وقتي شهردار وارد گود مي‌شود

اين روزها نقل‌قول‌هايي از مسوولان شنيده مي‌شود كه باعث شده تا بازخوردهاي گسترده‌اي در فضاي مجازي داشته باشد. اينكه شهردار تهران ناگهان به اين نتيجه مي‌رسد كه با گفتن جمله «بستر كودكان كار در تهران برچيده خواهد شد» به مردم مژده بدهد هم يكي از همان اظهارنظرهاي عجيب وغريب است. روزهاي متمادي مردم اين كلان‌شهر هواي آلوده را استنشاق كردند. يك پاي ثابت اجراي قانون هواي پاك همين شهرداري است كه جز وعده و شعار هيچ كار ديگري انجام نداده است. شهردار تهران بيش از آنكه به مسائل مهمي در حوزه كاري خود بپردازد بيشتر به دنبال ايجاد جو رسانه‌اي است. مساله اينجاست كه مهم‌ترين موضوع شهر تهران در حال حاضر همين هواي آلوده است. اما اينكه شهردار تهران فكر مي‌كند بايد بستر كودكان كار را در تهران جمع كند تنها فرار رو به جلو به نظر مي‌رسد. اينكه به دنبال دليل گرداندن سگ‌هاي خانگي در پارك‌هاي شهر است هم يكي ديگر همان راه‌هاي فراري است كه شهردار به آنها متوسل مي‌شود براي اينكه پاسخگوي وظايف انجام نشده خود نباشد. اما بگذاريد يك بار هم مردم در مورد حرف‌ها و اظهارات شما كه عمدتا پيش دستانه و گاهی خارج از دايره ادب و احترام است پاسخ بدهند. كودكان كار باز اضافي بر دوش مردم اين شهر نيستند. كودكاني كه تمام كودكي شان در كوچه و پس كوچه‌هاي اين شهر دراندشت به زباله گردي و تكدي‌گري مي‌گذرد علامت واضح و روشني از وضعيت بد و اسفناك اقتصادي حاكم بر جامعه‌اند. اين كودكان اگر امروز شمارشان به قدري زياد شده كه ديگر قابل كنترل هم نيستند به اين خاطر است كه تعداد افراد سقوط كرده به زير خط فقر هر روز بيشتر و بيشتر مي‌شوند. سوال اينجاست چرا بايد در مورد بچه‌هايي كه نه به خواست خود كه به جبر روزگار چنين بي‌پناه و تنها براي به دست آوردن لقمه‌اي نان تلاش مي‌كنند به عنوان افرادي اضافي در جامعه نگاه كرد كه بخواهيم آنها را حذف كنيم. بهتر نيست در اين اثنا شهردار تهران نگاهي هم به كارنامه كاري خود بيندازد و ببيند چه ميزان تاثيرات مثبت در شهر داشته و چه ميزان وعده‌هاي اجرا نشده دارد. الان مشكل مردم اين شهر گرداندن سگ در پارك‌ها و كودكان كار و... نيست. مشكل اين شهر نداشتن وسيله نقليه عمومي به ميزان لازم و كافي است. مشكل اين شهر از رده خارج كردن خودروهاي فرسوده است. مشكل اين شهر خيابان‌هايي است كه پر از چاله هستند و ماشين‌هاي ساخت وطن را به راحتي از رده خارج مي‌كنند. تهران مشكلات زيادي دارد كه سگ‌گرداني و كودكان كار اصلا در برابر آن مشكلات به حساب نمي‌آيند. كودكان كار نمادي از وضعيت اقتصادي كشور هستند. آنها نياز به پاكسازي ندارند. آنها نياز به يك زندگي نرمال دارند تا بتوانند مانند همه كودكان از سال‌هاي كودكي خود لذت ببرند. كودكان كار كه مسوولان اصرار دارند آنها را اتباع بيگانه قلمداد كنند همان كودكاني هستند كه به اميد يك زندگي بهتر از سرزمين خود، شهر خود يا روستاي خود به اين كلان‌شهر آمده‌اند و شده‌اند كودك كار شايد لقمه ناني بيشتر در سفره خانواده بگذارند. ماه‌هاست مردم تهران در اتاق گاز تنفس مي‌كنند اما هميشه مسوولان از پذيرش مسووليت آن شانه خالي كرده‌اند. همين مسوولان حالا براي پاكسازي شهر از وجود كودكان كار برنامه‌ريزي مي‌كنند. اگر شما اين بچه‌ها را جمع كنيد تكليف معيشت خانواده‌هايشان چه مي‌شود. اصلا اين همه طرح ضربتي جمع‌آوري كودكان كار به كدام موفقيت رسيد كه حالا مي‌خواهيد بستر آنها از خيابان را جمع كنيد. كاش مسوولان قبل از هر اظهارنظر و وعده‌اي اندكي در شرايط حاكم بر جامعه دقت مي‌كردند و بعد الفاظ بهتري را براي شعارهايشان انتخاب مي‌كردند. اينكه شهردار تهران كودكان كار و معتادان متجاهر را در يك جمله مي‌گذارد و از نظر او هر دو دسته به يك اندازه چهره شهر را زشت كرده‌اند واقعا جاي كمي تامل دارد.