صنعت خودرو و واردات

محمدرضا نجفی‌منش

یکی از موضوعاتی که در روزهای گذشته در حوزه خودرو مطرح شده، بحث ممنوعیت واردات خودروهای فرانسوی بوده است. بر اساس آنچه که اعلام شده ممنوعیت فقط برای واردات خودروهای فرانسوی بوده و امکان همکاری با آنها در خطوط تولید یا قطعات وجود دارد. ممنوعیت اعمال شده از یک زوایه می‌تواند برای صنعت خودروی ایران نتیجه مثبت داشته باشد. در صورتی که شرکت‌های فرانسوی احساس خطر کنند که بازار ایران را از دست می‌دهند قطعا امکان مذاکرات تازه برای همکاری در خطوط تولید مشترک چه در خودرو و چه در قطعات وجود خواهد داشت و آنها باید در این زمینه تصمیم‌گیری کنند.

کنار گذاشتن خودروهای فرانسوی در بحث واردات به معنی خالی شدن بازار نیست. آنچه که در این زمینه بیشترین اهمیت را دارد عمل به برنامه اعلام شده از سوی نهادهای تصمیم‌گیر است. اینکه ما از سویی باید استانداردهای 85‌گانه خودرو را رعایت کنیم و از سوی دیگر خودروهایی با قیمت کمتر از 20 هزار یورو به کشور وارد کنیم قطعا نیاز به بررسی‌های جدی دارد. با توجه به این مقررات تعداد خودروهایی که امکان وارد شدن به ایران را دارند محدود می‌شود اما قطعا در بازار نمونه‌هایی برای ورود به کشور وجود خواهد داشت که البته فعالان در این بازار باید نظر نهایی را در رابطه با آنها ارایه کنند. نظر شخصی من این است که می‌توان حداکثر حدود پنج درصد از سهم واردات را به خودروهایی با قیمت‌های بالاتر اختصاص داد زیرا به هر حال در جامعه ما افرادی هستند که به دنبال خریدن خودروهای گرانقیمت‌تر خواهند بود و در صورتی که نیاز آنها در این چارچوب پاسخ داده نشود باز هم فشاری تازه به خودروسازان داخلی وارد می‌شود.

موضوعی که برای صنعت خودروی ما اهمیت زیادی خواهد داشت استفاده از فرصت واردات برای انتقال تکنولوژی و همکاری با شرکت‌های خارجی در خطوط داخلی است. در این صورت می‌توان انتظار داشت که در کنار واردات خودرو شرایط برای ارتقای صنعت خودروسازی کشور نیز فراهم شود. این همکاری‌ها می‌تواند برای مشتریان این خودروهای وارداتی نیز شرایط بهتری را فراهم کند زیرا موضوعاتی مانند قطعات یدکی یا خدمات پس از فروش اهمیت بسیار زیادی دارد و در صورتی که فکری به حال آن نشود خریداران این خودروها در آینده با چالش مواجه خواهند شد.