آسیب جبرانناپذیر قطعی اینترنت به کسبوکارها
رضا الفتنسب
فیلترینگ شبکههای مجازی باعث ضررهای جبرانناپذیری به کسبوکارهای خرد و کلان شده است. کسبوکارهای خردی که در شبکههای اجتماعی فعالیت میکنند، در پی این اتفاق به شدت ضرر خواهند کرد و این در حالی است که مشخص نیست در آینده چه اتفاقی میافتد؛ اینکه آیا این روند ادامهدار خواهد بود یا خیر. طبق اعلام دبیر شورای فضای مجازی بیش از دو میلیون و ۴۰۰ هزار کسبوکار در حوزه فروش و تبلیغات فقط در فضای اینستاگرام فعال هستند. مرکز آمار نیز سال گذشته گزارشی را منتشر کرد که نشان میداد بیش از ۱۰ میلیون نفر از این فضا ارتزاق میکنند و از لحاظ درآمدی به آن وابسته هستند. اینها اعداد کوچکی نیستند. کسبوکارهای خردی که در شبکههای اجتماعی فعالیت میکنند، در پی این ناآرامیها و کندی اینترنت به شدت ضرر خواهند کرد. کسبوکارهای بزرگتر هم به این شبکه اجتماعی وابسته هستند و تعدادی از مشتریان خود را در آن پیدا میکنند. کسبوکارهای بزرگ در شبکههای اجتماعی بازاریابی میکنند و سرمایهگذاریهایی برای گسترش فعالیت خود در این پلتفرم کردهاند که اگر این قطعی ادامهدار باشد ضرر هنگفتی را متحمل خواهند شد. این در حالی است که توسعه کسب و کار و فعالیتهای اقتصادی نیاز به فضای امن و آرام دارد. واقعیت روشن این است که مردم روزانه ساعات زیادی را در شبکههای اجتماعی میگذرانند. طبیعی است که بخش مهمی از تجارت به این فضا منتقل شود. در نتیجه قطعی سراسری اینترنت در ایران ضربات سهمگینی را به چرخه تجارت در شبکههای اجتماعی وارد میکند. بسیاری از کسبوکارهای بزرگ هزینه سنگینی در این زمینه انجام دادهاند و یکی از ورودیهای خود را به صورت مکمل اینستاگرام، تلگرام و واتساپ قرار دادهاند. بعضا شنیده میشود که
ممکن است قطعی اینستاگرام دائمی شود. از آنجایی که هیچ پلتفرم جایگزینی وجود ندارد، معیشت حداقل ۱۰ میلیون نفر آسیب میبیند. اگر دولت قصد دارد مردم را به سمت نسخههای داخلی بکشاند باید در ابتدا اعتماد عمومی را جلب کند. این طور نیست که یکشبه بتوان بدین شکل به مقابله با شبکههای اجتماعی خارجی رفت. حتی همین قطعی چندروزه اینترنت هم آسیبهای جبرانناپذیری به تجارت مجازی زده است. متأسفانه شنیده میشود که فشارهایی برای تداوم این شرایط وجود دارد. اکنون هیچ کس نمیداند که چه زمانی اینترنت به حالت عادی بازمیگردد. برای توجیه قطعی اینترنت مسوولان میگویند که دسترسی به سایتهای داخلی را باز گذاشتهاند، در حالی که بیشتر این کسبوکارها در شبکههای اجتماعی ازجمله اینستاگرام فعال هستند. این نوع برخورد با کسبوکارها ظلم به افرادی است که با اندک سرمایهای که داشتند شغل و درآمدی برای خود دست و پا کردهاند. عموم این افراد هم دغدغه معیشتی دارند و اگر معاششان تأمین شود، بعید است در اعتراضات حضور یابند. درست است که موضوع امنیت عمومی از اهمیت بالایی برخوردار است، اما مگر با قطعی اینترنت امنیت ایجاد میشود؟ دولت اگر زیرساختهای حقوقی، مشوقهای مالی و امنیت شبکه داخلی را مهیا کند، بسیاری از افراد خودخواسته به سمت پلتفرمهای داخلی میآیند. اما با اجبار و محدودیت این کار امکانپذیر نیست. این کار هم باید به بخش خصوصی واقعی واگذار شود که مردم بتوانند به آن اعتماد کنند.