سالانه ۱۰۰ هزار کارگر در کشور می‌سوزند
سوختگی یکی از دردناک‌ترین و سخت‌ترین آسیب‌هایی است که بر اثر حوادث غیرمترقبه به سلامت جسمی افراد وارد می‌شود و درمان آن معمولا دشوار و هزینه‌بر است و حتی در برخی موارد امکان بهبودی کامل افرادی که دچار سوختگی می‌شوند، وجود ندارد و این افراد باید تا پایان عمر خود خدمات بهداشتی و توانبخشی خاصی را دریافت کنند. بنابراین پوشش هزینه‌های درمانی و اقدامات پس از درمان سوختگی و در نظر گرفتن خدمات بیمه‌ای مناسب برای این عارضه جسمانی، از جمله مهم‌ترین ضروریات نظام سلامت محسوب می‌شود که متاسفانه تا حد زیادی در کشور ما مغفول مانده است.
حمایت‌های بیمه‌ای از بیماران سوخته ضعیف است
رییس بیمارستان شهید مطهری (سوانح سوختگی) تهران در توضیح بیشتر درباره آسیب‌های ناشی از سوختگی بر سلامت و زندگی کارگران به خبرنگار ایلنا گفت: مهم‌ترین مشکلی که باعث دچار شدن کارگران به سوختگی می‌شود، این است که بسیاری از محیط‌های کارگاهی در کشور ما در برابر آتش سوزی ایمن نیستند؛ به نحوی که بسیاری از واحدهای صنعتی و ساختمانی، هیچ گونه سیستم هشدار دود یا اطفای حریق خودکار ندارند و حتی بسیاری از محیط‌ها فاقد کپسول‌های آتش نشانی ساده هستند و همین مساله باعث می‌شود که بیشتر کارگاه‌ها مستعد بروز حریق‌های خطرناکی باشند که باعث ایجاد سوختگی‌های شدید در کارگران می‌شود.
مصطفی ده‌مرده‌ای افزود: در کشور ما نه تنها بسیاری از محیط‌های کارگاهی برای جلوگیری از آتش سوزی ایمن نیست، بلکه حمایت‌های بیمه‌ای ضعیفی از سوختگی انجام می‌شود و این در حالی است که عمده کارفرمایان، کارگران خود را در برابر حوادث بیمه نمی‌کنند و کارگران در بهترین حالت از بیمه‌های پایه برخوردارند که فقط بخشی از هزینه‌های درمان سوختگی را تحت پوشش قرار می‌دهد و بیمه‌ها برای تامین هزینه‌های توانبخشی که افراد دچار سوختگی شدید پس از درمان به آن احتیاج دارند، هیچ کمکی انجام نمی‌دهند.
بسیاری از کارفرمایان، کارگران خود را بیمه حوادث نمی‌کنند
او با انتقاد از تحت پوشش نبودن خدمات پس از درمان برای افراد دچار سوختگی شدید گفت: افراد به خصوص وقتی در محیط‌های کارگاهی دچار سوختگی می‌شوند، آسیب‌هایی می‌بینند که برای از بین بردن یا کاهش آنها نیاز به خدمات بهداشتی و توانبخشی مخصوصی دارند. این در حالی است که بیمه‌های پایه، خدماتی نظیر کاردرمانی، پمادهای سوختگی و پانسمان‌های نوین را پوشش نمی‌دهند و فقط در تامین بخشی از هزینه‌های درمان اولیه سوختگی به بیماران کمک کنند و هیچ کمکی برای بهبود کیفیت زندگی افراد پس از ترخیص از بیمارستان انجام نمی‌دهند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: متاسفانه بسیاری از کارفرمایان، کارگران خود را در برابر حوادث بیمه نمی‌کنند و اغلب کارگرانی که دچار سوختگی می‌شوند، صرفا از همان بیمه‌های پایه برخوردار هستند. این در حالی است که اگر یک کارگر از بیمه حوادث بهره‌مند باشد، می‌تواند مبلغی را بابت خسارت از بیمه دریافت کند و آن مبلغ را برای خدمات بهداشتی و توانبخشی مورد نیاز خود و هزینه‌های لازم برای بهبود کیفیت زندگی و تامین معیشت ایام ازکارافتادگی اختصاص دهد.
او در ادامه تاکید کرد: اتباع غیرمجاز از هیچ گونه حمایت بیمه‌ای برخوردار نیستند و با توجه به جرم بودن به‌کارگیری آنها، معمولا کارفرمایان زیر بار استفاده از آنها در کارگاه‌های خود نمی‌روند و حاضر نیستند در پرداخت هزینه‌های درمانی به آنها کمک کنند و خود کارگران نیز هیچ مدرکی برای اثبات کار کردن زیرنظر کارفرمای خود را ندارند و چون به صورت غیرقانونی در ایران حضور دارند، حاضر به شکایت از کارفرمای خود هم نیستند. بنابراین وقتی یک کارگر با چنین ویژگی‌هایی در بیمارستان ما بستری می‌شود و خودش نمی‌تواند هزینه‌های درمانی را بپردازد، ناچار می‌شویم برای تامین هزینه‌های او، یا از خیران کمک بگیریم یا مساله را از وزارت بهداشت پیگیر شویم.
فرانشیز درمانی سوختگی باید به صفر برسد
ده‌مرده‌ای با تاکید بر لزوم رایگان شدن هزینه درمانی سوختگی برای تمام اقشار جامعه گفت: اغلب افرادی که دچار سوختگی می‌شوند، قشر ضعیف جامعه به خصوص کارگران هستند و این در حالی است که نه تنها بیشتر آسیب دیدگان سوختگی هیچ گونه خسارتی از بیمه حوادث دریافت نمی‌کنند و هزینه‌های توانبخشی را نیز باید از جیب خودشان بپردازند، بلکه بعضا ناچار می‌شوند برای همان درمان اولیه نیز مبالغ بالایی را پرداخت کنند.
