طولانی‌ترین قرارداد تاریخ گاز مایع میان قطر و چین
رییس شرکت قطر انرژی از بسته شدن یک قرارداد بلندمدت گاز طبیعی مایع با چین خبر داد که طی آن ۴ میلیون تن گاز به مدت ۲۷ ساله به شرکت سینوپک چین عرضه می‌شود. به گزارش رویترز، شرکت قطر انرژی یک قرارداد 27 سال برای عرضه گاز طبیعی مایع به شرکت سینوپک چین امضا کرده که بزرگ‌ترین قرارداد گاز طبیعی تا به امروز است. بی‌ثباتی بازار خریداران را به سمت بستن قراردادهای بلندمدت عرضه سوق می‌دهد. از زمان حمله روسیه به اوکراین در ماه فوریه، رقابت برای به دست آوردن محموله‌های گاز طبیعی مایع تشدید شده است. مخصوصاً اروپا برای جایگزینی گاز روسیه نیاز شدیدی به منابع جایگزین دارد. روسیه 40 درصد از واردات گاز این قاره را تشکیل می‌داد. سعد کعبی، رییس شرکت قطر انرژی گفت: «شرکت‌های اروپایی هم علاقه‌مند به بستن قراردادهای بلندمدت شده‌اند. امروز یک نقطه عطف برای اولین قرار داد خریدوفروش برای پروژه شرق میدان شمالی است. این قرارداد شامل فروش 4 میلیون تن گاز به مدت 27 سال به شرکت سینوپک چین می‌شود.» وی با تأکید بر اینکه این قرارداد بزرگ‌ترین قرارداد خریدوفروش گاز طبیعی مایع است گفت: «این قراردادهای بلندمدت هم برای خریدار و هم فروشنده اهمیت زیادی دارند.» میدان گازی شمال بخشی از بزرگ‌ترین میدان گازی دنیاست که بین ایران و قطر مشترک است. بخشی از این میدان که متعلق به ایران است، پارس جنوبی نامیده می‌شود. کعبی گفت: «این قرارداد روابط ما را وارد مرحله جدیدی می‌کند چون تا دهه 2050 طول می‌کشد. بسیاری از خریداران آسیایی تمایل به بستن قراردادهای بلندمدت دارند چون می‌دانند از حجم گاز دنیا در آینده کاسته خواهد شد.» وی تأکید کرد مذاکرات با سایر خریداران در چین و اروپا در حال انجام است. قطر بزرگ‌ترین صادرکننده گاز طبیعی دنیاست و پروژه توسعه میدان شمالی این جایگاه را تقویت کرده و به تضمین عرضه بلندمدت گاز به اروپا کمک می‌کند.
این گاز قرار است از میدان گازی ساحل شمال شرقی قطر به کنسرن چینی سینوپک ارسال شود. سینوپک اعلام کرده که می‌خواهد سهمی در میدان گازی شمالی-جنوبی قطر به دست بگیرد. سه کنسرن انرژی غربی؛ کمپانی شل، توتال و کونوکو-فیلیپس در حال حاضر ۲۵ درصد این میدان گازی را در اختیار دارند. شرکت انرژی قطر اولین قرارداد انتقال گاز با شرکت چینی سینوپک را در ماه مارس ۲۰۲۱ امضا کرد که قراردادی ده ساله است. قطر بزرگ‌ترین صادرکننده گاز مایع جهان است و می‌خواهد تولید این ماده را تا سال ۲۰۲۷، ۶۰ درصد افزایش دهد. به این منظور این کشور باید سالانه ۱۲۶ میلیون تن گاز مایع تولید کند. قطر پس از روسیه و ایران سومین کشور دارنده منابع گاز در جهان است. قطر در مالکیت بزرگ‌ترین میدان گازی جهان که در سواحل این کشور قرار دارد، با ایران شریک است؛ میدان پارس جنوبی.
مخمصه برای آلمان
بخش بزرگی از صادرات گاز قطر به کشورهای آسیایی می‌رود؛ بیش از همه به ژاپن، کره جنوبی و هند. پس از حمله روسیه به اوکراین و آغاز جنگ در اروپا، آلمان و سایر کشورهای اروپایی نیز متقاضی انتقال گاز از قطر شده‌اند. اما بستن قراردادهای بلندمدت مانند آنچه با چین اتفاق افتاده مورد نظر کشورهای اروپایی نیست چرا که برای آنها گاز مایع یک منبع انرژی موقتی است. یک کارشناس شرکت مشاوره انرژی «اِنِرویس» به سایت NTV آلمان می‌گوید در بازارهای جهانی قراردادهای ۲۰ ساله عادی هستند و قراردادهای بالاتر از ۱۰ سال بیشترین قراردادها را تشکیل می‌دهند. به گفته سباستین گولبیس، عقد قرارداد بیشتر از ۲۰ ساله برای آلمان مغایر با برنامه دی اکسید کربن‌زدایی این کشور است که بر اساس آن، در ۲۰ سال آینده کاهش شدید مصرف گاز پیش‌بینی شده و هدف به صفر رساندن مصرف گاز مایع در عرض ۲۰ سال است. به نظر این کارشناس، عقد قراردادهای بزرگ با طول بیش از 10 سال می‌تواند برای آلمان ریسک مصرف بیش از حد گاز را به همراه داشته باشد. آلمان و قطر در ماه مه یک قرارداد همکاری در بخش انرژی امضا کردند. بر اساس این قرارداد، قطر می‌تواند از سال ۲۰۲۴ گاز مایع به آلمان ارسال کند اما اینکه قراداد اصلی ارسال گاز چه زمانی منعقد می‌شود، نامشخص است. سباستین گولبیس معتقد است قرادادی که قطر با چین بسته می‌تواند این کشور را از فروش گاز به آلمان بی‌نیاز کند چرا که به حد کافی خریدار دارد و ممکن است دیگر چیزی برای آلمان باقی نماند. این مساله قطر را در مذاکرات برای بستن قراداد اصلی فروش گاز به آلمان در موقعیت برتری قرار می‌دهد. در بدترین حالت آلمان باید آمادگی این را داشته باشد که گاز مایع مورد نیازش را در یک حجم بزرگ و در مهلتی کوتاه از بازارهای کوچک جهانی تهیه کند؛ جایی که قیمت در آن بسیار بالاست. کارشناس انرژی شرکت اِنِرویس می‌گوید، این در مجموع برای آلمان به این معناست که این کشور باید مصرف گاز طبیعی را به‌شدت کاهش دهد، برای مثال از طریق به‌کارگیری پمپ‌های حرارتی در مقیاس وسیع و نیز راهکارهای موثر نوسازی سیستم‌های انرژی مانند استفاده از جایگزین‌هایی چون هیدروژن. از نظر گولبیس اما دوگانگی ماجرا اینجاست که کاهش مصرف گاز در آلمان باعث تشدید اختلافات در مذاکرات با قطر می‌شود و این تناقض در نهایت به سختی قابل حل است.
