سرمایه‌گذاری اولویت اول دولت آینده
ابراهیم بهادرانی|کارشناس اقتصادی|
حل مسائل اقتصادی باید در راس امور و سرمایه‌گذاری باید اولویت اول دولت آینده باشد.
شرایط اقتصادی کشور مطلوب نیست، به همین دلیل اولویت کاندیداهای ریاست‌جمهوری باید ارایه برنامه برای بهبود آن باشد که به الزاماتی نیاز دارد.
کاندیداها باید شرایط اقتصادی کشور را به درستی درک کنند. به این معنا؛ زمانی که برنامه‌ای به نگارش در می‌آید، ضرورت دارد تا وضعیت کنونی روشن شود و نقطه‌ای هم که بنا است به آن برسند، آشکار کنند و ابزار یا راهکارهای دستیابی به آن نیز مورد معرفی قرار گیرد.
کاندیدای ریاست‌جمهوری باید همراه با برنامه وارد میدان شود، بدون آن صرف بیان شعار و محکوم کردن گذشته راه به جایی نخواهد بُرد، زیرا وجود برنامه نشان می‌دهد، کاندیداها شرایط اقتصادی کشوررا درک کرده‌اند یاخیر و متغیرهای موجود در اقتصاد را چگونه تبیین خواهند کرد؟
هدف برای دستیابی به مسائل فوق باید قابل دسترس باشد، بنابراین لازم است تا راهکارها هم کشور را برای دسترسی به هدف تعیین شده مورد راهنمایی قرار دهد.
اولویت اول باید سرمایه‌گذاری باشد. به این معنا؛ ضرورت دارد تا کاری انجام شود که این سرمایه‌گذاری رشد منفی ۸ یا ۹ ساله در این زمینه را به رشد مثبت برساند و موجودی سرمایه کاهش یافته کشور، افزایش پیدا کند. برای دستیابی به این مهم باید از سرمایه‌های موجود به نحو احسن استفاده شود تا بهرهوری بالا رود و سرمایه‌های راکد مانده به کار افتد وبخش‌های تولیدی و خدماتی صرفه بیشتری نسبت به سفته بازی پیدا کند.
سفته بازی سبب گرفتاری برای جامعه می‌شود، در حالی که چنانچه سرمایه‌گذاری در تولید و خدمات و بخش‌های اقتصادی به کار گرفته شود هم زمینه تولید اشتغال برای مردم به وجود می‌آید و هم اینکه مردم رفاه نسبی به دست می‌آورند و تورم کاهش می‌یابد.
سرمایه مواردی است که به سادگی قابل دیدن است، اما متاسفانه مورد استفاده قرار نمیگیرد. به‌طور نمونه عدم استفاده از سالن‌هایی که در شهرک‌ها ایجاد کردند، ولی به کار گرفته نشد، یا دانشجویانی که تحصیل کردند یا جوانانی که به سن کار رسیدند، اما به دلیل عدم شغل در ایران و خروج این افراد از کشور و مشغول به کار شدن‌شان درخارج از ایران خانه‌نشینی به دلیل ناامیدی نسبت به یافتن شغل مناسب، از جمله سرمایه‌هایی به حساب می‌آید که هدر داده می‌شود.
متاسفانه اقتصاد پاشنه آشیل نظام جمهوری اسلامی شده، بنابراین فردی که در راس قوه مجریه قرار می‌گیرد، علاوه بردارا بودن قابلیت و موارد مورد اشاره باید صاحب برنامه برای به نتیجه رساندن مواردی که اشاره شد، باشد.
