لجاجت يا نايده گرفتن حقوق شهروندي
پارك قيطريه نزديك به ۲۰۰ سال قدمت دارد. اين در حالي است كه ساخت و سازهاي بي رويه در اين منطقه امكان كاوش را از بين برده است اما اينكه ناگهان شهردار تهران تصميم مي‌گيرد در اين پارك مسجد بنا كند خود مساله ديگري است كه البته با مخالفت گروه‌هاي مختلفي همراه شده است.
پارك قيطريه نزديك به ۲۰۰ سال قدمت دارد. اين در حالي است كه ساخت و سازهاي بي رويه در اين منطقه امكان كاوش را از بين برده است اما اينكه ناگهان شهردار تهران تصميم مي‌گيرد در اين پارك مسجد بنا كند خود مساله ديگري است كه البته با مخالفت گروه‌هاي مختلفي همراه شده است. جالب اينجاست كه شهردار در آخرين اظهارنظر خود گفته «در پارك قيطريه مسجد مي‌سازيم خوبش هم مي‌سازيم» اين جمله بيشتر از آنكه به اظهارنظر يك مسوول شبيه باشد به لجاجت فردي شبيه است كه مي‌داند راهي اشتباه را انتخاب كرده اما فكر مي‌كند اگر راضي به بازگشت از آن بشود به معناي پذيرش شكست خواهد بود. البته چنين رفتارهايي از شهرداري كه بيشتر از آنكه به فكر ساماندهي به مسائل شهري باشد به فكر انجام كارهاي محيرالعقول براي اثبات جهادي بودن خود است چندان هم بعيد به نظر نمي‌رسد اما مساله اينجاست كه آيا يك نفر به تنهايي مي‌تواند در مقابل خواست چندين هزار نفر ايستادگي كند و البته هيچ راهكار قانوني هم براي متوقف كردن اين فرد وجود نداشته باشد. كارزار مخالفان با ساخت مسجد در پارك قيطريه به بيش از ۱۰۰ هزار امضا رسيده است. از سوي ديگر بسياري از افراد براي نشان دادن اعتراض خود بارها و بارها در اين پارك دست به تجمع زده‌اند، در نهايت تنها پيام و سيگنالي كه از سوي مسوولان شهري به آنها رسيده است پافشاري بر خواستي غيرمنطقي است. البته در روزهاي اول چند نفر از اعضاي شوراي شهر هم با اين تصميم شهردار مخالفت كردند اما خيلي زود تغيير نظر داده و يا سكوت پيشه كردند تا در منازعات مردم و شهرداري دست بالا را داشته باشند. از طرف ديگر اينكه شهردار تهران گفته بود دليل ساخت اين مسجد كمبود مسجد در اين منطقه است اين روزها اينفوگرافي‌هاي منتشر شده در رسانه‌ها و فضاي مجازي نشان مي‌دهد كه حداقل ۶ مسجد در محدوده منطقه‌اي پارك قيطريه وجود دارد. مساله مهم اين است كه شهردار تهران به لجاجت بر سر اين موضوع و راه انداختن پروپاگانداي دين گريزي حقوق شهروندي را ناديده گرفته است. نكته ديگر كه قابل تامل است اظهارات شهردار تهران درباره اين مساله است كه گفته قرار نيست براي ساخت مسجد در پارك قيطريه حتي يك درخت هم قطع شود اما سوال اين است كه مساحت اين مسجد چقدر خواهد بود و آيا واقعا زميني به اين مساحت در پارك قيطريه بدون درخت وجود دارد. به هر حال آنچه كه تاكنون از اين ماجرا بر آمده است دست بالاي مردمي است كه سعي دارند از حقوق شهروندي خود دفاع كنند و البته مسوولاني هم در طرف ديگر ماجرا هستند كه هر تصميمي را به واسطه قدرت و سنت و ... حق خود دانسته و از دخالت دادن مردم در آن امتناع مي‌ورزند. اينكه داستان پارك قيطريه و ساخت مسجد در آن به كجا ختم مي‌شود تنها نشانه‌اي خواهد بود از برخورد مسوولان با حقوق شهروندي افراد و احترامي كه در عمل به اين حقوق مي‌گذارند.
