مصرف این داروها رنگ لب‌های شما را تغییر می‌دهد

لب‌های آبی می‌توانند هشداری از هیپوترمی (فرودمایی)، کمبود اکسیژن یا نشانه‌ای از برخی بیماری‌ها باشند، با این حال، این تغییر رنگ می‌تواند از عوارض جانبی مصرف برخی داروها نیز ایجاد شود.

به گزارش ایسنا و به نقل از هلث، داروهایی که شامل این تغییر می‌شوند، بتا بلوکرها، داروهایی هستند که برای کنترل فشار خون بالا مصرف می‌شوند و به‌طور مشابه، نتایج تحقیقات نشان داده است که لب‌های آبی می‌توانند یکی از عوارض جانبی آمیودارون نیز باشند، دارویی که برای کمک به جلوگیری از آریتمی قلبی تجویز می‌شود.  

البته داروهای تجویزی تنها داروهایی نیستند که می‌توانند باعث آبی شدن لب‌های ما شوند. داروهای بدون نسخه (OTC) به ویژه ناپروکسن نیز به‌طور بالقوه می‌توانند این عارضه جانبی را داشته باشند.

ناپروکسن احتمالاً جایی در خانه شما دارد که معمولاً برای کاهش دردهای مرتبط با دردهای قاعدگی یا انواع مختلف آرتریت استفاده می‌شود. این دارو را می‌توان به صورت خوراکی به شکل قرص، کپسول، ژل مایع و غیره مصرف کرد. ناپروکسن می‌تواند عوارض جانبی مختلفی داشته باشد که از خفیف تا نادر متغیر است. عوارض جانبی رایج‌تر شامل سردرد، سوءهاضمه یا آروغ زدن و سایر موارد است و ایجاد لب‌های آبی عارضه جانبی نادر در نظر گرفته می‌شود.

علاوه بر لب‌ها، ناپروکسن همچنین می‌تواند ناخن‌های دست یا پوست فرد را وادار کند تا رنگ آبی به خود بگیرد. خدمات بهداشت ملی (NHS) هشدار می‌دهد که چنین عوارض جانبی می‌تواند نشان دهنده یک واکنش آلرژیک شدید به دارو باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

ناپروکسن همچنین ممکن است در صورت تداخل دارویی منفی باعث آبی شدن لب‌ها، پوست یا ناخن‌های دست شود. در یک گزارش موردی در سال ۲۰۰۶، محققان  مردی در اواخر ۴۰ سالگی را بررسی کردند که به افسردگی مبتلا شده بود و پس از مصرف مقدار زیادی از داروهای مختلف، از جمله ۲۰ قرص ناپروکسن، دچار متهموگلوبینمی شد. متهموگلوبینمی که گاهی اوقات به عنوان سندرم کودک آبی نیز شناخته می‌شود، وضعیتی بالقوه کشنده است که در آن کمبود اکسیژن در خون باعث آبی شدن پوست، ناخن‌ها یا لب های فرد می‌شود. این وضعیت اغلب در ارتباط با استفاده از داروهای اکسید کننده خاص دیده می‌شود. با درمان سریع، تغییر رنگ پوست بیمار طی یک ساعت به طور کامل فروکش کرد.

مصرف ناپروکسن با الکل ممکن است در برخی افراد تداخل دارویی منفی دیگری ایجاد کند. در یک گزارش موردی در سال ۲۰۱۴ زنی در اوایل دهه ۴۰ خود پس از درمان با ناپروکسن برای سرماخوردگی فصلی دچار متهموگلوبینمی شد. ۲۴ ساعت قبل از بستری شدن در بیمارستان، زن چهار داروی دیگر و کمی بیش از یک فنجان الکل ۲۰ درصد مصرف کرده بود. این زن با موفقیت با داروی متیلن بلو درمان شد.

از آنجایی که ناپروکسن می‌تواند باعث استرس اکسیداتیو شود و الکل مانع از فعالیت آنزیمی می‌شود که به گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند اکسیژن را با موفقیت در سراسر بدن انتقال دهند، محققان به این نتیجه رسیدند که استفاده از ناپروکسن ممکن است بیماران وابسته به الکل را در معرض خطر متموگلوبینمی قرار دهد.

اگر بعد از مصرف هر نوع دارویی متوجه ایجاد لب‌های آبی شدید با پزشک خود صحبت کنید. اگر علائم دیگری مانند مشکلات تنفسی، درد قفسه سینه، تعریق بیش از حد، سرگیجه، درد یا بی‌حسی در اندام‌ها یا هر علائم نگران‌کننده دیگری را تجربه کردید، به دنبال مراقبت‌های پزشکی اورژانسی باشید.