درآمد صادرات نفت ایران به چین در ماه آگوست معادل کل سال 2020
طبق آمار کپلر، با افزایش صادرات نفت ایران به چین معادل 1.5 میلیون بشکه در روز، میزان درآمد نفتی ایران در ماه آگوست معادل 3.5 میلیارد دلار محاسبه میشود که تقریبا معادل کل درآمد نفتی ایران در سال 2020 بوده است.
به گزارش فارس، بررسی گزارشات موسسات ردیابی نفتکشها نشان میدهد که بعد از امضای سند همکاری 25 ساله بین ایران و چین، روابط نفتی دو کشور در حوزه صادرات نفت بهبود پیدا کرده و حتی از شرایط عادی و غیرتحریمی نیز پا را فراتر گذاشت.
طبق آمار موسسه کپلر (تصویر 1)، صادرات نفت ایران به چین در ماه گذشته میلادی معادل روزانه 1.5 میلیون بشکه در روز بوده است که یک رکورد تاریخی در روابط نفتی دو کشور محسوب میشود. تا پیش از ماه گذشته میلادی، رکورد صادرات ماهانه ایران به چین به ماههای نوامبر 2022 و فوریه 2023 با ارقام 1.3 و 1.2 میلیون بشکه در روز برمیگشت.
نکته جالب اینکه رکوردشکنیهای مربوط به صادرات نفت ایران به چین در دوره تحریمها رقم خورده است که نشان از بیتفاوتی دولت چین نسبت به رعایت تحریمهای امریکاست؛ البته در دوره اجرای برجام نیز یک ماه قبل از آغاز رسمی تحریمهای دوره دوم، رقم صادرات ماهانه نفت ایران به چین به 1.1 میلیون بشکه در روز رسیده بود.
میانگین صادرات نفت ایران به چین در سالهای مختلف را طبق آمار موسسه کپلر نشان میدهد. طبق نمودار، میزان صادرات نفت ایران در سالهای غیرتحریمی 2017 و 2018 به ترتیب 692 و 746 هزار بشکه در روز بود و بعد از امضای سند همکاری 25 ساله و تعمیق روابط، از سال 2021 روند صعودی گرفته و در سال جاری میلادی به مرز یک میلیون بشکه در روز رسیده است.
به بیان دیگر هماکنون و در شرایط تحریمی، میزان فروش نفت ایران به چین بیش از سه برابر سال 2020 شده و به میزان حدود 300 هزار بشکه در روز از دوران اجرای برجام بیشتر شده است.
میزان درآمد حاصل از صادرات نفت ایران به چین در سالهای مختلف آورده شده است. درآمد نفتی ایران از حاصل ضرب میزان صادرات طبق آمار کپلر و قیمت نفت طبق آمار اوپک محاسبه شده و در سالهای تحریمی نیز قیمت نفت ایران از قیمت اعلامی اوپک به میزان 10 دلار پایینتر در نظر گرفته شده است.
درآمد نفتی ایران از چین در سال 2022 حدود 6.8 برابر سال 2020 و در شرایط تحریمی شده و بیش از 20 میلیارد دلار افزایش یافته است. این افزایش درآمد در کاهش فشار تحریمی امریکا اثر قابل توجهی داشته است.
نکته جالب اینکه با در نظر گرفتن قیمت هر بشکه نفت ایران معادل 85 دلار در ماه گذشته میلادی و با فرض تخفیف 10 دلاری، با توجه به رقم صادرات نفت ایران به چین معادل 1.5 میلیون بشکه طبق آمار کپلر، میزان درآمد نفتی ایران از چین در ماه آگوست معادل 3.5 میلیارد دلار محاسبه میشود، یعنی ایران در یک ماه، تقریبا معادل کل سال 2020 درآمد نفتی از صادرات به چین داشته است.
شواهد نشان میدهد که پس از تخریب روابط ایران و چین در دولت قبل و سپس تعامل و راهبری مستقیم نظام با چینیها، اکنون سطح روابط دو کشور در حوزه فروش نفت به بالاترین میزان رسیده است.
در این باره، مجیدرضا حریری، رییس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین، با اشاره به استقبال کمنظیر چینیها از سیدابراهیم رییسی، رییسجمهور کشورمان، در سفر اخیر وی به چین، گفت: تغییر شرایط در روابط ایران و چین اتفاق افتاده ولی اثرگذاری آن در اقتصاد ایران نیازمند زمان است. بعد از 23 سال رییسجمهور ایران به دعوت رییسجمهور چین وارد این کشور شد که یک اتفاق کمسابقه است. سطح مذاکرات بین ایران و چین در سفر اخیر رییسجمهور بسیار بالا بود و حتی از مذاکرات اقتصادی دو کشور در زمان اجرای برجام نیز بالاتر بود و همه محورهای صنعتی، کشاورزی، سرمایهگذاری و حمل و نقل را شامل شد.
امین اعظمی کارشناس اقتصادی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس با اشاره به ظرفیت چین برای بیاثر کردن تحریمها عنوان کرد: شکلگیری روابط سهجانبه بانکی بین ایران، چین و روسیه نقش موثری در بیاثرسازی تحریم دارد. صادرات و واردات ایران به چین به ترتیب 40 و 16 میلیارد دلار است و تراز تجاری ما مثبت است. اکنون ما حدود 25 میلیارد دلار به چین صادرات نفتی داریم.
وی اظهار داشت: ما میتوانیم از ظرفیت این تراز مثبت برای واردات کالاهای اساسی موردنیاز کشور استفاده کنیم. در حال حاضر این واردات از کشورهای غربی که اتفاقا تحریمکننده ایران نیز هستند انجام میشود که اصلا عقلانی نیست. خرید کالاهای اساسی و تراز کردن تجارت ایران با چین موجب میشود جریان صادرات نفت ایران به این کشور در شرایط پایدارتری افزایش یابد.
در مجموع به نظر میرسد، کشور چین به عنوان جدیترین رقیب اقتصادی امریکا، سکوی مناسبی برای افزایش همکاریها و بیاثر کردن تحریم باشد، به خصوص اینکه چینیها هماکنون نگرانی جدی درباره تامین پایدار انرژی خود داشته و ایران بهترین گزینه برای حل این مشکل بوده و میتواند با استفاده از این اهرم، جریان صادرات نفت و انرژی خود به چین را به صورت تضمینی و پایدار افزایش دهد.