اقتصاد سوسیالیستی‌تر در انتظار کشور

پیمان مولوی

هر روز، هر ساعتی به سمت اقتصاد سوسیالیستی‌تری که وجود دارد حرکت می‌کنیم؛ این به آن معناست که به جای اینکه اقتصاد کشور را به سمت و سوی رشد روانه کنیم به دنبال توزیع چیزهایی هستیم که ممکن است رشد نکرده و به سمت جلو حرکت نکند. به نظر می‌رسد چیزهایی که وجود ندارد را تقسیم می‌کنیم و اسم آن را تقسیم عادلانه سهام یا امثال آن می‌گذاریم. برای مثال اگر تصمیم گرفته شده که به متولدین سال خاصی سهام داده شود ابتدا باید هوای افرادی که در حال حاضر در کشور زندگی می‌کنند را داشت و سپس به سمت بقیه اعضای جامعه رفت. چند ماه گذشته شاهد فروش سهام عدالت در بازار بودیم اما هنوز هم بسیاری از سهامداران به پول خود نرسیده‌اند. حال اینکه دولت را مکلف کنیم معادل یک میلیون تومان در اقتصادی که تورم و کاهش ارزش پول ملی وجود دارد به هر فردی که سال آینده به دنیا می‌آید سهام شرکت‌های دولتی را بدهیم و سوال اینجاست که سهام شرکت‌های دولتی با چه کیفیتی و با چه میزانی داده می‌شود؟آیا این تجربه در دنیا و جهان اطرف ما تجربه شده و پاسخ مطلوبی داشته؟ می‌خواهیم چه شرکت‌هایی را به عنوان سهام به مردم بدهیم؟ آیا این سهام همانند رایانه کاهش ارزشی خواهد داشت؟ اگر هدف عدالت است و می‌خواهیم کلمه عدالت را اجرا کنیم، چرا نمونه امارات و کشورهای حوزه‌ خلیج فارس را نداریم که درآمدهای نفتی را در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری کردند و در حال حاضر بالغ بر 300 میلیارد دلار برخی از صندوق‌ها سرمایه دارند که از آن می‌توانند آیندگان را هم تامین کنند. احساس بنده این است ما اغلب به دنبال شوآف و نشان دادن هستیم تا آن چیزی که باید واقعی باشد. واقعیت این است که اقتصاد ایران باید رشد و حرکت داشته باشد که اگر این رشد در اقتصاد رخ دهد...

کودکی که در سال 1400 به دنیا می‌آید در سن 15 سالگی یک آینده درخشان دارد و نیازی به سهام و امثال این موارد ندارد.  با توجه به کارهایی که صورت می‌گیرد به نظر می‌آید که دولت اسما مکلف شده است و سوال اینجاست که این هزینه‌ها از کجا تامین می‌شود؟