ریسک بازار سرمایه

علی عباسیان| در روزهایی که شاخص کل در بالای محدوده یک میلیون و‌۶۰۰ هزار واحد تثبیت شده بود متأسفانه با اخبار بسیار ناشیانه و شاید تعمدی شورای رقابت، بازار سنگین‌ترین ریزش‌های چند ماه اخیر را به خود دید. با این نوع رفتار غیرحرفه‌ای، سرمایه را از کشور فراری می‌دهند و نه تنها سرمایه مالی بلکه سرمایه انسانی و اجتماعی نیز از بین می‌رود.

متاسفانه دلایل مدیریتی باعث می‌شود که دستکاری در شاخص صورت بگیرد و زمانی که نیاز باشد با مثبت‌های سنگین و چندروزه بازار را مثبت نشان دهند که بعد از آن منفی‌های بازار دامن سهامدار خرد را می‌گیرد. ولی نیاز بورس مولفه‌های دیگری از جمله ثبات در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی، عدم وضع قوانین شبانه و خلق‌الساعه، عدم دستکاری شاخص و عدم مداخله در قیمت‌گذاری‌ها است. مسلما بورس به عنوان بخش مهمی از اقتصاد که نقش بسیار مهمی در توسعه کشور و رشد اقتصادی دارد باید نه تنها موارد بالا اعمال نشود بلکه باید مورد حمایت حاکمیت قرار بگیرد.

در حالی که مسوولان ناخودآگاه لطف کرده و با پایین آوردن ارزش پول ملی باعث ارزان شدن نیروی کار شدند، این ارزان شدن نیروی کار می‌تواند سرمایه خارجی را به داخل کشور هدایت کند اما مسوولان و افراد غیر متخصص ساکت ننشسته و با بالا بردن ریسک‌های سیاسی، به‌شدت در حال مبارزه با ورود سرمایه به داخل کشورهستند.

در اقتصاد مقاومتی طبق دستور رهبری و در پی اجرایی شدن آن، در بندهایی اشاره زیادی به عدم اظهارنظر افراد غیر متخصص شده است که متأسفانه هیچ کس با این افراد برخورد نمی‌کند و به نظر منافع یک عده با این شایعات و اخبار و ... تأمین می‌شود. در عین حال هیچ کس حرفی از شاخص‌های توسعه نمی‌زند، متأسفانه دلیل عقب ماندگی کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه همین امر است که توجهی به امر توسعه نمی‌شود.

علی‌رغم اینکه اقتصاد به سیاست گره خورده است و با توجه به عدم دخالت اقتصاددان‌ها در سیاست، برای بهبود اوضاع اقتصادی باید چاره‌ای اندیشید. باید اقداماتی در راستای اقتصاد مقاومتی که در اقتصاد واژه جدیدی است و فقط در ایران استفاده می‌شود و قبل از آن نیز با نام تاب آوری اقتصادی در دنیا مطرح شده بود، صورت گیرد. یکی از موثرترین راه‌های مقاوم سازی اقتصاد در مقابل تکانه (شوک)‌های بیرونی متنوع سازی اقتصاد از دید صنعت و کشورهای مختلف است و بخش عمده‌ای از درآمد ملی ما را درآمد نفتی تشکیل می‌دهد، در صورت تحریم بیشتر، اقتصاد کشور آسیب‌های اقتصادی بسیار زیادی خواهد دید، از این رو باید تنوع در درآمد ملی در دستور کار سیاست‌گذارهای اقتصادی قرار گیرد. در صورت مبادله با تعداد کشورهای محدود، با تحریم و یا هرگونه بروز مشکل با آن کشور خاص، باز هم اقتصاد آسیب‌های زیادی خواهد دید.