وابستگی دوجانبه ایران و ترکمنستان در توسعه تجارت گازی!
تجارت انرژی ایران به شدت به تجارت نفت خام متکی است که در برابر تحریم‌های آمریکا آسیب‌پذیر بوده است. ایران برای تنوع بخشیدن به بخش انرژی و توسعه صنعتی، اهمیت فزاینده صادرات گاز را درک کرده است. گاز طبیعی به عنوان منبع سوخت تطبیق‌پذیری ارایه می‌دهد و گزینه‌ای جذاب برای کشورهایی است که به دنبال کاهش اتکا به سوخت‌های فسیلی آلاینده هستند.
گلناز پرتوی مهر|
تجارت انرژی ایران به شدت به تجارت نفت خام متکی است که در برابر تحریم‌های آمریکا آسیب‌پذیر بوده است. ایران برای تنوع بخشیدن به بخش انرژی و توسعه صنعتی، اهمیت فزاینده صادرات گاز را درک کرده است. گاز طبیعی به عنوان منبع سوخت تطبیق‌پذیری ارایه می‌دهد و گزینه‌ای جذاب برای کشورهایی است که به دنبال کاهش اتکا به سوخت‌های فسیلی آلاینده هستند.
به گزارش خبرنگار «تعادل»، به گفته سعید عقلی مدیر دیسپچینگ شرکت ملی گاز ایران، در سال ۱۴۰۱ نسبت به ۱۴۰۰ تحویل گاز به صنایع ۱۳ میلیارد متر مکعب افزایش یافت و در ۶ ماهه امسال نسبت به سال قبل ۱۶ درصد گاز بیشتری به نیروگاه‌ها دادیم.
سوآپ گاز ترکمنستان به آذربایجان طبق برنامه در حال انجام است و واردات گاز از ترکمنستان نیز تا سقف ۱۰ میلیون متر مکعب در روز انجام شده و به‌طور میانگین تاکنون ۷.۵ میلیون مترمکعب بوده است.
واردات گاز از ترکمنستان و پتانسیل آن برای بازسازی سیاست‌های تجاری ایران اهمیت ویژه دارد و این موضوع که ایران با بهره‌برداری از ذخایر عظیم گاز طبیعی خود و استفاده از اهرم روابط با کشورهای همسایه و توسعه روابط گازی با این کشورها، می‌تواند خود را به عنوان یک قطب انرژی منطقه‌ای قرار دهد.
در همین زمینه، نادیا محرابی، کارشناس حوزه انرژی، در رابطه با اهمیت گاز طبیعی و تنوع کاربردهای آن در گفت‌وگو با خبرنگار «تعادل»، گفت: گاز طبیعی یک منبع سوخت همه کاره است که می‌تواند برای کاربردهای مختلف از جمله گرمایش، پخت و پز، تولید برق و حمل و نقل استفاده شود. با گسترش صادرات گاز، ایران می‌تواند ترکیب انرژی خود را متنوع کند و اتکا به صادرات نفت را کاهش دهد. این تنوع، امنیت انرژی کشور را افزایش می‌دهد و خطرات مرتبط با نوسانات قیمت نفت و تنش‌های ژئوپلیتیکی را کاهش می‌دهد.
وی در ادامه با اشاره به اهمیت صادرات گاز برای بازطراحی تجارت انرژی ایران، گفت: فرصتی را برای ایران فراهم می‌کند تا توسعه صنعتی را پیش ببرد. ایران با عرضه گاز طبیعی به سایر کشورها می‌تواند سرمایه‌گذاری خارجی را جذب کند، رشد اقتصادی را تقویت کند و فرصت‌های شغلی ایجاد کند. صنایع مبتنی بر گاز، مانند پتروشیمی‌ها و تولید کود، می‌توانند رشد کنند و به منابع طبیعی ایران ارزش افزوده و اقتصاد پایدارتر و متنوع‌تر را تقویت کنند.
ایران با تبدیل شدن به یک بازیگر اصلی در تجارت انرژی، می‌تواند خود را به عنوان قطب انرژی منطقه قرار دهد.
این وضعیت باعث افزایش نفوذ ژئوپلیتیکی ایران، تقویت روابط دیپلماتیک با کشورهای همسایه و ایجاد فرصت‌هایی برای همکاری‌های منطقه‌ای در بخش انرژی می‌شود. همچنین به ایران اجازه می‌دهد تا از موقعیت جغرافیایی و زیرساخت‌های موجود خود برای تسهیل انتقال گاز بین مناطق مختلف استفاده کند.
این کارشناس انرژی در رابطه با لزوم همکاری بیشتر دو کشور ایران و ترکمنستان در جهت توسعه تجارت گازی هر یک از این کشورها گفت: ایران می‌تواند از کشور همسایه خود ترکمنستان که دارای ذخایر گاز قابل توجهی است، استفاده کند. با واردات گاز از ترکمنستان، ایران می‌تواند آن را برای مصارف داخلی در دوره‌های اوج تقاضا ذخیره کند و از ناترازی گازی نیز جلوگیری کند. نکته بسیار مهم در این زمینه، وابستگی شبکه گازی دو کشور به یکدیگر و لزوم توسعه تعامل و همکاری دو کشور با یکدگیر در جهت توسعه تجارت منطقه‌ای گاز است.
همچنین واردات گاز از ترکمنستان و تسهیل تجارت گاز بین ایران و روسیه می‌تواند جایگاه ایران را در بازار انرژی منطقه تقویت کند. ایران می‌تواند به عنوان یک کشور ترانزیت، گاز ترکمنستان و روسیه را به جنوب خود و کشورهای حاشیه خلیج فارس یا جنوب آسیا وصل کند و حتی به‌طور بالقوه تبادل گاز بین روسیه و هند را تسهیل کند. این نقش به عنوان یک هاب منطقه‌ای انتقال گاز باعث افزایش نفوذ ایران، جذب سرمایه‌گذاری بین‌المللی و کمک به رشد اقتصادی کشور می‌شود. وی در پایان گفت: واردات گاز از ترکمنستان گام مهمی برای ایران برای رفع ناترازی گاز در مناطق شمالی خود در فصول سرد سال و همچنین بازسازی سیاست‌های تجاری خود و تبدیل شدن به قطب انرژی منطقه در فصول گرم سال است. ایران با تنوع بخشیدن به مبادی ورودی شبکه انرژی خود در بخش گاز و همچنین بهره‌برداری از ذخایر گاز طبیعی خود، می‌تواند موقعیت اقتصادی خود را در جهت توسعه جایگاه خود به عنوان تامین‌کننده پایدار انرژی تقویت کند، واردات گاز از ترکمنستان و اتصال خطوط انتقال گاز بین ایران، ترکمنستان، روسیه و حتی سایر کشورها، ایران را قادر می‌سازد تا پتانسیل انرژی خود را به حداکثر برساند و خود را به عنوان یک بازیگر کلیدی در بازار جهانی انرژی معرفی کند.
