به طبیعت احترام بگذاریم

این روزها همه از آتش‌سوزی‌های متوالی در جنگل‌های کشور خبر دارند، بسیاری از این  آتش سوزی‌ها بر اثر بی‌توجهی طبیعت گردان رخ می‌دهد و تاوان آن از بین رفتن چندین هکتار از جنگل‌ها و البته به خطر افتادن جان محیط بانان و کسانی است که با دست خالی به جنگ آتش می‌روند. یکی از وسایلی که امکان حریق در جنگل را زیاد می‌کند رها کردن بطری‌های شیشه‌ای در جنگل‌هاست. این بطری‌ها در روزهای گرم و در مقابل نور خورشید مانند ذره بین عمل می‌کنند و باعث بروز آتش سوزی می‌شوند. کافی است کمی در مورد مساحت جنگل‌ها و مراتع در سال‌های گذشته تحقیق کنیم و آن را با آنچه امروز باقی مانده است مقایسه کنیم، نتیجه تاسف آور است. اینکه جنگل‌ها که بزرگ‌ترین سرمایه‌های طبیعی کشور هستند این طور در آتش غفلت و ندانم کاری می‌سوزند یعنی از بین بردن ثروتی که تنها مختص به ما نیست و نسل‌های آینده هم حق استفاده از آن را دارند، در حالی که اگر با همان روال پیش برویم دیگر جنگلی برای نسل‌های آینده باقی نخواهد ماند و تاریخ در مورد ما قضاوت خوبی نخواهد کرد. از بین بردن منابع طبیعی شاید برای خیلی‌ها مهم و حیاتی نباشد به همین خاطر است که هر جای طبیعت ایران را که انسان به آن دسترسی داشته نگاه می‌کنیم با انبوهی از زباله‌های رها شده مواجه می‌شویم که نه تنها محیط را آلوده می‌کنند، که به حیوان‌ها نیز آسیب می‌رسانند و به مرور زمان اکوسیستم را از بین می‌برند. احترام گذاشتن به طبیعت و به زمین وظیفه‌ای است که تک تک ما باید به آن عمل کنیم. کار سختی نیست که هنگام 

طبیعت گردی کیسه‌ای مخصوص زباله همراه خود داشته باشیم و بعد هم آن را به سطل زباله‌های شهری بیندازیم. فرهنگی که یاد گرفتن آن اصلا سخت نیست و البته آموزش آن به بچه‌ها.