مقدمه افراطیترین اصلاحات در بازنشستگی است
اظهارات شتابزده مسوولان درباره وضعیت بد در هر حوزهای از جمله وضعیت یارانه و قیمت و صندوق و… معمولا مقدمه یکسری تصمیمات است که پیش درآمدهای آن درحال آمادهسازی است.
بیاعتبار ساختن پایداری صندوقهای بازنشستگی یکی از اهدافی است که در گفتن چنین سخنانی مدنظر عدهای است. اینکه نیت بیان چنین سخنانی چیست، بحثی دیگر است، اما بهطور عمده در میان راههای متفاوتی که برای احیای صندوقهای بازنشستگی ارایه میشود مانند: «افزایش استخدامها، افزایش بازرسیها از واحدها و نظارت بر نوع پرداخت حق بیمه، تادیه معوقات حق بیمه کارفرمایان، افزایش جوانی جمعیت و افزایش جمعیت شاغل بیمه شده و ممانعت از افزوده شدن اقشار خارج از شمول قانون کار توسط دولت به بیمهشدگان»، اغلب کارشناسان به سراغ مواردی مثل اصلاحات پارامتریک ازجمله افزایش سن و سابقه بازنشستگی رفته و بر آن تاکید میکنند؛ سن و سابقهای که مشخص نیست تا چه میزان موجب رفع بحران صندوقها خواهد شد!
صندوقهای قابل نجات و سیاهنماییهای مسوولان!
علیرضا حیدری (نایبرییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) در واکنش به اظهارات مطرح شده از سوی مدیرکل برکنار شده وزارت کار اظهار کرد: اظهارات مطرح شده از سوی یکی از مقامات پیشین وزارت کار سخنانی است که اصلا در صلاحیت کارشناسی ایشان نبوده است. اولا از کجا این را فهمیدند که کشور ایران میتواند شبیه کشور یونان شود؟ ثانیا از کجا مشخص است که وضعیت صندوقهای بازنشستگی و سلامت ما مشابه صندوقهای سلامت و بازنشستگی یونان است؟ اقتصاد ایران و یونان هزار و یک تفاوت دارند که بحث تفاوت ضریب پشتیبانی صندوقهای بازنشستگی تنها یکی از آنها است. او افزود: اینگونه اظهارات باعث ایجاد ناامنی در جامعه شده و تصمیم مقامات مربوطه درباره برکناری گوینده این سخنان صحیح بود.
ما منتقدان وضعیت صندوقهای بازنشستگی نیز هشدار میدهیم اما با چنین سخنانی باعث تشویش اذهان و ایجاد ناآرامی در مخیله کسانی که قرار است با سپردن بخشی از درآمد خود در قالب کارگر و کارفرما به صندوقهای بازنشستگی احساس امنیت کنند، نمیشویم. اظهارنظر درباره ضرورت فروش زمینهای کشور خطر امنیت اجتماعی دارد.
هرکس چنین چیزی را بشنود، قطعا دچار این سوال در ذهن خود میشود که آیا حق بیمه واریزی من به صندوقها در آینده باعث استفاده من از خدمات بازنشستگی و درمان میشود؟ حیدری تاکید کرد: اینگونه سخنان ناامیدکننده و مشوشکننده برخی مقامات را بگذارید در کنار اظهارات میرهاشم موسوی؛ مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی که مدام درباره امکان نجات صندوقهای بازنشستگی ابراز امیدواری کرده و آینده را روشن میداند. واقعیت این است که با تصمیمگیری درست روشن این امکان فراهم خواهد شد.
نه سفیدنمایی کنیم و نه ایجاد ناامیدی
نایبرییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری تصریح کرد: البته حرف ما سفیدنمایی و ندیدن مشکلات به سیاق مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی برای آینده صندوقها نیست، بلکه حرف ما این است که نباید ناامیدی به جامعه داد زیرا تحولات اقتصادی و اجتماعی در کشورها به سرعت درحال رخ دادن است و به خاطر شرایط خاصی که بر اقتصاد جهانی حاکم است، نمیتوان به راحتی درباره آینده پیشبینی کرد.
این کارشناس حوزه تامین اجتماعی گفت: اظهارنظرهای ناامیدکننده درباره ورشکستگی صندوقهای بازنشستگی میتواند مقدمه شروع خشنترین و افراطیترین اصلاحات و تغییرات پارامتریک در صندوقهای بازنشستگی مثل افزایش سن و سابقه برای بازنشستگی باشد. وی افزود: اصلاحات خشن به معنای رادیکالترین نوع تغییرات در سن و سابقه بازنشستگی است که در مخیله برخی مدیران سازمان تامین اجتماعی، اقتصاددانان، وزارت کار و دولت و حتی مجلس شورای اسلامی وجود دارد.
برای مثال اگر اصلاحات مورد توافق و منطقیتر در سن و سابقه سالی ۳ ماه باشد، ناگهان گفته شود که سالی ۱ سال سن بازنشستگی افزایش داده شود و به این ترتیب طی یک دوره پنجساله ناگهان ۵ سال به سن بازنشستگی افزوده میشود. حیدری تصریح کرد: اظهارات شتابزده مسوولان درباره وضعیت بد در هر حوزهای از جمله وضعیت یارانه و قیمت و صندوق و… معمولا مقدمه یکسری تصمیمات است که پیش درآمدهای آن درحال آمادهسازی است. بیاعتبار ساختن پایداری صندوقهای بازنشستگی یکی از اهدافی است که در گفتن چنین سخنانی مدنظر عدهای است.
نرخ جایگزینی
او با اشاره به تغییرات حقوق بازنشستگی به اظهارنظرهای برخی اقتصاددانان درباره تغییر نرخ جایگزینی و میزان حقوق بازنشستگی، تاکید کرد: ما درباره میزان حقوق بازنشستگان نیز مفهومی به نام «نرخ جایگزینی» داریم. پرسش ما این است که آیا با نرخ جایگزینی ۶۰ درصد در یک کشور پیشرفته، نمیتوان زندگی حداقلی یک بازنشسته را مدیریت کرد؟ و آیا آن نرخ باتوجه به تغییرات ارزش پول و سطح حداقلی درآمدها در کشوری مثل ایران میتواند باعث شود که همان نرخ جایگزینی دریافتی بازنشستگان در کشورهای توسعهیافته را در ایران نیز داشت؟ نایبرییس اتحادیه پیشکسوتان افزود: نرخ جایگزینی باید به نحوی باشد که کفاف حداقلهای معیشتی یک بازنشسته را بدهد.
اگر نرخ جایگزینی در یک کشور پیشرفته ۵۰ یا ۶۰ درصد حقوق سالهای آخر باشد، ما مطمئن هستیم که آن میزان کفاف حداقل هزینهها را در آن کشور با آن میزان قیمتها پوشش میدهد. اگر فرد در زمان اشتغال 4۰-2۰ درصد بیش از زمان بازنشستگی دریافتی داشته، در آن کشورها معمولا فقط به خاطر این است که خودش تمایل به داشتن رفاه بیشتر داشته است.