پست سیاسی روابط عمومی!

امیرعباس امامی

هفته روابط‌عمومی هر ساله مقارن است با تمجید از نقش موثر این واحد در ارتباطات و شفاف‌سازی عملکرد سازمان‌ها که مسلما در زمره فعالیت‌های روابط عمومی به عنوان اصل نخست باید نهادینه شده باشد. اما از منظر دیگر، پس از اجرای خصوصی‌سازی در کشور که منجر به بسط و ظهور شرکت‌های متعدد دولتی و شبه‌دولتی گردید که به نوعی نافی حمایت از رشد و توسعه بخش خصوصی نیز هستند، دیدگاه مدیریتی بسیاری از اینگونه شرکت‌ها به واحد روابط عمومی با توجه به مخاطرات رسانه‌ای که می‌تواند عملکرد و بی‌تدبیری آنها را آشکار سازد، دیدگاهی بعضا تشریفاتی و بدون چالش بوده و عنوان مدیریت روابط عمومی را در سازمان‌های متبوع خود، تا حد برگزاری همایش، نمایشگاه و انتشار اخبار عمومی تنزل داده‌اند.با این انگاشت، تنوع و تکثر جابه‌جایی‌های مدیریتی در مجموعه‌های بزرگ دولتی و شبه‌دولتی و حتی خصوصی باعث گردیده است، مدیران تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر، کادر مشخصی از جمله مدیر روابط عمومی را با منویات خود همراه سازند و در تنفیذهای اداری سالانه، مدیر روابط عمومی را در استقرار پست جدید ریاستی خود همراه می‌کنند تا تصمیمات منجر به آزمون و خطای آنها در طی تصدی‌گری، خصوصاً توسط واحد روابط عمومی رسانه‌ای نگشته و کادر منتخب نیز با توجه به بهره‌مندی از امتیازات مدیریتی، از این موضوع کاملاً تمکین می‌نمایند .پست «مدیریت روابط عمومی» در اینگونه شرکت‌های دولتی و شبه‌دولتی در تودیع و معارفه روسا تغییر یافته و مدیر روابط عمومی در اینگونه سازمان‌ها، منفعلانه اهداف سیاستی مدیریت را که بر مبنای «بزرگنمایی کارکرد» و «پاسخگو نبودن» استوار شده است همراهی می‌نماید و به نوعی بستری برای سرپوش نهادن کاستی‌ها قلمداد می‌شود .این واقعیت تنها به چند شرکت دولتی یا خصوصی بسنده نمی‌شود و اساساً به دور از شعار و تعریف‌های معمول، واحد روابط عمومی در بسیاری از ارگان‌ها و نهادها به عنوان یک ضرورت در چارت سازمانی مشخص شده است و انتظارات خاصی به جز روال معمول اداری از آن نمی‌رود.واحد روابط عمومی در هر سازمان باید با توجه به مطالبه‌گری مخاطبین عام یا خاص از مجموعه سازمانی خود، در جهت ارایه راه‌حل و ارتباط صحیح بین مدیریت با رسانه‌ها و سهامداران یا مخاطبین باشد و تغییرات مدیریتی نیز خللی در ایده‌پردازی و خلاقیت آن ایجاد ننماید .در هر حال، مدیر روابط عمومی می‌تواند یک سمت سیاسی و منفعل در راستای اهداف مدیریت باشد یا یک کارشناس خلاق و نظریه‌پرداز با گستره‌ای از شبکه‌های رسانه‌ای و ارتباطی پویا با بازخوردهایی مطلوب.