از چه زمانی به بعد نباید کودک را قنداق کرد؟

قنداق کردن همان پیچاندن نوزاد در پتو است؛ در حالی است که فقط سر او بیرون است.

قنداق کردن چه فوایدی دارد؟

به گزارش آی زندگی، هنگامی که کودک در رحم است؛ در یک کنج دنج قرار می گیرد و قنداق کردن نیز همان حس امنیت و گرمای درون رحم را تداعی میکند.

قنداق کردن به نوزادان کمک می‌کند طولانی‌تر و عمیق‌تر بخوابند.

علاوه بر این قنداق کردن می تواند تعداد دفعاتی که رفلکس نوزاد را از خواب بیدار می کند، را کاهش دهد.

با این حال بهتر است از یک سنی به بعد دیگر نوزاد را قنداق نکنید.

زمانی که نوزاد قادر به غلت خوردن است، قنداق را کنار بگذارید.

هنگامی که کودک می تواند بغلتد، قنداق می‌تواند حرکت او را محدود کرده و منجر به افزایش خطر خفگی شود.

بهتر است قنداق کردن را در حدود دو ماهگی متوقف کنند.

خطرات قنداق کردن در کودکان بالای دو ماه چیست؟

یکی از خطرات قنداق کردن این است که حرکات نوزاد را محدود کند. با تحرک بیشتر نوزادان باید بتوانند حرکت بیشتری داشته باشند.

در واقع قنداق کردن می‌تواند جریان خون را در اندام‌ها و بدن محدود کند.

قنداق کردن در کودکان بزرگ‌تر می تواند خطر ابتلا به دیسپلازی هیپ را افزایش دهد، یعنی مفاصل ران به طور طبیعی رشد نمی کنند.

قنداق کردن ممکن است در ماه‌های اولیه مشکلی ایجاد نکند، اما وقتی کودک شما از دوره نوزادی می‌گذرد، قنداق کردن می‌تواند در توانایی یادگیری مهارت‌های خود تسکین دهنده مشکل ایجاد کند.

جایگزین های قنداق کردن

بنابراین اگر کودک شما بالای دو ماه است می توانید از کیسه خواب به جای قنداق کردن استفاده کنید.

آنها از پتو ایمن تر هستند، زیرا در میله های تخت گیر نمی‌کنند و یا باعث خفگی نمی‌شوند.

کیسه های خواب دامنه حرکت بازو را ممکن می‌کنند؛ اما گرما و راحتی قنداق را دارند.