افزايش افسردگي و زوال عقل در سالمندان
ازدواج نكردن، تنهايي، دوري از خانواده، بي‌توجهي فرزندان به والدين سالمند، كمبود محبت، حضور در خانه سالمندان، زندگي در شرايط سخت و دوري از فرزندان همه اين عوامل به گفته كارشناسان و روانشناسان موجب افسردگي و حتي زوال عقل در بين سالمندان مي‌شود؛ بنابراين با توجه به اينكه براساس بررسي‌هاي انجام شده در سال‌هاي آينده افزايش تعداد سالمندان دور از انتظار نيست و در سال ۱۴۱۵ كه بيش از ۱۰ ميليون و ۴۰۰ هزار سالمند به جمعيت سالمند كشور افزوده مي‌شود
ازدواج نكردن، تنهايي، دوري از خانواده، بي‌توجهي فرزندان به والدين سالمند، كمبود محبت، حضور در خانه سالمندان، زندگي در شرايط سخت و دوري از فرزندان همه اين عوامل به گفته كارشناسان و روانشناسان موجب افسردگي و حتي زوال عقل در بين سالمندان مي‌شود؛ بنابراين با توجه به اينكه براساس بررسي‌هاي انجام شده در سال‌هاي آينده افزايش تعداد سالمندان دور از انتظار نيست و در سال ۱۴۱۵ كه بيش از ۱۰ ميليون و ۴۰۰ هزار سالمند به جمعيت سالمند كشور افزوده مي‌شود به‌طوري كه حتي جامعه ۶۵ سال و بيشتر به حدود پنج ميليون و ۵۰۰ هزار نفر مي‌رسد، بايد موضوع گرفتاري در زمان بيماري و تنهايي آنها از سوي خانواده‌ها بيشتر مورد توجه قرار گيرد. افسردگي، از دست دادن حافظه، آلزايمر و در نهايت زوال عقل از مهم‌ترين بيماري‌هاي شايع در ميان سالمندان به شمار مي‌رود طبق گفته بسياري از پزشكان اغلب اين نوع بيماري‌ها قابل درمان است و مي‌توان با پيشگيري از بروز شرايط سخت براي سالمندان جلوگيري كرد. بسياري از سالمندان در دوران تنهايي با افسردگي دست و پنجه نرم مي‌كنند و حتي ممكن است پس از شنيدن اين واژه از سوي اطرافيان و خانواده با واكنش منفي و حتي نپذيرفتن آن مواجه شوند. بهتر است با صحبت كردن و ديدار با سالمندان موضوع افسردگي براي آنها بيان شود تا به مرور زمان همه علائم و نشانه‌هاي افسردگي در اين گروه‌ها شناسايي شده و انزواي اجتماعي اين سالمندان از بين رود. اگرچه لازم است كه حس خجالت‌زدگي براي بروز علائم افسردگي در اين افراد نيز مورد بررسي قرار گيرد زيرا فقط سالمندان به اينگونه بيماري‌ها مبتلا نمي‌شوند و بايد باور داشته باشند كه افسردگي در جوانان هم بروز مي‌كند. از آنجا كه افسردگي در نهايت باعث بيماري‌هاي بيشتري همچون از دست دادن حافظه، پاركينسون، آلزايمر و زوال عقل در جامعه سالمندان مي‌شود، بايد در پيشگيري از اين بيماري در زماني كه امكان مقابله با آن وجود دارد از سوي خانواده‌ها و با همكاري پزشكان، روانشناسان و روانپزشكان انجام شود. با توجه به اينكه علائم زوال عقل شامل از دست دادن حافظه، سرعت تفكر، تيزبيني و سرعت ذهني، زبان، مانند استفاده نادرست از كلمات، يا مشكل در صحبت كردن، درك، تصميم‌گيري، حالت، تحرك و مشكل در انجام فعاليت‌هاي روزانه است. بنابراين همه اين موضوعات نشان مي‌دهد پيش از شرايط بحراني امكان علاج بيماري زوال عقل در سنين بالا وجود دارد.
مطالعات نشان داده است كه ميزان شيوع بيماري در افراد ۶۰ سال به بالا چيزي حدود يك درصد است در حالي كه ميزان ابتلا به آلزايمر در افراد ۸۵ سال به بالا چيزي حدود ۴۷ تا ۵۰ درصد مي‌شود. براساس پيش‌بيني‌ها و داده‌هاي آماري موجود، از هر ۲ نفر فرد بالاي ۸۵ سال، يك نفر به بيماري آلزايمر مبتلا می شود. با وجود رشد تعداد سالمندان در جمعيت كشور به‌طور يقين نگراني براي افزايش بيماري‌هايي مانند افسردگي، زوال عقل، پاركينسون و ديگر بيماري‌ها بيشتر خواهد شد. اكنون جامعه سالمندان ۱۰ درصد يعني هفت ميليون نفر از جمعيت ايران را تشكيل مي‌دهند اما در دهه‌هاي آينده به ۳۰ درصد جامعه يعني حدود ۳۰ ميليون نفر مي‌رسند.
