باخت معیشت در میدان قدرت
بیش از 10 میلیون شغل از دست رفته است
همان روزهایی که ابراهیم رییسی برای نشستن بر صندلی ریاست دولت سخنرانی میکرد به مسائل بسیاری اشاره کرد، از جمله تاکید او بر ایجاد یک میلیون شغل در هر سال بود، همانطور که تاکید داشت سالانه میتواند یک میلیون مسکن بسازد. اما حالا که چندین ماه هم از یک سال ریاست او بر دولت گذشته نهتنها هیچ کدام این وعدهها محقق نشده که به مدد بیتدبیریها هم شغلهای بسیاری از دست رفته و هم قیمت مسکن به طرز سرسامآوری افزایش پیدا کرده است. در حال حاضر کسب و کارهای اینترنتی در همه جای دنیا یکی از موفقترین کسب و کارها به شمار میآیند و بسیاری از افراد از همین راه هم چرخ اقتصاد زندگی خود را به گردش در میآورند هم چرخ اقتصاد کشور و دولت را. یکی از اولین کشورهایی که در قاره آسیا توانست از این راه اقتصاد خود را شکوفا کند هند بود. اما از آنجایی که دولتمردان ما در هیچ برههای از تاریخ عادت نداشتهاند که از تجربههای دیگران استفاده کنند در این زمینه هم نتوانستیم آن طور که باید و شاید از طریق افزایش استارتاپها اقتصاد خود را به پویایی برسانیم. اما مساله اینجاست که در بسیاری از موارد حتی رفتارهای دولت در شرایطی همان کسب و کارهای کوچکی را که مردم برای امرار معاش خود به آن احتیاج دارند نیز مورد هدف قرار داده و زمینه را برای از بین بردن آنها فراهم کرده است به جای اینکه به رشد و پویایی آن کمک کند.
در حال حاضر بسیاری از جوانان و فارغالتحصیلان رشتههای مختلف از آنجایی که در بازار نیمه جان کار نتوانستند شغلی دست و پا کنند به کسب و کارهای اینترنتی روی آوردهاند، کسب و کارهایی که حالا به مدد فیلتر شدن اینستاگرام و واتساب و تلگرام همه از بین رفتهاند. این در حالی بود که سال 98 نیز بسیاری از کسب و کارهای اینترنتی که در تلگرام فعالیت میکردند، به دلیل فیلتر شدن این پلتفرم از بین رفتند و بسیاری از آنها به فضای اینستاگرام و واتساپ کوچ کردند اما حالا این دو پلتفرم نیز به همان بلایی گرفتار شدند که بر سر تلگرام آمد. حال سوال اینجاست چرا باید دولت به جای اینکه به افزایش شغل، درآمد زایی و چرخیدن چرخ اقتصاد جامعه فکر کند، با چنین رفتارهایی همان شغلهای نیمبندی را که جوانان خودشان برای امرارمعاش خود دست و پا کردهاند، از آنها میگیرد؟
مهمترین وزارتخانه کشور 4 ماه فقط سرپرست داشت
پرویز رضاپور، کارشناس اقتصادی درباره مشکلات به وجود آمده در مورد شغلهای اینستاگرامی به «تعادل»
میگوید: مساله اینجاست که ما مهمترین وزارتخانه کشور را 4 ماه با سرپرست اداره کردیم، سرپرستی که وقتی به عنوان وزیر به مجلس معرفی شد رای اعتماد نیاورد. مساله وزارت کار و امور اجتماعی باید در اولویت قرار بگیرد. این وزارتخانه موظف است از حقوق شهروندان و امنیت شغلی آنها پاسداری کند. اما در نهایت اتفاقی که رخ داده از دست رفتن بیش از 10 هزار شغل است. بهتر است مسوولان با اقدامهای عملی بار وعدههایشان را سبکتر کنند، اینکه فقط وعده بدهی و به آن عمل نکنی چرخ اقتصاد کشور و معیشت مردم را به گردش در نمیآورد. او میافزاید: دولت نمیتواند به این مساله بیتفاوت باشد. ما نمیتوانیم به بهانه اینکه ممکن است اخبار اعتراضات در اینستاگرام دست به دست شود، این همه شغل را از بین ببریم. در حالی که مردم از راههای دیگر هم میتوانند این اخبار را دنبال کنند. مساله معیشت باید قبل از هر چیز دیگری قرار بگیرد. در واقع اگر دولتمردان به مساله معیشت و مشکلات اقتصادی بیشتر توجه میکردند و رفع آنها را دراولویت قرار میدادند الان با چنین شرایطی مواجه نبودیم. گره زدن تمامی مسائل به سیاست و امنیت فقط ما را سردرگمتر میکند. خط فقر 18 میلیون تومانی شوخی نیست وقتی حقوق کارگر به 7 میلیون تومان هم نمیرسد. کسب و کارهای اینترنتی در بسیاری از مواقع تنها راه امرار معاش خانوادهها بودهاند که الان از بین رفتهاند.
رییسی به جای ایجاد یک میلیون شغل ۱۰ میلیون شغل اینترنتی را از بین برد
این در حالی است که نماینده مردم مهاباد در مجلس گفت: مسوولان باید جوابگوی کسب و کار مردم باشند؛ جلوی آزادیهای قانونی مردم را نمیتوان گرفت. محدودیت اینترنت باعث مشکلات بسیاری در کشور شده است، حتی در مسائل اداری فرد برای یک حواله بانکی باید ده روز برود و بیاید؛ وقت مردم بسیار اهمیت دارد. جلال محمودزاده گفت: با یادآوری اینکه یکی از شعارهای انتخاباتی رییسجمهوری «اینترنت» بود که بر اساس وعدهها و شعارهای تبلیغاتی، ارایه نشده اعلام کرد که بیش از ۷ تا ۸ میلیون شغل اینترنتی را در پی محدودیتهای اینترنت از دست رفته است.
این عضو کمیسیون کشاورزی مجلس با اشاره به اینکه یکی از شعارهای انتخاباتی آقای رییسی در خصوص اینترنت این بود که مردم با مشکل اینترنت مواجه نشوند، گفت: مثالی نیز در رابطه با بازی کردن بچهها زدند که در حین بازی، اینترنت دختر یا پسر بچه قطع و او ناراحت میشود. حال بازی ویدیویی که هیچ، شغلها تعطیل شده است. آیا نباید این روند تغییر کند؟ او با تاکید بر اینکه اگر مجلس پای کار بود باید وزیر ارتباطات استیضاح میشد، گفت: مسوولان باید جوابگوی کسب و کار مردم باشند؛ جلوی آزادیهای قانونی مردم را نمیتوان گرفت. محدودیت اینترنت باعث مشکلات بسیاری در کشور شده است، حتی در مسائل اداری فرد برای یک حواله بانکی باید ده روز برود و بیاید؛ وقت مردم بسیار اهمیت دارد. او همچنین نسبت به مشکلات مشاغلی که وابسته به اینترنت هستند، گفت: ما ۷ تا ۸ میلیون شغلهای اینترنتی را در این مدت از دست دادهایم. در شرایطی پلتفرمهای داخلی را به عنوان جایگزین معرفی کردند که این پلتفرمها در آن حد نیستند که مشکلات مردم را حل کنند.
شغلها تعطیل شدهاند
این نماینده مجلس با اشاره به اینکه یکی از شعارهای دیگر رییس دولت سیزدهم در باب ایجاد شغل بود که گفته شد، سالی یک میلیون شغل ایجاد میشود، گفت: پس از یک سال نه تنها شغل ایجاد نشد، بلکه 10 میلیون شغل هم از دست دادیم. این عملکرد خوبی برای دولت نیست و در آینده باید جوابگو باشند و این موضوع جزو عملکرد منفی دولت حساب خواهد شد. محمودزاده در خصوص عملکرد دولت سیزدهم وظایف قانونی دولت را یادآوری کرد و گفت: «دولت از نظر قانونی وظیفه دارد زیر ساختها را آماده کند. مردم را با شعار، وعده وعید نمیتوان اداره کرد و تنها در عمل میتوان کار کرد. در بحث اشتغال رییسی قول داد در طول دوران ریاست خود برای 4 میلیون نفر شغل ایجاد کند ولی کاملا موضوع برعکس است. جلال محمودزاده افزود: در بحث فضای مجازی و همچنین رفاه، فرهنگی و تأمین نیازهای جوانان است که در قبال آن کوتاهی کرد. انتظار داریم در 3 سال باقی مانده دولت اینگونه مسائل را جبران کند.
بیکاری در این شرایط کمرشکن است
زهره، زنی 45 ساله است، لیسانس مهندسی محیط زیست دارد و هیچوقت نتوانسته کاری که همخوانی با رشته تحصیلیاش داشته باشد پیدا کند، از طرف دیگر داشتن 3 بچه اجازه نداده که او به کار بیرون از خانه فکر کند، او در تمام این سالها با فروش محصولات مکرومهبافی کمک خرج خانوادهاش بوده و از دو سال پیش که همسرش او و سه فرزندش را رها کرده و به خارج از کشور رفته تمام هزینههای زندگیاش را از این راه تامین میکرده است اما حالا با فیلتر شدن اینستاگرام او این راه درآمدی را بهطور کل از دست داده است.
او به «تعادل» میگوید: در این شرایط نداشتن شغل کمرشکن است، من حالا مجبورم برای امرار معاش خود و فرزندانم در خانههای مردم کارگری کنم. تا قبل از این با فروش محصولات مکرومه بافی میتوانستم از پس هزینههای زندگیام بر بیایم، تازه من مجبور به پرداخت اجاره خانه نیستیم وگرنه معلوم نبود، چه بلایی به سر خودم و بچههایم میآمد. این وضعیت تا کی باید ادامه پیدا کند، چرا مسوولان نان شب مردم را هم به مسائل امنیتی گره میزنند. من دو فرزند دبستانی دارم و فرزند کوچکم 5 ساله است، تامین هزینههای آنها کمرشکن است. زهره در مورد تعداد مشتریهایی که داشته به «تعادل» میگوید: با کلی تلاش توانستم دنبالکنندههای صفحهام را به 15 هزار نفر برسانم و البته در این بین ماهیانه بین 10 تا 13 تا سفارش میگرفتم که برای تامین هزینههایمان اگر کافی هم نبود حداقلها را تامین میکرد، اما حالا تنها سه تا 4 مشتری دارم که آنها هم از روی دلسوزی و معرفی من به فامیل و دوستان برایمان ماهی یک یا دو سفارش میگیرند که این اصلا جوابگوی مخارج من نیست. من در خانه پدری زندگی میکنم. حالا برای اینکه بتوانم کسری هزینههای زندگیام را جبران کنم در شرکتی خدماتی ثبتنام کردهام و برای نظافت به خانههای مردم میروم. این وضعیت واقعا زجرآور است. پدرم به خاطر من و بچههایم از اجاره ماهیانه خانهاش که کمک خرجش بود گذشته دیگر نمیتوانم توقعی از او داشته باشم. ادامه این وضعیت برای همه مردم سخت است. از بین رفتن شغلهای اینترنتی میتواند نتیجه بدتری داشته باشد.