زندگي تلخ سالمندان در سايه فقر
اينكه خبري مبني بر افزايش تماس‌ها با خط ۱۲۳ از سوي سالمندان و شكايت از شرايط زندگي منتشر مي‌شود نمي‌تواند نشانه‌هاي خوبي در پي داشته باشد.
اينكه خبري مبني بر افزايش تماس‌ها با خط ۱۲۳ از سوي سالمندان و شكايت از شرايط زندگي منتشر مي‌شود نمي‌تواند نشانه‌هاي خوبي در پي داشته باشد. البته مسوولان مربوطه سعي كرده‌اند با دلايل و توجيه‌هايي علت افزايش اين تماس‌ها را به مسائل ديگري از جمله آشنايي بيشتر افراد با خدماتي كه توسط اين خط تلفني ارايه مي‌شود نشان دهند اما مساله اينجاست كه اگر بخواهيم واقع بين باشيم و شرايط كنوني جامعه را به خصوص از نظر اقتصادي در نظر بگيريم مي‌بينيم كه بروز چنين اتفاقاتي چندان هم نمي‌تواند دو از ذهن باشد. زماني افراد سالمند ستون خانه‌هايي بودند كه در آن زندگي مي‌كردند وجودشان بركت و شادي را به خانه مي‌آورد و كوچك‌ترها از بودن در كنار آنها لذت مي‌بردند اما با تغيير سبك زندگي‌ها اين افراد به زندگي مستقل‌تر از فرزندان و نوه‌ها عادت كردند اما اينكه ناگهان شرايط به گونه‌اي رقم مي‌خورد كه فرد سالمند نمي‌تواند از پس هزينه‌هاي زندگي خود بر بيايد و مجبور است به سرباري ناخواسته براي فرزندانش تبديل شود قطعا در بسياري از موارد مي‌تواند به افزايش تماس‌ها با خط ۱۲۳ و گزارش‌ها در مورد سالمند آزاري
منتهي شود. بر اساس برخي از گزارش‌ها طي همين سال‌هاي اخير بسياري از سالمندان و بازنشستگان به دليل اينكه نتوانسته‌اند هزينه‌هاي اجاره‌بها مسكن خود را فراهم كنند مجبور به زندگي در يك خانه با فرزندان خود شده‌اند. هر چند كه اين فرزندان با آغوش باز از والدين خود استقبال كنند همين احساس سر بار بودن در افراد سالمند به نوعي آزار روحي و رواني آنها به شمار مي‌رود و نمي‌توان گفت كه هيچ فرزندي هم در اين باره ممكن نيست سركوفت‌هايي به پدر و مادر خود بزند. چرا كه وقتي پاي مشكلات اقتصادي به ميان مي‌آيد بسياري از افراد حتي توان تحمل همسر و فرزند خود را ندارند چه برسد به اينكه قرار باشد يك عضو ديگر هم به دليل مشكلات اقتصادي به جمع آنها اضافه شود از قضا عضوي هم باشد كه هم مشكلات مالي دارد هم مشكلات سلامتي و از همه مهم‌تر ممكن است به مراقبت‌هاي ويژه هم احتياج داشته باشد.
افزايش سالمند آزاري
سرپرست معاونت فرهنگي و امور اجتماعي سازمان بهزيستي كشور گفت: سالمندآزاري براساس آمارهاي تماس با خط ۱۲۳ نسبت به قبل مقداري افزايش داشته است كه دلايل مختلف اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي دارد و گاهي نيز ممكن است مردم با خدمات خط ۱۲۳ بيشتر آشنا شده‌اند و الزاما به معناي افزايش پديده سالمندآزاري نيست.
مهري سادات موسوي با اشاره به تغيير سبك زندگي افزود: اغلب خانواده‌ها فضاي آپارتمان نشيني كوچكي دارند و اين مساله باعث شده گاهي نتوانند سالمندان را نگهداري كنند.
او تصريح كرد: متاسفانه با رهاشدگي سالمندان روبرو هستيم، به آن معنا كه با سالمنداني مواجه هستيم كه در سطح شهر رها شده‌اند و مردم با خط اورژانس اجتماعي با شماره ۱۲۳ تماس مي‌گيرند كه آنها ساماندهي شوند. به گفته او، بيشترين نوع سالمندآزاري از نوع غفلت است.
سالمندان مانند كودكان
روش نگهداري خاصي مي‌طلبند
سرپرست معاونت فرهنگي و امور اجتماعي سازمان بهزيستي كشور گفت: براي نگهداري از سالمندان نياز به فرهنگسازي داريم چراكه همان‌گونه كه كودكان نوع نگهداري خاصي را مي‌طلبند، سالمندان نيز به روش نگهداري خاصي نياز دارند. هنگامي كه فردي پا به سن مي‌گذارد و سالمند مي‌شود، برخي اختلالات رفتاري و مشكلات جسمي پيدا مي‌كند كه طبيعي است و خانواده‌ها بايد با اختلالات طبيعي در اين سن از قبل آشنا باشند و بدانند كه اين مشكلات طبيعي است كه در اين سن رخ بدهد.
موسوي افزود: مشكلات سالمندان از نوع مشكلات جسمي، رواني، اقتصادي فرهنگي و اجتماعي است و هركدام از اين مشكلات، نوع تحمل خاصي مي‌طلبد. بر اساس برآوردهاي صورت گرفته در سال ۱۴۰۱ حدود ۹ ميليون و ۲۰۰ هزار نفر سالمند در ايران زندگي مي‌كنند كه البته در اين پيمايش سن ۶۰ سال به عنوان آغاز سالمندي در نظر گرفته شده است.
سالمندان در معرض آسيب يا خشونت و مردم در صورت آگاهي از سالمندآزاري مي‌توانند با اورژانس اجتماعي با شماره ۱۲۳ تماس حاصل كنند تا از خدمات اين مركز بهره‌مند شوند. خدمات مددكاري، روان‌شناسي، تربيتي، حقوقي، فرهنگي، آموزشي و ارجاع به مراكز زير مجموعه بهزيستي يا ساير نهادهاي حمايتي از جمله خدمات اين مركز به شمار مي‌رود. اقداماتي مانند سيلي زدن، سوزاندن اعضاي بدن، پرت كردن، كتك زدن و محروميت‌هاي بهداشتي و تغذيه‌اي، ناسزا گويي، تمسخر، ناديده گرفتن سالمند در جمع، بي‌توجهي به نياز عاطفي، تهديد، سرزنش، از بين بردن اعتماد به نفس، بي‌احترامي لفظي مداوم از جمله موارد سالمند آزاري است. غفلت شايع‌ترين نوع سالمندآزاري به شمار مي‌رود كه تنها ماندن سالمند در منزل، بهداشت و تغذيه نامناسب، سوختگي ناشي از ادرار، زخم‌هاي بستر، علائم كم‌آبي در بدن، بهداشت نامناسب پوست، لباس نامناسب، مصرف نامناسب دارو و عدم ايمني در منزل از مصاديق بارز غلفت به شمار مي‌رود.
