سناريوي جديد آنكارا براي حذف تهران از معادلات انرژي
خط لوله‌اي كه قرار بود از ايران به خليج‌فارس برود اكنون از بصره در حال احداث است و اين درواقع نشان مي‌دهد ايران از مسير جدا شده، همچنين يك خط انرژي هم از هندوستان، امارات، قطر و عربستان در جنوب ايران را دور مي‌زند، به‌عبارت ديگر از شمال زنگزور و از جنوب خط هندوستان و از غرب هم خط لوله عراق اجرايي مي‌شود.
خط لوله‌اي كه قرار بود از ايران به خليج‌فارس برود اكنون از بصره در حال احداث است و اين درواقع نشان مي‌دهد ايران از مسير جدا شده، همچنين يك خط انرژي هم از هندوستان، امارات، قطر و عربستان در جنوب ايران را دور مي‌زند، به‌عبارت ديگر از شمال زنگزور و از جنوب خط هندوستان و از غرب هم خط لوله عراق اجرايي مي‌شود.
در واقع از ايران هيچ خط لوله بين‌المللي و مشاركتي عبور نمي‌كند و اين در بلندمدت به زيان ما خواهد بود.
ميرقاسم مومني در گفت‌وگو با ايلنا، درباره برنامه‌هاي گازي عراق و تاثير آن بر تداوم صادرات گاز ايران به اين كشور اظهار داشت: واقع امر اينكه يك اتحاد و همكاري‌هاي چندجانبه در حوزه انرژي با مديريت تركيه در منطقه در حال رخ دادن است و اين كشور عليرغم اينكه منابع نفتي و گازي در اختيار ندارد برنامه‌هايي را در دست اجرا دارد كه بتواند صادركننده منابع انرژي به تمام دنيا باشد.
وي افزود: يكي از موضوعاتي كه تركيه پيگيري مي‌كند امكان انتقال گاز روسيه، آذربايجان، تركمنستان و قزاقستان از خاك خودش به كشورهاي اروپایي است. در اين خصوص شاهديم خط انتقال زنگزور يا ترانس‌خزر را اجرا و نفت و گاز حوزه خزر را از طريق آذربايجان به زنگزور-نخجوان-تركيه و سپس تا ساير نقاط دنيا انتقال دهد، اين موافقتنامه در حال اجرايي شدن است و فقط مساله حقوقي و سياسي زنگزور باقي مانده كه هنوز با ارمنستان به راهكاري نرسيده‌اند، اگر موضوع ارمنستان حل شود خط اجرايي مي‌شود.
اين كارشناس حوزه انرژي گفت: در بحث عراق نيز شاهديم، قراردادي تركيه با اين كشور منعقد كرده كه بتواند نفت قزاقستان، تركمنستان را از آذربايجان به تركيه و از اين كشور به كركوك و در نهايت به بندر بصره انتقال دهد يعني تركيه به جاي ايران از مسير عراق استفاده كند و تفاهمنامه‌اي با تركيه امضا مي‌كند و به اين صورت كه نفت و گازي كه تركيه از منابع مختلف دريافت مي‌كند از خط لوله‌اي كه قرار است از تركيه به عراق احداث و به درياي خزر وصل شود، به ساير نقاط انتقال داده شود. درواقع اين يك سناريوي جديدي است كه ايران را از معادلات انرژي منطقه كنار بگذارند، اين مساله مهمي است و ما بايد در اين رابطه اقدامات لازم را انجام دهيم.
وي بيان داشت: ما اكنون بايد بتوانيم در تعاملات انرژي منطقه نقش‌آفريني كنيم اما مشكلي كه داريم بحث تحريم‌ها است كه ما را از هرگونه ارتباطات انرژي با شركت‌هاي بين‌المللي محروم كرده و باعث شده كشوري مثل تركيه و حتي عراق از آن استفاده كنند و به بهانه تحريم ايران بتوانند با كشورهاي ديگر قرارداد منعقد كنند و درواقع در تحريم‌هاي ايران كشورهايي مثل تركيه بيشترين سود را مي‌برند چون ايران كه بهترين موقعيت ژئوپليتيك منطقه‌اي را به لحاظ امنيت و تامين انرژي داراست در صحنه حضور ندارد. اما تركيه سعي مي‌كند اين توانمندي‌ها را به بهانه تحريم تحت‌الشعاع قرار دهد و طرف‌هاي سنتي ايران را به سمت خود جذب كند.
مومني خاطرنشان كرد: خط لوله‌اي كه قرار بود از ايران به خليج‌فارس برود اكنون از بصره در حال احداث است و اين درواقع نشان مي‌دهد ايران از مسير جدا شده، همچنين يك خط انرژي هم از هندوستان، امارات، قطر و عربستان در جنوب ايران را دور مي‌زند، به عبارت ديگر از شمال زنگزور و از جنوب خط هندوستان و از غرب هم خط لوله عراق اجرايي مي‌شود.
در واقع از ايران هيچ خط لوله بين‌المللي و مشاركتي عبور نمي‌كند و اين در بلندمدت به زيان ما خواهد بود.
وي تاكيد كرد: تركيه با نفوذي كه دارد با كشورهاي عربي، كشورهاي CIS و حتي روسيه رايزني مي‌كند و انرژي را دريافت كرده و خود تقسيم مي‌كند، به همين دليل ترك‌ها بيشترين سود را از تحريم‌هاي ما مي‌برند چون به هر طريقي كه شده تقريبا در تمامي قراردادهاي منطقه حضور دارند و باتوجه به اينكه خطوط نفت و گاز زمان‌بر و هزينه‌بر هستند ديگر امكان جابه‌جايي وجود ندارد و ايران سال‌ها از اين ترانزيت و ارتباطات انرژي حذف خواهد شد و حتي ممكن است براي صادرات انرژي خودش هم به اين خطوط وابسته شود و اين براي مسائل انرژي ما خطرناك است.
