کارگاه آموزشی برای استانداردهای بین‌المللی افشای پایداری

معاون پذیرش و ناشران اعلام کرد: بورس تهران در نظر دارد با همکاری ابتکار بورس‌های پایدار سازمان ملل (Sustainable Stock Exchanges Initiative) کارگاه آموزشی را جهت آشنایی ناشران پذیرفته شده با استانداردهای بین‌المللی افشای پایداری برگزار کند. محمدامین قهرمانی گفت: با توجه به اهمیت موضوع پایداری و اثرات آن بر کسب و کارها و جامعه و همچنین تأکید دستورالعمل حاکمیت شرکتی ناشران ثبت شده نزد سازمان بورس و اوراق بهادار بر این موضوع، بورس تهران در نظر دارد با همکاری و ابتکار بورس‌های پایدار سازمان ملل (Sustainable Stock Exchanges Initiative)، کارگاه آموزشی به منظور آشنایی ناشران پذیرفته شده با «استانداردهای بین‌المللی افشای پایداری» در قالب مباحث مهم در این زمینه برگزار کند. قهرمانی اظهار داشت: با توجه به تاکید دستورالعمل حاکمیت شرکت بر این موضوع و اهمیت آن در تداوم فعالیت بنگاه‌ها، حضور ناشران پذیرفته شده بورس تهران در این کارگاه ضروری بوده و امیدواریم بتوانیم با ارايه چنین خدماتی، نقشی هرچند کوچک در تعالی بنگاه های اقتصادی و اقتصاد کشور داشته باشیم. وی پایداری (Sustainability) را یکی از مفاهیم کلیدی در حوزه اقتصاد و مدیریت کسب و کار دانست و گفت: نخستین بار دانشمندان محیط‌ زیست بودند که به مفهوم پایداری توجه کرده و پس از آن به تدریج در سایر حوزه‌های مدیریتی نیز فراگیر شده و جایگاه خود را پیدا کرد. مفهوم پایداری در نوشته‌های مدرن، به این معنا است که هم‌زمان با کسب سود امروز، به اثرات بلندمدت فعالیت خود و دوام منابع برای بهره‌برداری در آینده نیز فکر کنیم. معاون پذیرش و ناشران بورس تهران، توجه به تاثیرگذاری فعالیت‌ها، محصولات و خدمات بر محیط ‌زیست را مهم ارزیابی کرد و افزود: صنعت بشر، بیش از یک قرن است که به‌طور واقعی راه افتاده و در همین مدت اندک باعث از بین رفتن بسیاری از اکوسیستم‌ها شده است. وی عنوان کرد: امروزه درک ما از ظرفیت زمین و چگونگی تأثیرگذاری محصولات و خدمات بر محیط زیست کاملاً تغییر کرده است. شرکت‌ها درباره اثرات منفی فعالیت‌ها، محصولات و خدمات خود بر مردم و محیط زیست باید آگاه باشند و این اثرات را به حداقل برسانند. قهرمانی معتقد است: پایداری و چالش‌های مطرح شده توسط آن به دنبال کمتر کردن تولید نیست، بلکه تأکید بر اصلاح شیوه تولید و توجه به همه اثرات تولید کالاها و خدمات است. از جمله اثرات تولید بر منابع انسانی، بر جوامع، بر محیط زیست و در نهایت بر مصرف‌کنندگان. لذا این تغییر و اصلاح نگاه به چگونگی تولید، چگونگی ارايه خدمات و چگونه زیستن، تحت عنوان مفهوم پایداری مطرح می‌شود.