تابستان و کمبود آب از راه می‌رسد؟!

گلناز پرتوی مهر |

حل مساله آب تهران به یک اقدام بسیار سخت و پیچیده تبدیل شده است . به‌طور حتم، ما با خشک شدن کشور بصورت تدریجی در آینده روبرو خواهیم شد. شرایط اقتصادی- اجتماعی کشور به نحوی است که مسائل مربوط به حکمرانی آب و محیط زیست (به رغم صحبت‌های عنوان شده توسط مدیران ارشد کشور)، در اولویت هیچ مدیری نیست.
به گزارش خبرنگار «تعادل»، سخنگوی صنعت آب چندی پیش عنوان کرده واقعیت این است که با آب به ویژه با آب‌ زیرزمینی در چند دهه گذشته مهربان نبوده‌ایم و برداشت‌های فراوانی از آب‌های زیرزمینی انجام شده که هرچند اهداف خوبی مانند ایجاد شغل و تأمین آب برای مردم داشته اما منجر به ایجاد ناترازی بین قدرت تأمین آب چه در بخش آب سطحی و چه در بخش آب زیرزمینی و میزان مصرف در بخش کشاورزی و سایر بخش‌ها شده است.
وی رفع ناترازی را مهم‌ترین دغدغه امروز کشور خوانده و گفته همه توان وزارت نیرو و بخش آب صرف رفع این ناترازی شده است. آقای ريیس جمهور نیز در این خصوص دستورات واضحی در شورای‌ عالی آب دادند و نقشه راه آب کشور در پاسخ به رفع این ناترازی تدوین شده است.
به گفته سخنگوی صنعت آب کشور در خصوص مدیریت مصرف در بخش کشاورزی نیز تیرماه سال جاری، سند امنیت غذایی تصویب و توسط ريیس جمهور ابلاغ شد که طبق برنامه وزارت جهاد کشاورزی در این سند مصرف آب در بخش کشاورزی تا سال ۱۴۱۱ باید به ۵۱ میلیارد متر مکعب برسد.
گفتنی است ما از ظرفیت برنامه هفتم و ظرفیت‌های دیگر نیز برای استانداردسازی مصرف آب برخی از تجهیزات پرمصرف مانند کولرهای آبی و ماشین‌های ظرفشویی و رختشویی نیز استفاده خواهیم کرد تا این وسایل دارای استانداردهای اجباری شوند و مواد قانونی تصویب شده تا به کمک وزارت محترم سمت این برنامه‌ها عملی و محقق شود.
به‌طور حتم، ما با خشک شدن کشور بصورت تدریجی در آینده روبرو خواهیم شد. شرایط اقتصادی-اجتماعی کشور به نحوی است که مسایل مربوط به حکمرانی آب و محیط زیست (به رغم صحبت‌های عنوان شده توسط مدیران ارشد کشور)، در اولویت هیچ مدیری نیست زیرا مشغله ذهنی و فکری آنها در خوش بینانه ترین حالت، فقط حل مشکلات اقتصادی- اجتماعی است. در کشورهای ثروتمند جنبش‏های محیط زیستی و مدافع توسعه پایدار به صورت خودجوش با بدنه حاکمیتی آن کشورها درهم تنیده شده‌اند اگرچه آنها هم در ابتدای راه هستند ولی روی ریل درست توسعه پایدار قرار گرفته‌اند. علی قنادی اسلامی، کارشناس آب و انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار «تعادل»، سه چالش اصلی پیش روی بشر امروزی را کمبود منابع آب شیرین، تغییرات اقلیمی و نیز بیابان زایی عنوان کرد و افزود: امروزه مفهوم توسعه پایدار در کشورها به دلیل توسعه 
یک جانبه اقتصادی کشورها پس از انقلاب صنعتی و بدون درنظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی و پیامدهای منفی ناشی از آن وارد ادبیات سیاسی-اقتصادی و اجتماعی شده است.
 وی گفت: معنی توسعه پایدار، یعنی توسعه و فعالیت‏های اقتصادی به طبیعت و محیط زیست لطمه‌ای وارد نکند، به عبارت دیگر بر مبنای آمایش سرزمینی با محوریت سلامت محیط زیست باشد.
این کارشناس آب و انرژی معتقد است که دیدگاه ما به اقتصاد در کشور از هزاران سال پیش تاکنون، کشاورزی و دامپروری محور بوده است اما در آن زمان به دلیل جمعیت کم کشور و نبود تکنولوژی، امکان برداشت آب زیاد از منابع تجدیدپذیر میسر نبود و به تدریج با افزایش جمعیت و رشد تکنولوژی در راستای ایجاد اشتغال (جهت آبیاری زمین‏های کشاورزی از دیم به آبی جهت تامین غذا)، مصرف آب افزایش یافته و باعث ایجاد صدمات زیادی به محیط و اکوسیستم شده است.
قنادی اسلامی بیان کرد: شوربختانه بیش از 20 درصد مساحت کشور ما را بیابان تشکیل و حدود 60 درصد مساحت کشور را مناطق خشک و نیمه خشک پوشش می‌دهد. در کشور ما بیشترین نقش در نابودی منابع آبی را نه تغییرات اقلیمی و افزایش دما و خشکسالی، بلکه مولفه‌های انسانی تشکیل می‏دهند که ناشی از سوء برداشت درخصوص توسعه و درنتیجه برنامه‏ریزی‏های اشتباه برای توسعه است.
وی افزود: امروزه همچنین به دلیل کاهش سطح آب‏های زیرزمینی و در نتیجه از بین رفتن پوشش گیاهی در کشور، باعث فرسایش شدید خاک و همچنین فرونشست زمین شده ایم. 
وی تصریح کرد: شرایط اقتصادی-اجتماعی کشور به نحوی است که مسائل مربوط به حکمرانی آب و محیط زیست به رغم صحبت‌های عنوان شده توسط مدیران ارشد کشور در اولویت هیچ مدیری است زیرا مشغله ذهنی و فکری آن‏ها در خوش‌بینانه‌ترین حالت، فقط حل مشکلات اقتصادی- اجتماعی است در کشورهای ثروتمند جنبش‏های محیط زیستی و مدافع توسعه پایدار به صورت خودجوش با بدنه حاکمیتی آن کشورها درهم تنیده شده‌اند اگرچه آنها هم در ابتدای راه هستند اما روی ریل درست توسعه پایدار قرار گرفته‌اند.