خارجي‌ها براي انرژي تجديدپذير ايران صف كشيدند

گزارش 10 ساله سرمايه‌گذاري خارجي، بيانگر آن است كه تجديدپذيرهاي ايران، جذاب‌ترين مقصد براي شركت‌هاي خصوصي خارجي هستند. خارجي‌ها با اطلاق واژه ماده سياه بوگندو به نفت در دوره قاجار، چهل سال تمام مانع رسيدن منافع اين ثروت ملي به ايراني‌ها شدند؛ يك قرن بعد و همزمان با كشف منابع جديد انرژي، سازماني دولتي گزارش داده كه بالاترين ميزان درخواست سرمايه‌گذاري بخش خصوصي خارجي در ايران به تاسيس نيروگاه‌ تجديدپذير اختصاص دارد. بانك جهاني از ايران به عنوان يكي از غني‌ترين كشورهاي دنيا براي توسعه برق سبز نام برده و با فناوري امروز، امكان توليد 121 هزار مگاوات انرژي از اين محل وجود دارد. برقي كه مي‌تواند چراغ خانه‌هاي‌ كشوري با جمعيت 2.5 برابر ايران را روشن كند. طي 30 سالي كه پاي برق خورشيدي به كشور رسيده، كمتر از يك درصد پتانسيل ايران، نيروگاه خورشيدي ساخته شده و 99 درصد اين ظرفيت بدون استفاده است.
در حالي كه شركت‌هاي خصوصي خارجي طي دهه 90 درخواست سرمايه‌گذاري 8.5 ميليارد دلاري در زمينه تجديدپذيرهاي ايران داشتند. اقتصاد انرژي به گواهي كارشناسان مهم‌ترين دليل عدم توسعه تجديدپذيرها متناسب با ظرفيت كشور بوده است. كارشناس اقتصادي جواد سعادتي تحريم‌ها در ايران را مهم‌ترين دليل عدم توسعه تجديدپذير دانسته و معتقد است كه با وجود تحريم‌ها اقتصاد ايران در بخش بانكي، شركت‌هاي توليدي گسترش انرژي‌هاي تجديدپذير دنيا تمايلي به سرمايه‌گذاري در كشور ما نخواهند داشت.
در مقابل، استاد دانشگاه دانيال آل‌هاشم مي‌گويد كه ايران كشوري با 140 ميليارد دلار نقدينگي در دست مردم است كه اگر بتواند تنها 10 درصد اين پول را به سمت توسعه تجديدپذير هدايت كند، ظرفيت برق سبز در ايران بدون سرمايه‌گذاري خارجي 25 برابر مي‌شود.
حذف دخالت مستقيم دولت در قيمت‌گذاري انرژي يكي از راهكارهاي افزايش جذابيت اقتصادي ساخت نيروگاه خورشيدي و هدايت سرمايه مردمي به اين حوزه است.
راهكاري كه در قالب راه‌اندازي بازار برق با عنوان تابلوي برق سبز در ايران كليد خورده و برق تجديدپذير در اين تابلو 36 برابر قيمت فروش برق خانگي قيمت خورده و مي‌تواند به جهش ساخت نيروگاه برق سبز در كشور ختم شود.