يك جمعيت‌شناس با بيان اينكه جمعيت دختران زير ۳۰ سال در ايران در سال ۱۳۹۵ از ۱۸ ميليون و ۷۰۰ هزار نفر به ۱۷ ميليون و ۸۰۰ هزار نفر در سال ۱۴۰۰ كاهش يافته است، گفت: مطابق آمارهاي سال ۱۳۹۵، تخمين زده مي‌شود كه حدود ۴۰ درصد گروه‌هاي سني ۲۰ تا ۳۰ سال جمعيت دختران، شاغل و درصدي نيز بيكار و در جست‌وجوي كار باشند.
شهلا كاظمي‌پور با اشاره به پيش‌بيني‌هاي صورت گرفته در سال ۱۴۰۰ كه براساس آمارهاي سال ۱۳۹۵ تخمين زده شده است، اظهار كرد: براساس آمارهاي سال ۱۴۰۰، تعداد كل دختران زير ۱۵ سال در ايران ۹ ميليون و ۵۴۰ هزار نفر و تعداد دختران ۱۵ تا ۳۰ ساله نيز ۸ ميليون و ۵۲۰ هزار نفر است كه در اين ميان، ۵ ميليون و ۷۷۰ هزار نفر از دختران بالاي ۱۵ سال مجرد هستند.
وجود ۱۷ ميليون و ۸۰۰ هزار دختر زير ۳۰ سال در كشور
او يادآور شد: از ميان جمعيت ۵ ميليون و ۷۷۰ هزار نفري دختران بالاي ۱۵ سالِ مجرد، ۳ ميليون و ۲۰۰ هزار نفر از آنها ۱۵ تا ۳۰ سال، ۶۴۰ هزار نفر از آنها ۳۰ تا ۳۴ سال و ۵۳۰ هزار نفر ۳۵ تا ۳۹ سال سن دارند.
اين جامعه‌شناس با بيان اينكه جمعيت دختران ۱۵ تا ۳۰ سال در سال ۱۳۹۰ از ۸ ميليون و ۳۰۰ هزار نفر به ۹ ميليون و ۶۰۰ هزار نفر در سال ۱۳۹۵ افزايش يافت، خاطرنشان كرد: روند جمعيتي و ميزان مواليد به گونه‌اي بوده است كه تا اواخر دهه ۸۰ ميزان جمعيت و به تبع آن جمعيت دختران زير ۱۵ سال افزايش پيدا كرده كه البته اين روند به مرور در حال كاهش است، اما در مجموع جمعيت دختران زير ۳۰ سال ايران در سال ۱۳۹۵، ۱۸ ميليون و ۷۰۰ هزار نفر است كه اين رقم براساس برآوردها در سال ۱۴۰۰ معادل ۱۷ ميليون و ۸۰۰ هزار نفر بوده است.
تجرد قطعي مردان دهه پنجاه ۲ درصد
و زنان حدود ۵ درصد است
اين جمعيت‌شناس با اشاره به تجرد قطعي دختران متولد دهه پنجاه نيز گفت: تابه حال آمار تجرد قطعي براي مردان ۲ درصد و براي زنان ۱.۸ درصد بوده، اما در بازه‌هاي اخير تجرد قطعي زنان در حال افزايش بوده است. به‌طوري كه تجرد قطعي مردان دهه پنجاه ۲ درصد و تجرد قطعي زنان نزديك به ۵ درصد است. در عين حال نيز اين درصد تجرد قطعي براي زنان دايمي نيست و اين آمار در زنان دهه ۷۰ از بين مي‌رود.
دلايل محدوديت
در همسرگزيني زنان دهه شصتي
كاظمي‌پور همچنين به وضعيت تجرد قطعي دختران دهه ۶۰ اشاره كرد و ادامه داد: در عين حال برآورد آمارهاي موجود حاكي از آن است كه در حال حاضر تعداد مردان مجرد دهه ۶۰ يك ميليون و ۲۰۰ هزار نفر و تعداد زنان مجرد دهه ۶۰ حدود ۵۵۰ هزار نفر است. البته اكثر مردان دهه ۶۰ تا مرز ۵۰ سالگي ازدواج مي‌كنند، چراكه آنها الزاما با خانم‌هاي دهه شصتي ازدواج نمي‌كنند و ممكن است با دهه‌هاي ۷۰ و حتي ۸۰ ازدواج كنند، اما از آنجايي كه معمولا ازدواج زنان با مردان بزرگ‌تر از خودشان يك هنجار اجتماعي محسوب مي‌شود، از همين رو دايره همسرگزيني براي خانم‌هاي دهه شصتي محدودتر است و آنها بايد يا با مردان دهه شصتي يا مردان دهه ۵۰ ازدواج كنند، اين درحالي است كه اكثريت مردان دهه ۵۰ هم تا پيش از اين ازدواج كرده‌اند.
پوشش تحصيلي دختران
در سه مقطع ابتدايي، راهنمايي و متوسطه
اين جمعيت‌شناس درخصوص وضعيت تحصيلي دختران اظهار كرد: به‌طور كلي پوشش تحصيلي در دختران زير ۱۵ سال بالاست و اين رقم حتي در مقايسه با پوشش تحصيلي جمعيت پسران بالاتر است، چراكه پسران از بعد از دوران ابتدايي يا راهنمايي ترك تحصيل كرده و يا به سركار مي‌روند و اين درحالي است كه پوشش تحصيلي دختران در مقطع ابتدايي ۹۵ درصد است؛ البته اين نرخ براي پوشش تحصيلي دختران در مقطع راهنمايي به حدود ۸۲ درصد و در مقطع دبيرستان به حدود ۷۰ درصد كاهش پيدا مي‌كند. كاظمي‌پور در ادامه علت كاهش پوشش تحصيلي دختران در مقطع راهنمايي و دبيرستان را نيز اينگونه توضيح داد: به عبارتي ۳۰ درصد دختران دبيرستاني در كشور به مدرسه نمي‌روند و از سوي ديگر نيز سالانه ۲۰۰ هزار نفر از جمعيت دختران ۱۵ تا ۱۹ ساله ازدواج مي‌كنند.
او كاهش پوشش تحصيلي در دختران را به دليل ازدواج، مسائل فرهنگي يا در دسترس نبودن مدارس دانست و گفت: دختران زير ديپلم معمولا خود را خانه‌دار و دختران داراي مدرك تحصيلي بالاي ليسانس خود را بيكار يا در جست‌وجوي كار عنوان مي‌كنند، در اين ميان آمارها نشان مي‌دهد كه بيش از ۴۰ درصد دختران تحصيل‌كرده در گروه سني ۲۰ تا ۳۰ سال قرار دارند. از همين رو مطابق آمارهاي سال ۱۳۹۵، تخمين زده مي‌شود كه حدود ۴۰ درصد گروه‌هاي سني ۲۰ تا ۳۰ سال جمعيت دختران، شاغل و درصدي نيز بيكار در جست‌وجوي كار باشند.
كاظمي‌پور ادامه داد: برآوردها در مقايسه با آمارهاي قبلي نشان‌دهنده رشد تحصيلي دختران نسبت به گذشته خود و حتي نسبت به جامعه پسران است. آمارهاي آموزش عالي بيانگر اين است كه به‌طور كلي نسبت به اوايل انقلاب سهم زنان در آموزش عالي به‌شدت رشد داشته است، اگرچه ممكن است آمار اشتغال رسمي در زنان بالا نباشد، اما مشاهده مي‌شود كه با توسعه فضاي مجازي و تكنولوژي‌هاي ارتباطي، زنان كارآفرين بيشتر و فعال‌تر شده‌اند.
