ردپای آلودگی ها در بودجه

جعفرقادری

طی سالهای متعدد هر سال با آغاز فصل سرما وآغاز فرایند وارونگی هوا شاهد این امر هستیم که بحث مرتبط با آلودگی ها در ابعاد و زوایای مختلف در ویترین رسانه‌های گروهی قرار می گیرد و بعد از  وزش باد در بهمن ماه و اسفندماه این موضوع به فراموش سپرده می شود. مساله استفاده برخی از واحدهای تولیدی از مازوت و اثرات مخربی که بر سلامتی مردم دارد به اندازه ای اهمیت دارد که می بایست یکبار برای همیشه در این خصوص تصمیم گیری شود. به هر حال مردم ساکن در کلانشهرهایی که در نزدیکی خود واحدهای تولیدی بهره مند از سوخت مازوت را دارند، باید طی یک برنامه ریزی زمان بندی شده باید با آغاز فصل زمستان یا از سوخت جایگرین استفاده کنند و یا در صورت عدم امکان استفاده از این سوخت جایگزین ، ایرادی ندارد که واحدهای تاثیرگذار در آلایندگی برای چند هفته تعطیل شوند. از سوی دیگر واقع آن است که هرچند قوانین موثری در حوزه توسعه حمل و نقل تدوین شده اما عدم اجرای این قوانین باعث شده تا روند آلودگی ها در کشور افزایش یابد. بر اساس قانون بخشی از سرمایه گذاری مولد توسعه مترو هم در پایتخت و هم در سایر کلانشهرها مثل شیراز، تبریز ، یزد و... به عهده دولت است، اما اگر بررسی شود، مشخص خواهد شد که روند این سرمایه گذاری ها هیچ تناسبی با تکالیف و تعهدات قانونی ندارد. بررسی میدانی شهرها و کشورهایی که توانسته اند روند آلودگی فزاینده پیرامون خود را مهار کنند، نشان میدهد که بدون سرمایه گذاری‌های مستمر در حوزه حمل و نقل عمومی و بهبود شاخص‌های تصمیم سازی در مدریت شهری امکان دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده برای کنترل آلودگی‌ها امکان پذیر نیست. به نظرم برای کوتاه مدت به سرعت باید از طریق تعطیلی مقطعی برخی صنایع و محدودیت در تردد های عمومی باید تلاش شود تا از سلامت شهروندان حفاظت شود. ضمن اینکه در برنامه ریزی های میان مدت و بلندمدت نیز می بایست روند انتقال برخی واحدهای تولیدی آلاینده مثل واحدهای تولید سیمان، شن و ماسه و...به خارج شهرها در دستور کار قرار بگیرد. از سوی دیگر روند نوسازی حمل و نقل عمومی باید با سرعت و تمرکز بیشتری دنبال شوند. فراکسیون مدیریت شهری مجلس در جریان بررسی بودجه 1400 تلاش خواهد کرد تا بخشی از این ضرورت ها را بر اساس ظرفیت های کشور در بودجه پیگیری کند تا سرمایه گذاری های مستمر در حوزه توسعه حمل و نقل عمومی و نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی جدی‌تر گرفته شود.هرچند ایرادی ندارد که یک کامیون قدیمی در فلان روستا یا شهرستان دور افتاده فعالیت کند، اما چنانچه این خودروها وارد شهرهای بزرگ و کلانشهرها شوند، بدل به یک عامل جدی برای آلودگی بیشتر شهرها می شوند. واقع ان است که موضوع آلودگی کلانشهرها از آنجا که با جان و سلامت دامنه وسیعی از شهروندان گره خورده است، باید از جمله مهمترین اولویت های کشور در نظر گرفته شود.