مدارس عشایری در ایام کرونا تعطیل نشد
ما در دوران کرونا چالشهای متعددی داشتیم، زمانی که کرونا شیوع پیدا کرد و در برنامههای درسی وقفه ایجاد شد، مدلهای آموزشی مختلف در وضعیتهای سفید، آبی، زرد، نارنجی و قرمز مدنظر قرار گرفت. نکتهای که در مدارس عشایری به آن توجه ویژه شد این بود که مسائل تربیتی به حاشیه نروند. مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و عشایر کشور با بیان این مطلب گفت: یکی از مطالبات ما این است که حداقل دسترسی امکانات اولیه در مدارس عشایری فراهم شود. یکی از این امکانات اولیه لوازم التحریر یا کتاب رایگان است. محمدرضا سیفی افزود: یکی از مشکلات ما عدم امکان دسترسی تمام دانشآموزان کشور به فضای مجازی بود. دانشآموزان عشایری ما به دلیل محدودیتهای مضاعفی که داشتند، بیشتر تحت تأثیر این مساله قرار گرفتند. این دانشآموزان نهتنها خودشان گوشی هوشمند نداشتند، بلکه والدین آنها نیز گوشی ندارند. در یک برهه دفتر توسعه عدالت آموزشی و مدرسه عشایری کار تهیه تبلت برای دانشآموزان مناطق محروم را برعهده داشت که بعد از آن از طریق معاون وزیر آموزش و پرورش؛ سید جواد حسینی این کار انجام شده و خوشبختانه موفقیتهای زیادی کسب کردند.
توزیع ناعادلانه نیروی انسانی
او در خصوص مهمترین مشکلات حوزه عشایری بیان کرد: یکی از بدترین ظلمهایی که به دانشآموزان عشایری و روستایی شده این است که توزیع ناعادلانهای در رابطه با نیروی انسانی در این مناطق داریم و نیروی متخصص را برای این دسته از دانشآموزان نمیفرستیم. دانشآموزان عشایری که در دورترین نقطه کشور حضور دارند نه تنها از بستههای فرهنگی مانند کتابخانه، آزمایشگاه، فرهنگسرا و سینما دور هستند، بلکه از پدر و مادر باسواد نیز به گونهای محروم هستند. ما محرومیت این دانشآموزان را با اعزام سرباز معلم مضاعف میکنیم و امیدوار هستیم که این مشکل به نحوی حل شود.
سرباز معلمها
مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و عشایر کشور گفت: اگر سرباز معلم کارایی دارد چرا در شمال شهر تهران از آن استفاده نمیشود؟ و چرا در مناطق محروم روستایی و عشایری از این معلمان استفاده میشود؟ اگر در تهران این اتفاق بیفتد هزاران نفر فریاد میزنند. من نمیتوانم در این زمینه سکوت کنم و صدای دانشآموزان مناطق عشایری نباشم.
حداقل امکانات در دسترس باشد
سیفی همچنین در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: یکی از مطالبات ما این است که حداقل دسترسی امکانات اولیه در مدارس عشایری فراهم شود. یکی از این امکانات اولیه؛ ارایه لوازم التحریر رایگان یا کتاب رایگان به دانشآموزان است. نامهای را به سازمان پژوهش و برنامهریزی درسی ارسال کردیم تا حداقل آنها در مناطق عشایری کتاب رایگان توزیع کنند. چهار سال است که ما این درخواست را داریم. طبق بند ۱۴ اساسنامه مدارس عشایری، ردیف اعتباری خاصی در بودجه سالانه کشور باید مقرر شود و ما آن را درخواست داشتیم، اما هیچگونه اتفاقی نیفتاده است و متاسفانه در بودجه امسال نیز این اعتبار تخصیص پیدا نکرده و شرایط را دشوار کرده است. او تاکید کرد: ما به اعتبار ویژهای برای توانمندسازی دانشآموزان در مناطق دو زبانه نیاز داریم، وقتی در مناطق دو زبانه معلم نمیتواند به زبان فارسی صحبت کند، ما چطور انتظار داریم که دانشآموزان الفبای فارسی را از معلمی که با زبان مادری صحبت میکند، آموزش ببینند. فرهنگسازی در این زمینه ضرورت دارد و بعد هم باید روشهای توانمندسازی دانشآموزان در این مناطق امکان سنجی شود.
تجهیز مدارس شبانهروزی
مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و عشایر کشور گفت: یکی دیگر از خواستههای ما تجهیز شدن مدارس شبانهروزی است، سازمان نوسازی توسعه و تجهیز مدارس کشور قول مساعد داده در سال آینده کانکس مورد نیاز کلاسهای عشایری را تهیه کند و خودشان هم به این نتیجه رسیدهاند که سازههای ساختمانی برای عشایر مناسب نیست، بلکه کانکس مناسبتر است. علاوه بر این پنج هزار میلیارد ریال برای ساخت سرویس بهداشتی در مدارس عشایری اختصاص داده شده است. او تصریح کرد: خوشبختانه بعد از سالهای متمادی توانستیم ۱۷۰ میلیارد ریال سرانه برای دانشآموزان عشایری دریافت کنیم، این مبلغ به حساب مدارس واریز شده و یک خون جدیدی به رگهای مدارس عشایری تزریق گردید. ما طبق اساسنامه برای نقاطی که نمیتوانیم مدرسه شبانهروزی ایجاد کنیم باید وسیله ایاب و ذهاب مخصوصاً برای دانشآموزان دختر تامین کنیم. یکی از دلایل ترک تحصیلی دختران؛ نبود مدرسه در نزدیکی محلهای اسکان آنها است. سیفی ادامه داد: ما در مناطق صعبالعبور نیاز داریم که از چادر استفاده کنیم. از طرفی هم همانطور که گفته شد کانکس مجهز برای برقراری کلاسهای عشایری بهتر از فضاهای ساختمانی است زیرا قابل حمل و نقل است و میتواند در مسیر کوچ عشایر جابهجا شود. کانکسها باید کاملاً استاندارد و مجهز به سرویس بهداشتی، اتاق استراحت، تخته هوشمند، پنل خورشیدی و صاعقه گیر بوده و قابل حمل باشند. او تاکید کرد: بالاخره معلمان عشایری بیش از یک سال زحمت کشیدهاند و اجازه ندادند مدرسه تعطیل شود، پس باید اینها دیده شوند. بعد از گذشت ۶ سال از تصویب اساسنامه مدارس عشایری برخی از بندهای این اساسنامه متاسفانه اصلا اجرا نشده و باید عملی شود زیرا قانون است.