تمام راه‌ها به استیضاح ختم می‌شود

مریم شاهسمندی

بعد از دوسال اولین وزیر دولت جدید قراراست استیضاح شود، وزیری که فکر می‌کرد با سرعت گرفتن واکسیناسیون علیه کرونا می‌تواند جای پای خود را در دولت حسابی محکم کند، حالا اولین کسی است که قرار است در مقابل نمایندگان مجلس پاسخگو باشد، البته هنوز این استیضاح تایید نشده اما کاربرگ آن آماده شده است و بعید نیست همین روزها عین‌اللهی به صحن علنی مجلس فراخوانده شود. اما محورهای استیضاح که در کاربرگ استیضاحِ وزیر بهداشت نوشته شده مواردی از قبیلِ عدم توزیع عادلانه اعتبارات، عدم برقراری عدالت در خدمات سلامت، عدم رعایت حفظ کرامت مردم در دریافت خدمات سلامت، عمل نکردن به وعده‌ها، عدم خودکفایی در دارو و استفاده از نیروهای متخصص و ضعف در ساماندهی نیروی متخصص قید شده است. البته اظهارنظر عجیب وزیر بهداشت در مورد استفاده از واکسن ایرانی را هم باید به این موارد اضافه کرد که با انتظار کارت واکسن او مشخص شد که واکسن روسی به وزیر تزریق شده است. اما مساله اینجاست که استیضاح وزیر بهداشت چه عواقبی می‌تواند داشته باشد و اصلا آیا با استیضاح یک نفر می‌توان کل مشکلات مجموعه‌ای را که سال‌هاست دچار نقصان‌های متعدد است حل کرد؟ بهداشت و درمان کشور سال‌های سال است که در وضعیتی بغرنج به سر می‌برد، البته که کرونا این وضعیت را بسیار بدتر کرد، اما مساله اینجاست که همین نمایندگان مجلس چه در این دوره و چه در دوره‌های قبل آیا هیچ‌وقت به کم بودن سرانه بهداشت و درمان اعتراض کرده اند؟  

سال‌های سال است که پزشکان و اهل فن این حوزه اعلام می‌کنند تا زمانی که سرانه بهداشت و درمان واقعی نشود نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که مشکلات این تشکیلات عریض و طویل از بین برود. در حالی که در تمام دولت‌ها هیچگاه بهداشت و درمان در هنگام تنظیم بودجه اولویت اول تا دهم هم نبوده است، چطور می‌توانیم انتظار داشته باشیم که یک فرد به تنهایی بتواند مشکلات را حل و فصل کند. در اینکه فرد اصلح‌تری باید در مسند این وزارتخانه قرار می‌گرفت هیچ شکی نیست، اما مساله اینجاست تا زمانی که مشکلات به صورت پایه‌ای حل نشود، زیرساخت‌های بهداشت و درمان در کشور اصلاح نشود، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم یک فرد به تنهایی معجزه کند. مشکلات حوزه بهداشت و درمان یکی دو تا نیست. از وضعیت بیمارستان‌های دولتی گرفته تا کیفیت خدماتی که در این بیمارستان‌ها ارایه می‌شود، تا کمبود پرستار، و حتی نبود و کمبود دارو تا قیمت‌های نجومی هزینه‌های درمان در بیمارستان‌های خصوصی که کمتر کسی از افراد جامعه می‌تواند از آن برخوردار باشد. اینکه در بسیاری از شهرها، تعداد تخت‌های بیمارستانی کم است، تعداد تجهیزات بیمارستانی کم است، حتی برخی تجهیزات در برخی شهرها اصلا وجود ندارد و بیماران برای استفاده از خدمات درمانی مجبورند کیلومترها راه را طی کنند، همه مشکلاتی نیستند که یک شبه به وجود آمده باشند و قرار باشد یک شبه هم به دست معجزه‌گر یک وزیر حل بشوند. وقتی نمایندگان مجلس بدون توجه به عواقب کاری که انجام می‌دهند یا قانونی که تصویب می‌کنند، چطور می‌توان انتظار داشت که مشکلات به راحتی حل شوند، وقتی ارز دارویی کشور قطع می‌شود، وقتی قیمت داروها در یک بازه زمانی 3 تا 6 ماهه 100 درصد افزایش پیدا می‌کند، وقتی بیماران خاص برای دریافت داروهای ضروری خود مجبورند از صبح تا شب تمام داروخانه‌های شهر را زیر پا بگذارند تا شاید بتوانند داروی مورد نیاز خود را پیدا کنند، اینها قرار است با استیضاح کدام فرد یا افراد حل بشود؟ شما نمی‌توانید و نباید، مسوولیتی را که به عنوان نمایندگان مردم برعهده گرفته‌اید با کارهایی که هیچ نتیجه‌ای برای آنها ندارد از روی دوش خود‌بردارید. استیضاح وزیر دردی را از بیمارانی که به دلیل بالا رفتن هزینه‌های دارو از چرخه درمان خارج می‌شوند، دوا نمی‌کند. استیضاح وزیر بهداشت برای بیماران اس ام‌ای که توانایی تامین داروی خود را ندارند و دولت هم هیچ همکاری در این زمینه با آنها نمی‌کند، راهکار مناسبی نیست. به جای اینکه وقتتان را برای مسائل پیش پا افتاده هدر بدهید، کمی مسوولانه‌تر در برابر مشکلات رفتار کنید.