفسی به راحتی بکشند، هر چند که تورم این روزها جای نفس راحت برای کسی باقی نگذاشته است. از طرفی این فقط حقوق پرستاران نیست که اضافه می‌شود، تمام کارمندان دانشگاه‌های علوم پزشکی شامل این افزایش حقوق هستند، از سوی دیگر مساله کارانه پرستاران است که هنوز برای خیلی از ما مشکلی لاینحل بوده و هست. اینکه کارانه یک پرستار ماهی 200 هزار تومان باشد و کارانه یک دکتر که فقط برای ویزیت کردن به بخش‌های بیمارستانی می‌آید چند میلیون تومان، تبعیضی است که سال‌هاست در حق پرستاران صورت گرفته است.

    ما دلخوشیم و امیدوار

پرستو سالاری یکی دیگر از پرستاران در این باره به «تعادل» می‌گوید: خدا را شکر می‌کنم، ما دلخوشیم و امیدوار هر چند که تا وقتی فیش حقوقی مان را دریافت نکنیم و افزایش حقوق را به چشم نبینیم نمی‌توانیم باور کنیم. اینکه خبرها را طوری تنظیم می‌کنند انگار فقط این پرستاران هستند که قرار است افزایش حقوق داشته باشند، جالب است، چرا کسی در مورد میزان کارانه‌ها حرفی نمی‌زند، چرا کسی نمی‌گوید که کارانه پرستاران چقدر کم است. البته امروز در خبرها اعلام شده بود که اضافه کار و پاداش و کارانه را می‌خواهند با هم جمع کنند تا مبلغ قابل توجهی بشود و به پرستاران بدهند، مبلغی بین 2 و نیم میلیون تا 3 میلیون تومان که البته هنوز با کارانه دیگر پرسنل کادر درمان فاصله قابل توجهی دارد. مساله این است که پرستاران همیشه از جان و دل مایه گذاشته‌اند، به خصوص در این مدت که کرونا آمده، ما بیش از 60 هزار مبتلا داشته‌ایم و متاسفانه 100 نفر از دوستانمان را از دست داده‌ایم. زندگی کردن با این ترس که ممکن است به واسطه مراقبت و نگهداری از بیماران کرونایی این بیماری را به عزیزانمان انتقال دهیم باعث شده تا خیلی از همکاران من قید رفتن به خانه و دیدار با عزیزانشان را بزنند و ماه‌هاست که فقط از طریق تماس‌های تصویری آنها را می‌بینند. این از خود گذشتگی‌ها چیزی نیست که بتوان روی آنها قیمت گذاشت.  البته در این بین هم بودند اشخاصی که همان اول وقتی فهمیدند اوضاع خوب نیست استعفا دادند و رفتند و قید کار پرستاری را زدند، یا سر از کشورهای همسایه درآوردند و با حقوق‌های آنچنانی مشغول به کار شدند اما هر چه هست ما ماندیم و برای بهبود شرایط بیماران تلاش کردیم و قربانی دادیم.