دومینوی اُمیکرون و خطر تکرار تراژدی مرگ
اُمیکرونی که قرار بود خفیف باشد و بیتلفات، همین که اوضاع را برای ابراز وجود مهیا دید، جان گرفت. ما باز هم به ویروس عصیانگر فرصت دادیم تا جانمان را نشانه رود و در آستانه سه سالگیاش فراموشکاری و سادهانگاری تلخمان را به رخ بکشد که چه زود همه مرگها، از دست دادنها، رنج بیماری و روزهای سیاه کرونایی را از یاد بردیم و گویا دوباره قرار است شاهد دومینوی مرگی باشیم که روی سرمان آوار میشود. کووید ۱۹ حالا برای ششمین بار با سویهای جدید به میدان آمده و با تصور خفیف بودنش، ماسکها و فاصلههای سلامتی را از میان برداشته و در جانها رخنه کرده است. برای همین هم وقتی در خیابان راه میروید یا در تاکسی و اتوبوس مینشینید، خیلیها با چشمهای سرخ، سرفه میکنند، عطسه میزنند و خوش خیالند که تنها زکام شدهاند، اما نمیدانند که این سایه اُمیکرون است که میتواند خودشان و دیگران را در معرض خطر قرار داده و یک به یک بر زمین اندازد. علیرغم خوشبینی عمومی به اُمیکرون، اما کارشناسان حوزه سلامت و ویروسشناسان از همان ابتدا نسبت به عدم عادیانگاری و لزوم جدی گرفتن واریانت جدید، هشدار داده و بر ضرورت تداوم رعایت پروتکلهای بهداشتی، تکمیل واکسیناسیون و تزریق دز سوم واکسن و حتی اعمال محدودیتهایی مانند محدودیت در بازگشاییها و...، به منظور جلوگیری از گسترش اُمیکرون در کشور تاکید کردند، هشدارهایی که چندان کارساز نشد و ۲۸ آذر ماه ۱۴۰۰ بود که اولین مورد اُمیکرون شناسایی و به صورت رسمی اعلام شد که این واریانت به ظاهر آرام که البته از سوی سازمان جهانی بهداشت به عنوان واریانتی نگرانکننده طبقهبندی شده بود، وارد کشور شده است.
خطر تکرار دوباره یک تراژدی
علیرغم هشدارها اما، هنوز از پیک طولانی، پرمرگ و پر بستری پنجم با واریانت دلتا عبور نکرده، به ورطه اُمیکرون و پیک ششم افتادیم. بهطوری که با وجود هشدارهای همهجانبه کارشناسان مبنی بر لزوم رعایت پروتکلهای بهداشتی و استفاده از ماسک، رعایت فاصلهگذاری اجتماعی و تهویه مناسب و ...، اما درصد رعایت این پروتکلها طی ماههای اخیر روی مرز ۵۷ درصدی بود و از سویی تمهیدات آنی و جدی برای اعمال محدودیت در برخی فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی نیز در نظر گرفته نشد. بنابراین این هشدارها در حالی مطرح شد که متاسفانه باز هم گوش کسی بدهکار نبود؛ سینماها و تئاترها بازگشایی شدند، مدارس برای حضوری شدن دانشآموزان برنامهریزی کردند، کافهها و رستورانها بیهیچ نظارتی پر شدند از مردم بیماسکی که دلخوش از پایان قصه کرونا دور یک میز نشسته بودند و ساعتها کنار هم گپ میزنند، باشگاههای ورزشی، پاساژها، ادارهها، مترو و اتوبوسهایی که مملو بودند و حالا همه باهم تراژدی پیک ششم را با مرگهایی که دوباره سه رقمی شد، رقم زدند؛ افزایش آماری که تلنگری است برای اقدام به موقع؛ چراکه این خطر وجود دارد با افزایش تصاعدی مبتلایان امیکرون، میزان بستریها و به تناسب آن آمار بیماران بدحال و نهایتا نیز مرگهای ناشی از آن هم افزایش یافته ودوباره به روزهای سیاه کرونایی بازگردیم.
سهم بالای واکسن نزدهها در بستریهای بیمارستانی امیکرون
با ثبت اولین فوتیهای اُمیکرون، آتش نگرانیها داغتر و اعلام شد که زنگ تفریح کرونا تمام شد. بهطوری که برخی کارشناسان حوزه سلامت ضمن ابراز نگرانی نسبت به شیوع بالا و مرگ و میر ناشی از اُمیکرون، اعلام کردند که اکثر بیماران بستری و بدحال عمدتا یا پروتکلها را رعایت نکردهاند یا با خوش خیالی اینکه کرونا مهار شده، واکسن تزریق نکردهاند. بهطوری که دکتر نادر توکلی-معاون درمان ستاد کرونای استان تهران در گفتوگو با ایسنا، اعلام کرده است که در افراد واکسینه شده میزان بستری و مرگ و میر بهشدت پایین است و کسانی که بستری میشوند عمدتا واکسن تزریق نکردند.
کودکان؛ گروه هدف اُمیکرون
در عین حال طبق گفته متخصصین، اُمیکرون بیش از سایر سوشهای کرونا به ایجاد بیماری در کودکان تمایل دارد. با وجودی که پیش از گسترده شدن بیماری هشدارهایی درباره گرفتاری کودکان با اُمیکرون داده شده و نسبت به واکسیناسیون آنها تاکید شده بود، اما با وجود تایید و تاکید کمیته علمی کشوری مقابله با کرونا مبنی بر لزوم آغاز واکسیناسیون کودکان زیر ۱۲ سال با دو واکسن پاستوکووک و سینوفارم از چند هفته گذشته، اما به گفته کارشناسان، مجوز و مصوبه نهایی برای واکسیناسیون کودکان با تاخیر و دیرهنگام بود و باعث شد که زمان از دست برود و نتوان کودکان را در برابر پیک ششم و اُمیکرون ایمن کرد.
بر همین اساس هماکنون شاهد ابتلای گستردهتر کودکان به کرونای اُمیکرون نسبت به پیکهای قبلی هستیم؛ بهطوری که تعداد زیادی از کودکان از سنین نوزادی گرفته تا ۱۲ سال و بالاتر گرفتار شدهاند و حتی تعداد بستری کودکان مبتلا به کرونا نیز بالا رفته است و طبق گفته سرپرست روابط عمومی وزارت بهداشت، اکنون حدود ۲۰ درصد مبتلایان امیکرون را کودکان تشکیل میدهند. حالا هم نگرانی کارشناسان سلامت به واقعیت پیوسته؛ بهطوری که خوشکامی هفتههای اخیر که ناشی از کاهش مرگهای کرونایی به زیر ۲۰ مورد در روز بود و تصور ادامه روند کاهشی آن، مجددا به تلخکامی مرگهای سه رقمی بدل شده و جان صدها هموطن را در معرض خطر قرار داده است و اگر اقدامات عاجل، چه از سوی مردم با اعمال رعایتهای بهداشتی و چه از سوی مسوولان با اعمال تدابیر و محدودیتهای لازم، صورت نگیرد، این خطر وجود دارد که در آستانه عید نوروز، مرگ با لباسی نو برای داغدار کردن بازگردد.