تهران ملك شخصي شهردار نيست
متاسفانه برخي رفتارها از سوي مسوولان باعث مي‌شود تا اعتماد عمومي جامعه از بين برود. در واقع بي توجهي به خواست اكثريت مردم از سوي مسوولان به خصوص در حوزه محيط زيست به يك رويه نامبارك تبديل شده است.
متاسفانه برخي رفتارها از سوي مسوولان باعث مي‌شود تا اعتماد عمومي جامعه از بين برود. در واقع بي توجهي به خواست اكثريت مردم از سوي مسوولان به خصوص در حوزه محيط زيست به يك رويه نامبارك تبديل شده است. زماني كه مساله ساخت مسجد در پارك قيطريه مطرح شد كارزاري كه براي جلوگيري از اين كار به راه افتاد توانست موفق عمل كند اما انگار شهردار تهران دلش مي‌خواهد همين اندك فضاي سبز باقي مانده در اين كلانشهر پر دود و ترافيك را هم از بين ببرد. در درجه اول بايد گفت كه كلانشهر تهران ملك شخصي شهردار نيست كه با وجود تمام مخالفت‌ها در زمينه آسيب زدن به فضاي سبز شهري و پارك‌ها و بوستان‌ها باز هم بر تصميم خود اصرار مي‌ورزد و بعد از اينكه حصارهاي پارك قيطريه جمع شد به بهانه ساخت يك ساختمان فرهنگي اين حصارها را به پارك لاله منتقل كرده است. نكته قابل تامل اينجاست كه بر اساس آمارهايي كه مركز پژوهش‌هاي شهرداري تهران انجام داده اين شهر را ابر شهر افسرده‌ها ناميده است. بر اساس آمار همين مركز بيش از ۹۹ درصد مردم تهران مبتلا به افسردگي هستند. در چنين شرايطي به جاي اينكه شهردار، شوراي شهر و ديگر مسوولان شهري به فكر راهكاري براي از بين بردن اين ميزان از نااميدي در بين مردم باشند همين چند پارك و بوستاني را هم كه مردم براي لحظه‌اي شادي به آن پناه مي‌برند مي‌خواهند به بهانه‌هاي مختلف خراب كنند. سوال اينجاست كه مگر تهران هيچ زمين ديگري ندارد كه بايد مسجد و ساختمان فرهنگي و ... را حتما در محوطه پارك‌ها و با از بين بردن درختان ساخت. اينكه مي‌گويند درختان را جابه‌جا مي‌كنيم باز هم اظهارنظر غير كارشناسي است اولا كه الان فصل جابه‌جا كردن درختان نيست در ثاني برخي از درخت‌هاي پارك لاله ارزش بسيار زيادي دارند و ممكن است در اين جابه‌جايي‌ها از بين بروند. به هر حال با توجه به شرايطي كه شهر تهران دارد هر گونه آسيب زدن به فضاي سبز اين شهر خطاي بزرگي است. در حال حاضر استاندارد فضاي سبز براي هر فرد در دنيا به بيش از ۲۵ متر مي‌رسد در حالي كه اين ميزان در سايت شهرداري تهران براي هر فرد ۶۹/۱۶ متر تعيين شده اما در واقعيت بسيار كمتر از اين است و در حال حاضر ميزان فضاي سبز در شهر تهران براي هر فرد كمتر ۲/۰ متر است و در اين شرايط شهردار تهران سعي دارد همين اندك فضاي سبز را هم به ساختمان تبديل كند و مردم را از داشتن فضايي باز و راحت براي وقت گذراني محروم كند. به هر حال اين وظيفه شوراي شهر و ديگر ارگان‌هاي نظارتي در حوزه محيط زيست است كه اجازه چنين دست اندازي‌هايي را به فضاي سبز شهري ندهند و يك بار براي هميشه اين مساله را كه شهر تهران ملك شخصي كسي نيست به مسوولان شهري گوشزد كرده و دست آنها را از تخريب فضاي سبز شهري كوتاه كنند.
