اهرم رشد بازار سرمایه

رسول رحیم‌نیا

نفت جهانی در هفته اخیر موفق شد سطح مقاومت ۷۵ دلار را بشکند و به حدود ۷۸ دلار برسد، هرچند که این رشد قیمتی امری مثبت محسوب می‌شود و شاید تاثیر کوتاه‌مدتی بر معاملات داشته باشد اما به‌طور کلی تفاوت فاحشی در قیمت‌ آن به وجود نیامده و نمی‌توانیم بگوییم که این اهرم در مثبت شدن بازار سهام تاثیر زیادی داشته است. قیمت نیز یکی از فاکتورهایی است که همواره تاثیر بسزایی بر بازار سهام گذاشته است و با توجه به توافق‌های عضویت ایران در پیمان شانگهای و خوش‌بینی برای مذاکرات برجام، به نظر می‌رسد که نرخ دلار نیز به سوی روندی تثبیتی پیش برود و در همین محدوده قیمتی باقی بماند. این ثبات قیمتی به خودی خود می‌تواند اثر زیادی بر ترغیب سهامداران به سرمایه‌گذاری داشته باشد. در حال حاضر با گزارش‌های ۶ ماهه شرکت‌های بورسی رو به رو هستیم و با شدت گرفتن انتشار این گزارش‌ عملکردها در سامانه کدال، سرمایه‌گذاران نیز توجه بیشتری به ارزندگی سهام خواهند داشت و تا هفته آتی تمام این گزارش‌ها قابل مشاهده و بررسی می‌شود. با انتشار اخبار مربوط بر عملکرد شرکت‌های بورسی، شاهد هستیم که درمورد شرکت‌هایی که عملکرد خوبی در نیمه نخست سال داشتند، صف‌های خرید در نماد آنها به وجود می‌آید و در مقابل نیز در برخی از موارد معدود که گزارش عملکرد شرکت جذابیت کافی برای جذب سهامداران را نداشته، شاهد صف فروش هستیم. با نظر برعملکرد قابل قبولی که از گزارشات ۶ ماهه شرکت‌ها منعکس می‌شود، به نظر می‌رسد بازار سمت و سوی بهتری پیدا خواهد کرد و با وجود شرایط مثبت در تولید و فروش صنایع بورسی، نمی‌توان انتظار افت یا ریزش برای بازار سرمایه در ماه‌های آینده داشت. گمان می‌کنم بازار سهام به زودی مسیر صعودی ولو آهسته خود را پیش خواهد گرفت. شرایط برای رشد بازار سهام فراهم است. از منظر تحلیل تکنیکالی نیز روز گذشته شاخص کل بورس توانست رقم یک میلیون و ۴۲۰ هزار واحد را پس بگیرد که این سطح حمایت مهمی برای شاخص به حساب می‌آید. مقاومت بعدی شاخص کل بورس یک میلیون و ۴۸۰هزار یا یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد است. به‌طور کلی می‌توان گفت تمام عوامل موجود به نفع بازار سرمایه بوده و شرایط امیدوارکننده است. سهامداران در بلندمدت می‌توانند سود خوبی از بازار سهام کسب کنند. در صورت سرمایه‌گذاری در بازه یک‌ساله، سهامداران می‌توانند سودی بیشتر از سپرده و بهره بانکی از بازار سهام کسب کنند. بنابراین به آنها پیشنهاد سهامداری و دوری از عرضه‌های هیجانی دارم. همچنین باتوجه به شرایط کنونی فکر می‌کنم سبد دارایی سهامداران باید ترکیبی از نمادهای ریالی و دلاری باشد و نیاز است تا با یک توازن مشخصی، بخشی از دارایی خود را به دلاری‌محورها و بخش دیگر را به نماد ریالی اختصاص بدهند.

فکر می‌کنم گروه‌های دارویی و غذایی پتانسیل رشد بیشتری را داشته و برای سرمایه‌گذاری مناسب هستند.

به نظر بنده برای جلوگیری از ورود صندوق‌ها به فعالیت‌های سوداگرانه، ضروری است تا شرط حداقل ماندگاری یک ساله برای آنها دیده شود تا املاک خریداری شده بلافاصله فروخته نشوند. در نظر داشته باشید، در صندوق‌ها الزام شده است تا حداقل ۹۰ درصد از عایدی‌های کسب شده طی سال به سرمایه‌گذاران در مقاطع مختلف پرداخت شود. به نظر من با توجه به اینکه زمینه فعالیت این صندوق در املاک و مستغلات است و با مبالغ خرد نمی‌توان وارد سرمایه‌گذاری در این حوزه شد، پرداخت مبلغ اجاره‌بها باعث می‌شود تا توان مالی صندوق برای توسعه فعالیت‌های خود کاهش پیدا کند. براین اساس و به دلیل وجود شرایط تورمی در کشور و کسب سود سرمایه‌گذاران در بلندمدت از محل افزایش قیمت املاک و مستغلات، شاید بهتر باشد مبالغ تقسیم سود به سرمایه‌گذاران حداقل، از حداقل ۹۰ درصد به حداکثر ۹۰ درصد تغییر یابد یا که الزامی برای پرداخت سود تقسیمی آن نداشته باشیم.